BOEKBESPREKING

K. Lantermans: „Heimwee". H. A. van Rottenburg — Amsterdam.

Men kan gevoegelijk aannemen, dat de heer Lantermans zich een eigen lezerskring heeft verworven, gezien het feit, dat er regelmatig boeken van hem blijven verschijnen. De uitgever verzekert ons op den omslag, dat het verschijnen van een boek van Lantermans altijd een prettige gebeurtenis is. Die omslag ziet er aardig genoeg uit. Maar dan houdt het ook op. We weten niet wat de auteur met dit boek heeft willen zeggen, het geheele relaas blijft doorloopend te onbelangrijk, om ons eenigszins te kunnen boeien. Er springen eenige wonderlijke snaken in rond, we zijn dat in de boeken van Lantermans gewend. De auteur wil ons om hun streken doen lachen, en we krijgen het gevoel van te moeten luisteren naar grappen, die lieelemaal niet grappig zijn. Irriteerend werkt het, dat het „publiek" er zélf zoo hevig om lachen moet. De auteur gebruikt graag uitdrukkingen als: schudden van de lach, schateren, gillen van de lach, kromlachen, dubbel vallen, enz. Misschien moet dat suggereerend werken. Maar het werkt bepaald neerdrukkend.

We lazen wel eens een beter boek van den heer Lantermans.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen