VAKWETENSCHAP EN PRAKTIJK

„Onze luchtmacht".')

/ Zóó is door één onzer predikanten genoemd de N.C.R(adio)V.: „de luchtmacht van het koninkrijk der hemelen".

Inderdaad een scherpe, origineele typeering, waarop zelfs Kerk en Vrede-menschen geen aanmerking hoeven te maken. En nu is het heusch wel van belang, dat we die luchtmadit op peil houden, en zoo noodig, nog steeds uitbreiden — want we moeten gewapend zijn in den geestelijken strijd.

Om de lieteekenis van den Christelijken radioomroep te laten zien voor den geestehjken strijd van onzen tijd, heeft het bestuur van de N.C.R.V. 7 November i.l. een persconferentie gehouden. Daartoe waren vooral uitgenoodigd predikanten en redakteuren van kerkelijke bladen — en de kennis die genoemde dominees-redakteuren dien dag hebben opgestoken, moeten ze uitdragen, op^ dat „ons volk" breeder onderwezen worde in het stuk van de N.C.R.V. en derzelver doel en werk.

Om een niet al te dorre, technische uiteenzetting te krijgen, zal het wel 't beste zijn als we zoo van dien dag wat indrukken en indrukjes geven, volgens het bekende recept van: 't nuttige en 't aangename vereenigen.

' Dat was trouwens die heele dag; 't nut was ons zeer aangenaam, en het aangename ons zeer nut.

Hulde aan de(n) organisator(en) van deze persconferentie — 'twas alles tot in de puntjes verzorgd

't Leek, toen we daar in Hilversum aankwamen, werkelijk een beetje op een predikantenconferentie. In tram, trein en autobus zie je mekaar er al op aan — da's óók een dominee — tja, 't is nou eenmaal niet anders, maar je kent ze d'r toch zóó maar uit. tJilebrillen, slobkousen, pullovers, of al wat een mensch daartoe trekken kan^ zijn niet bij machte, dat te camoufleeren.

Goed, daar waren we dan bij mekaar. Bijna allemaal Kerkbode-redakteuren. Daar had je ze nou, zoo maar op een grooten hoop.

Kerkbode-redakteuren, die wekelijks, of om de veertien dagen, op ons volk worden losgelaten, wel 150 bij mekaar, in één zaal, zóó maar, alsof het allemaal tamme, onschuldige menschen zijn.

Ze dronken koffie — vrij consumptie —, eu ze rookten sigaren — vrij rooken — en ze zaten met elkaar wat in den nevel; 'twas voor sommigen misschien wel goed, dat ze mekaar niet al te best zagen, hoewel anderen weer niet van nevel houden. Gelukkig, dat niet alle menschen het met elkaai- eens zijn. Waar blééf je dan met je 150 redakteuren? Je kunt ze toch niet op wachtgeld zetten?

Maar — hoe dan ook — dat op denzelfden wortel stoelende gezelschap werd door den voorzitter van de N.C.R.V. vriendelijk verwelkomd. Na dat welkom heeft de heer Van der Deure in een keurige speech het werk en het doel van de N.C.R.V. uiteengezet. Door die rede en de beantwoording van de gestelde vragen, hebben we een

Redactie. overzicht gekregen dat ieder bevredigde. Blij dat we het eens zoo gehoord hebben.

't Moet wel goed zijn, als u ook uit die toespraak het een en ander hoort. Eerlijkheidshalve moet ik er bij zeggen, dat we niet eens aanteekeningen hoefden te maken — we kregen van alle belangrijke gebeurtenissen van dezen dag een keurig getypt overzicht. En omdat dit geen preek is, wordt het u er ook bijverteld! Je moet de menschen anders niet in de keuken laten kijken, leerden we vroeger op college. Zoo zij het.

U begrijpt, het ging dien dag niet er om, hoe ver de techniek al gevorderd is, al hoorden we, zooals straks blijken zal, daar wel wat van. 't Ging natuurlijk vooral, zooals de heer van der Deure zei, „om de geestelijke beteekenis van wat door 'die techniek dag in, dag uit gebracht wordt over ons volk en tot ver buiten de grenzen, om de beteekenis van den invloed, welken de omroep door de levende stem uitoefent op onze geheele nationale cultuur".

Wat nu de samenstelling der vereeniging betreft (ik volg de rede van Mr van der Deure), u weet wel dat er plaats is voor alle orthodoxprotestantsche christenen.

Om alle geharrewar te voorkomen, mag er in geen enkel bestuurscollege méér dan de helft van de leden behooren tot dezelfde kerkgemeenschap. Zoo van elke kerk een paar, ze noemen dat interkerkelijk, geloof ik. Nu moet je 'nooit op een wóórd vallen (je hebt van die Kerkbode-redacteuren die dat doen...), maar je moet toch ook niet een mooi woord zoo'n raren inhoud geven.

Interkerkelijk is toch niet twee van die, en twee van die en twee van die, zoolang de voorraad strekt, of tot je „de voornaamsten" gehad hebt?

Maar enfin, wat niet is, kan nog komen, en vanwege de zwakheid des vleesches moeten blijkbaar zóó de moeilijkheden vooralsnog worden geminimeerd. Jammer dat we nog niet verder en „rijper" zijn! Overigens een geschikt punt voor ©en sappig polemiekje.

Een belangrijk deel van de programma's vormen de kerkuitzendingen, vertelt de voorzitter verder.

Daar zorgt ©en apart comité voor, moet u weten, want, mijn lezer en lezeres, ook op dit terrein liggen voetangels en klemmen. Iedereen wil graag hebben waar hij meent recht op te hebben, en om alle kerken en zoo te vriend te houden... enfin, u begrijpt wel. Zoo'n kerkuitzending hoeft u niets te kosten — alleen de Gereformeerde Kerken verzorgen deze diensten (financieel) zelf — omdat zij ze beschouwen als gewone dienst des Woords.

En nu moet u nooit boos worden als Ds A uit B preekt, en niet Ds C die ook in B „staat" en die u liever wou hooren — want dat doet niet de N.C.R.V. maar het comité van iedere kerk.

Misschien kan deze opmerking enicele gezichten doen opklaren (je hebt van die menschen die direct opvliegen, daar weten de heeren van de N.C.R.V. ook van) en wegnemen wat u verhinderde u als lid op te geven...

Daar zijn echter nog meer twistappeltjes, niet alleen onder Kerkbode-redakteuren. Ook bij gewone menschen.

Eén er van is: uitvoeringen der Christelijke zangvereenigingen.

Ja, een mensch moet wel eens kiezen. En 't gaat hiermee net als het, volgens van Andel, moet gaan met dominees-en-teksten: niet om, maar er mee verlegen.

Wie wil er nou niet eens graag voor de radio zingen, in koor, of alléén, en iedereen, zegt de heer van der Deure, meent recht te hebben voor den Omroep op te Treden. Moet je tegen dominees zeggen, dat ©en mensch vermeende rechten heeft — reageeren ze automatisch op—

En niet alleenlijk dat, maar ook allerlei losse individuen, als daar zijn, wel niet alle, maar dan toch vele musid, letterkundigen, leeraren, godsdienstonderwijzers, en dan staat er in het ons verstrekte communiqué „enz." Net zooiets als met het stenogram van de redevoeringen in ons Parlement, de leelijke woorden komen er niet in; want dat „enz." heette in „'t oorspronkelijk" „en dominees"... Ja, en dat is geen verdachtmaking, maar écht waar: „Als U bij dit en bij dat (dat maak ik er bij, S.) niet zorgt, dat ik voor de radio spreek, zal IK zorgen, dat er 300 menschen bedanken"! Oef, oef. mijn blanke broeder-collega!

Je zou je geneeren óók dominee te zijn.

Zangvereenigingen, dominees, musid e n z., denkt er nou eens om, dat u dat vriendelijke vermaninkje van Mr van der Deure ter harte neemt!

Den ongeduldigen N.C.R.V.^ers zij voorts medegedeeld, dat de studio-bouw ©en voorwerp is van voortdurende zorg; er wordt onafgebroken aan gewerkt.

Als het klaar is, hoort u het wel — en die f140.000 blijven wel bewaard en geven nog rente ook. Als er nu maar geen devaluatie komt en zoo, och, daar moet u niet over praten, dat wekt onrust, en trouwens. U weet misschien niet eens wat het predes is; vraagt u het eens aan die 150 uitgelezen mannen, voornoemd.

En nu we het dan toch over geld hebben, en we zoo eventjes en passant een getal van f 140.000 (zes cijfers!) konden neerschrijven, willen we over de finandën maar verder praten. Je portemonnaie zou er van gaan jeuken — ik hóór u al zeggen; „dat doen dominees-portemonnaies tóch gauw" ach, wat is bet wapen der verdachtmaking toch scherp.

Mr van der Deure zei: de menschen denken dat de N.C.R.V. in 't geld zwemt. Nou, eerlijk gezegd.., ik dacht er aan dat Dr Kuyper óók zoo goed zeggen kon wat er in 't hart van de menschen die naar hem luisterden, omging.

Maar werkelijk, dat valt wat mee, of tegen, n«t wat u wilt, ik laedoel die zwemmerij. In elk geval zwemt ze "dan nog maar in t ondiepe bad.

Kijk eens, de zaak zit zóó.

Gelukkig vloeien de inkomsten nog al aardig, 't Water blijft zoowat op peil.

Maar al groeit het ledental en dies ook het kapitaal — de uitgaven worden ook steeds grooter.

Maai- zegt u, wie bezuinigt er nu niet. Kan dan de N. C. R. V. niet soberder leven?

U begrijpt de 150-op-denzelfden-wortel de ooren. spitsten

(Slot volgt.)

1) De redactie werd gevraagd, een persconferentie der N. C. R(adio) V. bij te wonen. Bij verhindering van den redacteur was schrijver van dit artikel zoo vriend.elijk, . in

zijn plaats te gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen