UIT DE SCHRIFT

Ik heb U verheerlijkt op de aarde.

Het lijden van onzen Heere Jezus kunnen wij onder vele gezichtspunten bezien — in het hoogepriesterlijk gebed spreekt onze Heere ervan als van een verheerlijking van den Naam des Vaders.

Hij heeft dien naam altijd gedurende Zijn leven verheerlijkt. Hij heeft nooit Zijn eigen eer gezocht. Zijn eigen macht. Zijn eigen aanzien. Hij zocht altijd de eere Zijns Vaders. Hij heeft niet getuigd van Zichzelf, Zijn eigen woorden niet gesproken. Hij heeft van den Vader getuigd en het woord van Zijn Vader gesproken. Hij heeft groote teekenen en wonderen gedaan, en de menschen prezen Hem, dat zij nooit iets dergelijks gezien of gehoord hadden, maar als Hij die groote teekenen doet, dan doet Hij het als bij de opwekking van Lazarus, opdat de schare de heerlijkheid Gods zien zou. Altijd weer heeft Hij door Zijn woorden en daden de heerlijkheid des Vaders laten zien, heeft Hij getoond de majesteit des Vaders, Zijn heiligheid, Zijn macht. Zijn gerechtigheid, altijd weer was het Zijn bedoeling, dat om Zijnentwil de Vader geprezen werd.

Hij wil dat ook doen door te lijden. Ja, Hij weet het, dat dat lijden heel zwaar zal zijn. Ik moet met een doop gedoopt worden en hoe worde Ik geperst, tot dat het volbracht zij. (Luc. 12:50). Wat is Zijn ziel ontroerd en Hij wil haast zeggen: „Vader, verlos Mij uit deze ure!" Hoe zweet Hij straks druppelen iDloed en hoe zal Hij gebeden en smeekingen offeren en met sterke roeping en tranen schreeuwen tot God, Die Hem van den dood kan verlossen, hoe ziet Hij tegen dat lijden op, dat schrikkelijke, doodelijke lijden!

Maar Hij wil het aanvaarden. Hij weet het, dat het zal eindigen met den dood, met den bitteren en smadelijken dood des kruises, dat Hij door satan zal besprongen worden, dat Hij door God verlaten zal worden, dat Hij zal hangen tot een spot en smaad van menschen en niemand zal meer gelooven, dat Hij, de Gekruiste, de Messias is, maar Hij aanvaardt het lijden, loopt den weg der gehoorzaamheid tot het einde toe.

Dat maakt Zijn werk zoo groot: om te gehoorzamen aan den Vader moet de Zoon grondeloosdiepe wegen gaan, om den Vader te gehoorzamen moet Hij gehoorzaam zijn tot in de donkere diepten van graf en doodenrijk, om Zijn opdracht te volbrengen, moet Hij zelfs de helsche angsten en smarten doormaken... maar de Zoon is gehoorzaam en heeft den Vader lief en de Naam des Vaders moet toch verheerlijkt worden. ,

In dat lijden schittere de rechtvaardigheid des Vaders, Die zoozeer de zonde haat, dat Hij, eer Hij ze ongestraft liet blijven, ze gestraft heeft aan Zijn lieven Zoon met den dood des kruises.

In dat lijden schittere de liefde Gods, dat Hij voor een zondige wereld Zijn Zoon gegeven heeft tot een verzoening.

In dat lijden schittere de macht Gods, want door den dood van Zijn Zoon wordt tevens de macht van den Satan gebroken.

In dat lijden schittere de wijsheid Gods, die, om den mensch te verlossen nog een weg vond en zulk een weg vond, en tot in eeuwigheid zal de verloste mensch loven: „o diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods! hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordeelen en hoe onnaspeurlijk Zijne wegen!"

Hij wil den Vader verheerlijken tot het einde toe: en Hij, Die in de gestaltenis Gods was, heeft zelfs den dood en de hel niet geschuwd, als Hij Zijn Vader maar kon verheerlijken. En Hij wil het maar niet alleen. Hij doet het ook. „Ik heb U vei'heerlijkt, Ik heb voleindigd het werk, dat Gij Mij gegeven hebt om te doen". Hij is er zoo zeker van, dat Hij Zijn lijden ten einde toe zal volbrengen, dat Hij reeds van toekomende dingen spreekt als zijnde geschied.

In overwinningsbesef ziet Hij over Golgotha heen als lag het reeds achter Hem: En mag deze mensch, die ondersteund wordt door de oneindige kracht van den Tweeden Persoon in de Drieeenheid Gods, met Wien Hij onlosmakelijk verbonden is, niet alzoo spreken. Zich niet beroemen voor Hij Zich losmaakt?

Ons past geen beroemen, voor wij ons losmaken. Ons past het ootmoedig belijden, dat wij zeer zwak zijn en, dat onze overtredingen telkens zeer menigvuldig zijn, maar toch, waar is bij ons de zekerheid der overwinning? Wij hebben toch de hulp van Hem, Die zeggen mag, voor het geschied is, dat het geschied is naar Zijn begeerte.

Wilt gij ook den Naam des Vaders verheerlijken?

Ziet aan den Zoon, die alles van den Vader weet, hoe gaarne de Vader dat heeft: Hij gaat ervoor tot in de hel.

O, dat zal heel moeilijk zijn en veel van u vragen. Het zal u in strijd brengen met den overste der wereld en met de wereld en met uw eigen vleesch. Het zal u doen zien, dat gij telkens de nederlaag lijdt en heel vaak zult gij u diep moeten verootmoedigen, omdat om uwentwil de Naam des Vaders grootelijks gelasterd wordt. Maar voor moedeloosheid is geen reden. Ons staat de sterke Held terzij, de Zoon Gods in Zijn Geest!

Schuwen wij dan de moeite niet! Ontloopen wij dan den strijd niet! De Naam des Vaders wordt zoo vaak gelasterd, — dat wij dan dien Naam verheerlijken!

En, wie zal niet gemakkelijker strijden, als hij het woord Gods weet, dat er een belooning uit genade is voor het werk, dat we door den Geest in Christus' kracht doen: de Vader zal ons verheerlijken?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen