MUZIKALE KRONIEK

De uitvoering van Bacli's Hohe Messe door de Nederlandsche Bacbvereeniging te Naarden.

Naast de uitvoering van Bach's twee meest bekende Passionen, de Johannes en de Mattheus Passie, heeft de Bachvereeniging gemeend bij haar Bach-herdenking oolc de grootste en schoonste door Bach geschreven mis, de reeds meermalen door haar uitgevoerde Grosse Messe in H moll te moeten geven. Het mag wel een geweldige prestatie worden genoemd, zelfs voor een vereeniging als de Nederlandsche Bachvereeniging, om binnen zoo'n korten tijd een drietal werken als de genoemde uit te voeren, waarbij valt op te merken, dat elke uitvoering een modeluitvoering is, in alle opzichten doordacht en af.

In plaats van het Utreohtsch Stedelijk Orkest werd ditmaal door het Concertgebouworkest uit Amsterdam het instrumentale gedeelte verzorgd. Het Bachkoor zong als gewoonlijk de koorpartijen, terwijl als vocaalsolisben medewerkten Jo- Vincent, Annie Woud, Georg Walter, Max Kloos en Louis Smitshuysen. De instrumentale obligaten werden verzorgd door Johan Hekster (viool), Nic. Klasen en W. Clemens (fluit), G. Blanchard en W. Peddemors (oboi d'amore), Richard Sell (corno da caccia) en de trompettisten M. Komst, D. Tonnis en J. Sloghem. Als immer bij de Bachvereeniging werd op • zeer voortreffelijke wijze de cembalopartij door Marie Landré en de orgelpartij door Valentijn Schoonderbeek verzorgd.

Wat wel bizonder de aandacht trekt is het groote aandeel, dat het koor heeft in dit werk. Niet minder dan 15 van de 24 nummers zijn voor ikoor geschreven. Elk dier 15 nummers stelt buitengewoon zware eischen aan de uitvoerenden, zoowel de koorfuga's, die in de meerderheid zijn, als de andere koren, waarin trouwens ook weer telkens fugaüsch bewerkte gedeelten voorkomen. Ik memoreer in het bizonder den jubel, die klonk in het belijden van de opstanding ten derden dage, koor no. 17: „Et resurrexit tertia die", na het ingehouden, sombere „Crucifixus", dat ook buitengewoon goed werd vertolkt.

Voor den bassoüst zijn een tweetal aria's geschreven, die beide groote moeihjkheden opleveren voor den vertolker. De eerste, die zeer laag Ugt werd, gezien de zware eischen, die ze stelt, goed vertolkt door Louis Smitshuysen, terwijl de obligaat partij voor de corno da caccia daarbij een zeer eigenaardig effect aan het geheel gaf. Voortreffelijk was de weergave van de tweede basaria door Max Tiloos. 't Valt te loven, dat na de eerste uitvoeringen, waarbij door denzelfden baszanger beide aria's moesben worden gezongen, wat beide malen een minder gelukkige weergave bracht van de eerste aria, een tweetal solisten, gekozen wordt om deze aria's te vertolken. Ook de alt en sopraanduetten en aria's (Jo Vincent 'trad weer voor het eerst na haar ziekte op) vonden een ideale vertolking, terwijl de begeleiiding alles zijn volle glans en bizondere kleur gaf. Den leider der Bachvereeniging, Anthon van der Horst, dank voor deze prachtige herhaling van dit zeer uitzonderlijk schoorue werk van Bach, dat zeker evenzeer als zijn Mattheus Passion verdient regelmatig uitgevoerd te worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen