Concentratie van scholen.

Allerlei geruchten loopen er door het land omtrent het opheffen van verschillende scholen. Do groote organisaties: Schoolraad (waarin Clor. Nationaal Schoolonderwijs en Gereformeerd Schóólverband vertegenwoordigd zijn) bemoeien zich ipet de zaak en zoo is er in menige kring ongerustheid omtrent de bestaanszekerheid van de eigen school. De parallel wordt dan getrokken: Er zijn rei^s heel wat Openbare Scholen opgeheven en nog meer zullen er moeten volgen, maar, zoo i^deneert men, dan is het toch billijk, dat er ook van dé zijde van hel Bijzonder Onderwijs bereidwilligheid blijkt, offers te brengen aan het gi-oote belang van de bezuiniging op onderwijs.

Ik moet beginnen mei er op te wijzen, dal deze parallel niet heeleniaal zuiver loopt. Wanneer; er twee of drie scholen bij hel Openbaar onderwijs worden samengevoegd, dan verandert daaixioor het karakter van hel onderwijs niel. De ouders waren lot dusver tevreden met het onderwijs, dal van Overheidswege werd verstrekt en dat blijft zoo. Ze genieten zelfs het voordeel, dat de schpcd, die grooter werd, beter in staat is, flink onderwijs Ie geven dan de schooltjes, waarin elke leerkracht drie of vier afdeelingen had te verzorgen. De afstanden, die de kinderen hebben af te leggen, worden hier en daar aanmerkelijk grooter en dat kan ongerief geven, maar overigens valt er in menig opzicht winst te boeken. Bij hel Bijzonder Onderwijs staan de zaken wel even anders. Daar is het stichten van nieuvye

Bij hel Bijzonder Onderwijs staan de zaken wel even anders. Daar is het stichten van nieuvye scholen vaak hel gevolg geweest van uitgesproken richtingsverschil. De wel bood de gelegenheid, dat iedere groep van ouders van bepaalde richting een eigen school kon hebben. Men verloor aan eenheid, maar won aan vi-ijheid. 't Zal in vele gevallen moeilijk zijn, weer lot elkander te komen. We kennen onder ons de weinige samenwerkiogv die er vaak op schoolgebied bestaat tusschen de voorstanders van tjcreformeerd onderwijs en de ijveraars voor de gedachte, dat de school de belangen van de Hervormde kerk behoort te bevorderen. Ik hoorde dat dezer dagen nog ronduit uitspreken met de woorden: Ik acht op menige Cliristelijk Nationale School de belangen van de Hervormde kerk niet veilig. Op bijna iedere plaats heeft de stichting van Bijzondere Scholen naast elkaar een geschiedenis en daar zal men de klok der historie maar niet zoo gemakkelijk terug kunnen zetten. Opvoeding en onderwijs zijn zaken van vertrouwen, van hartelijke samenwerking tusschen huis en school. Nu kan men over deze beginselen wel licht denken, wanneer ze door anderen worden gehuldigd, maar ook in dit opzicht is Nederland het land van de klassieke vrijheid. En vrijheid is ons nog altijd wel wal waard.

'l Spreekt vanzelf, dat, waar men elkander kan vinden, alles moei worden gedaan, om de Regeering in haar streven naar bezuiniging te steunen. Maar we moeten toch ook hoe langer hoe duidelijker zien, cial er ook meer en meer aan de dag komt, dat wij met onze scholen in haar veriiouding tot de Overheid op de verkeerde weg zijn. 't Wordt Ie duur en nu moeten de scholen bij elkander gebracht worden. Nog eens, waar dat zonder schade kan, moet dat, moet ieder zijn bereidwilligheid loonen, maar er mag niet een deel van de vrijheid worden ingeboet. De school moet blijven houden hel volle vertrouwen van de ouders, zal er van de volksopvoeding een blijvende kracht uitgaan. En daarom moeten we gaan denken aan een andere weg: de Overheid ziet zicb genoodzaakt de hand terug te trekken. Best, dan komt er weer plaats voor de actie van het particuUer initiatief.

Kan dat niet meer? Zijn we de weg van Staatszorg al te ver opgegaan? Welnu, dan hebben we ook het gezonde beginsel van de school aan de ouders losgelaten. De wet-1920 is door ons altijd aanvaai'd als iets, dat niet bevredigde, maar voorloopig werd aanvaard. Het kon toen niet anders. We zijn gaan leunen. Maar wanneer nu ons steunsel geen voldoende kracht meer blijkt te bezitten, dan wordt het tijd, dat we weer op eigen beenen gaan staan.

En, wil ik vragen, biedt nu niet de tijd, die we met elkaar doormaken, ook op het terrein van de school, juist de gelegenheid, dat de Overheid zich terugtrekt, ze heeft te veel verplichtingen op zich genomen? Is het nu wel juist, dat we door de Overheid gedrongen zouden worden in situaties, die niet bevredigen? Ik meen, dat het de tijd is, dal.

wc aan deze vragen ernstig onze aandacht wijden, tlsj in deze dagen van malaise zeer duidelijk geworden, dat we met de scholen op de verkeerde wég zijn. De Bijzondere School wordt zoo al minder de oplossing van de schoolstrijd. Waren we hét indertijd niet met Heemskerk eens?

G. MEIMA.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen