GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

UIT DE BUITENLANDSCHE KERKEN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

UIT DE BUITENLANDSCHE KERKEN

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Synode In Amerika wederom in zitting.

VI. Debat over jaarlijks vergaderen; fleButatie naar Neilerlanfl. De sIuitlnBS-zittingen der Synode.

Do Synode der Christian Reformed Church, waarover wij reeds vijf artikelen hebben geleverd, sloot hare zittingen Vrijdagavond 17 Juni te 10 ure. Het was misschien ©en van de kortste vergadteringen der Synode, in de laatste jaren althans. En weUicht werd het opgevat als een argument om j a a r 1 ij k s te vergaderen. Daarover werd heel wat gedebatteerd, en omdat de zaak óók in bespreking is in de Nederlandsche Geref. Kerken, zal het misschien de Reformatie lezers interesseeren om te hooren wat de voorstanders van het jaarlijks houden van Synoden te berde brengen, en evenzeer wat de argumenten zijn van degenen die wenschen terug te keeren tot het twee-jaarlijks vergaderen, gelijk dat de laatste vijftig jaren bij ons de gewoonte is geweest. Om eigenlijk met het laatste te beginnen, de kerken die wenschten terug te keeren tot de oude methode (vergadering elke twee jaar), beweerden, dat de Synode van 1936, die tot jaarlijks vergaderen besloot, te haastig had gehandeld. Het zou vervolgens onzen kerken $ 6000 uitsparen door om de twee jaren te verH gaderen. De verwachting, dat het jaarlijks vergaderen de meetings zou bekorten, zou wel op teleurstelling uitloopen. Een groote menigte van minder voorname zaken zou in den schoot der Synode geworpen worden door de verschillende Classes. Er zouden te veel protesten komen voor Synodale behandeling, indien men wist dat d'e Synode elke twee jaar samenkwam. En de Synode kan gemakkelijk het preparatoir examen van candidalen voor de theologie in de handen stellen van andere lichamen.

En het antwoord op die argumenten? Dat men te haastelijk handelde werd niet toegestemd. Indien men nu weer het besluit van 1936 omver wierp, dat zou juist wezen haastig handelen, zonder dat men genoeg proef had genomen met de nieuwe methode. Het zou daarenboven het prestige van de Synode verminderen, wanneer zij na zoo'n korten tijd wederom heel anders handelde dan twee jaar geleden. En reeds in een vorige Synode werd uitgesproken, dat het te spoe^ dig zou zijn om nu wederom anders te handelen dan twee jaar geleden besloten werd.

Dat men $ 6000 kon uitsparen door elke twee jaar te vergaderen, dat werd niet toegestemd. De Synode van 1938 kostte slechts wat minder dan $ 4000, of $ 0.07 per gezin. Het werd betreurenswaardig geacht, dat de dollar in de argumentatie werd aangebracht, omdat geestelijke en kerkelijke waarden van veel grooter waardij zijn dan 7 of 8 cent per jaar per gezin. Dat de vergaderingen niet korter van duur zouden zijn, werd van twijfelachtige waarde geacht omdat immers geestelijke waardij, beginselen en kerkrecht toch boven alles gaan.

Dat er een groote vermeerdering zou zijn van dingen in den schoot der Synode geworpen, werd onbewezen geacht.

Op deze en dergelijke gronden stelde het meerderheidsrapport voor, om te blijven bij het besluit van 1936 betreffende het jaarlijks vergaderen. En dus kwam de zaak weer van de baan, alUians voorloopig, want wij meenen nog altijd dat de kerken, als zoodanig, de gewone gemeente­ leden, niet kunnen inzien dat het noodig is in onze kleine Kerk om jaarlijks als Generale Synode te vergaderen. Onze achttien Classes kunnen de zaken voldoende afdoen binnen een tijdperk van twee jaren. Wij noemden met opzet het woord Generale Synode, ofschoon dat niet bij ons de gewoonte is. Eenvoudig omdat wij nog geene Particuliere Synoden hebben. Wèl kwam dat vraagstuk weer op, gelijk zulks de laatste jaren meer dan eens het geval was. Maar ook ditmaial werd er niet op ingegaan. Onze geografische toestanden maken het onmogelijk om op bevredigende wijze zulke Particuliere Synoden in te voeren, in ons land van groote afstanden. Dat wij hoop hebben dat het nog eens beter zal worden bij de uitbreiding van onze kerkengroep, wordt zeker bewezen door het feit dat wij in de verschillende uitgaven van onze kerkenorde nog altijd de artikelen laten staan, die betrekking hebben op de Particuliere Synode, n.l. Artikelen 47, 48 en 49.

Wat wij hier in Amerika echter niet precies snappen, is het feit, dat er in Art. 49, althans in de oorspronkelijke uitgave, gezegd wordt, dat deputaten der Particuliere Synode over alle examina der aankomende predikanten staan. Wij meenen, dat dit in Nederland toch een functie is van de verschillende Classes. Of hebben wij het dienaangaande mis?

Ten slotte zal het misschien enkele vrienden in Nederland interesseeren, wanneer wij mededeelen, dat de Synode het goed vond om haar president, mitsgaders schrijver dezes, te deputeeren, bij leven en welzijn natuurlijk, naar de Generale Synode van de Geref. Kerken, die Augustus 1939 te Sneek zal vergaderen. Ds van Dellen en ik zijn klasgenooten, en al sedert jaren medestrijders. Wij gaan beiden naar de zeventig jaren toe, ofschoon onze broeder een paar jaar jonger is dan ondergeteelcende. Maar in het hart van ons beiden is een sterk verlangen, om nog eens het land der vaderen te bezoeken, en om dan natuurlijk vooral de leiders der Kerken nog eenmaal te ontmoeten. Schrijver dezes zou natuurlijk, ook vooral, kennis willen vernieuwen met de verschillende leiders van de zending in Nederland, ofschoon het plan is om, zooals reeds te voren opgemerkt, als zendingsdirector af te treden in 't begin van het laatstgenoemde jaar. Maar wij beiden leven nog steeds zóó mede met onze broeders en zusters, vooral die in Geref. kerkverband zijn, in de lage landen aan de Noordzee, dat wij reeds nu met verlangen uitzien naar den tijd dat wij elkander nog eens mogen ontmoeten.

Of onze wensch vervuld zal worden, ligt natuurlijk in hoogere handen.

Hopende dat de artikelen tot zoover geleverd, ons volk in Nederland een blik hebben gegeven in het leven en streven, het worstelen en, door Gods genade te boven komen, van een stamverwante Kerk in het verre Noord-Amerika.

De uwe,

Grand Rapids, Mich., 29 Juni 1938.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 augustus 1938

De Reformatie | 8 Pagina's

UIT DE BUITENLANDSCHE KERKEN

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 augustus 1938

De Reformatie | 8 Pagina's