KERKNIEUWS

Generale Synode der Gereformeerde Kerken.

Maandagavond kwam de Generale Synode der Geref. Kerken te Sneek weder bijeen.

Het was wel onder zeer droeve omstandigheden. Immers enkele uren tevoren had Dr H. Kaajan het tijdige met het eeuwige verwisseld.

Deze vergadering was dan ook geheel aan de nagedachtenis van dezen geliefden Utreohtschen predikant gewijd. Kv bestond voor deze plechtige zitting meer dan gewone belangstelling. Vele leden der Geref. Kerk van Sneek toonden hun medeleven. Ook de burgemeester van Sneek, de heer L. Poppinga, was aanwezig.

Van de familie van Dr Kaajan waren aanwezig de heer Kaajan uit Groningen, een broeder en luitenant Kaajan, een zoon van den overledene.

De praeses der Synode opende te ruim 7 uur de vergadering en nadat gezongen was Ps. 103: 8 en 9 ging hij voor in gebed waarna hij las Ps. 90.

Appèl nomhutaL

Vervolgens hield de praeses appèl nominaal, waarbij bleek dat Prof. Dr D. Nauta door zielde ook deze week de vergadering der synode niet zal kunnen bijwonen; dat ouderling W. Humraelen is vervangen door zijn secundus-ouderling C. van Baren; dat ouderling R. Zuidema is vervangen door zijn secundus-ouderling A. Geschiere en dat enkele synodeleden eerst Dinsdagochtend aanwezig konden zijn.

Terwijl al de aanwezigen zich van hun zitplaatsen verhieven, herdacht de voorzitter het heengaan van Dr H. Kaajan, een der vooraanstaande leden der Synode.

242 Herdenking Dr H. Kaajan.

Wij verkeeren allen, aldus sprak de praeses, diep onder den indruk van het aangrijpend sterven van Dr Kaajan.

De vorige week, omtrent dezen tijd, was hij voor het eerst met ons hier in synodale vergadering samen en niemand onzer heeft toen vermoed, dat wij een week later bijeen zouden zijn zooals wij nu zijn, treurend om zijn heengaan.

Dr Kaajan was al sedert langen tijd niet goed gezond. Toen de Synode verleden jaar begon en het moderamen met de hoogleeraren vergaderde ter samenstelling der commissies, is dan ook de vraag overwogen of Dr Kaajan's gezondheidstoestand toeliet hem weder met het voorzitterschap van een der commissies te belasten.

Bij een samenspreking, die ik, aldus spr., ter zake met hem had, meende hij dat hij zulks wel op zich kon nemen. En zoo werd hij door de Synode benoemd tot voorzitter van commissie 2.

Weinig hebben wij toen vermoed, dat hij op zoo aangrijpende wijze uit ons midden zou worden weggenomen. Onwillekeurig gaan onze gedachten terug naar de Synode van Assen in 1926, toen Dr J. C. de Moor uit den arbeid der Synode zoo onverwacht werd weggenomen. Ik herinner mij het aangrijpend moment toen Dr De Moor's overlijden in den kring der synode bekend werd, als den dag van gisteren.

Er is veel overeenstemming tusschen het overlijden van Dr De Moor en dat van Dr Kaajan. Beiden waren afgevaardigde naar de Generale Synode, beiden waren predikant van de kerk van Utrecht, beiden waren voorzitter van een der synodale commissies en beiden zijn door eenzelfden aanval van beroerte zoo onverwacht en ongedacht weggenomen.

Ik herinner mij, aldus de voorzitter, nog levendig het woord dat Ds K. Fernhout als voorzitter der Synode na het overlijden van Dr De Moor, sprak.

Wij denken soms, zoo zeide hij, dat wij nog voor ons hebben een langen weg, aan het einde waarvan is opgehangen de kroon voor hen die de verschijning van den Heere Christus hebben liefgehad. Doch er is vaak maar zulk een dunne wand tusschen den tijd en de eeuwigheid, en God heeft met Zijn machtige hand gestooten door dien dunnen wand en toen Dr De Moor overgeplaatst van den tijd in de eeuwigheid.

Zoo is het, aldus Ds Schouten, ook met Dr Kaajan geschied. Wij leven en lijden mede met Mevr. Kaajan en haar kinderen, die allereerst zooveel in hem verliezen en wij bidden dat de Heere hen troosten zal met Zijne rijke vertroostingen. Wij mogen weten, dat het in ons leven altijd gaat naar het vaste plan Gods, waarin zoowel het oogenblik van onze geboorte als dat van ons sterven is vastgelegd. Zoo is ook dit sterven een stuk ontplooiing van Gods raad en gedachten. Hij heeft het in Zijn wijsheid en vrijmacht nuttig en noodig geoordeeld Dr Kaajan weg te nemen, en wij bidden dat Hij Mevr. Kaajan en haar kinderen in staat zal stellen te geven wat Hij nemen wilde; zooals ook van Abraham geschreven staat: Dat gij mij uwen zoon, uwen eenigen, dien gij liefhebt, niet hebt onthouden.

In de tweede plaats gedenken wij de Kerk van Utrecht, welke in dezen dienaar des Woords, die zich zulk een breede plaats verworven had, zooveel verliest. En die door het overlijden van dezen nestor harer predikanten wederom zoo zwaar beproefd wordt.

In de derde plaats gedenken wij de Geref. Kerken in Nederland, die Dr Kaajan meermalen in haar Generale Synode vertegenwoordigde en in synodale commissies door zijn adviezen heeft gediend.

De Generale Synode verliest dan ook in dezen zoo sympathieken man en zijn hartelijken omgang zeer veel. Doch de Heere, Die geen rekenschap geeft van Zijn daden, doe ons berusten in Zijnen wil.

Ds Schouten wees er vervolgens op, hoe in de door hem voorgelezen Ps. 90 twee gedachten sterk treffen, n.l. dat Mozes gegrepen was door het wegsterven der geslachten en het wegsnellen der jaren.

Het wegsterven der geslachten.

Immers Mozes had het gansche geslacht der kinderen Israels, behalve Jozua en Kaleb, zien wegsterven in de woestijn.

En zoo staan wij ook nu hier, want Dr Kaajan hoorde tot het oude geslacht, dat vooraan heeft gestaan in den kerkdijken strijd en dat allengs henengaat. Een henengaan dat ons zoo ontroert!

Het wegsnellen der jaren! Dat Mozes doet zeggen: Als wij sterk zijn 70 jaren; zoo wij zeer sterk zijn 80 jaren.

Dr Kaajan was eerst ruim 60 jaar.

Wanneer wij er voor staan is 60, 70, 80 jaren heel lang, doch als wij daarachter staan, dan ervaren wij de waarheid van het Psalmwoord: En wij vliegen daarheen!

De ouderen onder ons kunnen dat het best beamen. Als wij over de middaghoogte des levens zijn, zeggen wij: Waar zijn die jaren gebleven.

Dit wegsterven der geslachten en wegsnellen der jaren moet ons nu brengen tot de belijdenis waarmede Mozes dezen Psalm aanvangt: Heere, Gij zijt ons geweest een toevlucht van geslacht tot geslacht.

Dit kan ons doen berusten en kan ons troosten bij alles wat ons ontvalt en kan ons brengen tot de bede: Heere, leer ons alzoo onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen.

Merkwaardig is het dat als wij een wijs hart bekomen dan tellen wij onze dagen, doch ook als wij onze dagen tellen, bekomen wij een wijs hart.

Vader Jacob sprak tegenover Farao van de dagen zijner vreemdelingschappen, omdat hij had geleerd bij den dag te leven.

Dat moeten wij ook doen. Dan zullen wij ons bewust worden van de ontroerende waarheid, dat elke dag voor ons is een schrede nader tot het graf.

Doch gelijktijdig zullen wij ons beijveren onze roeping en verkiezing vast te maken en te doen wat onze hand vindt

om te doen. Want God heeft ons een dagtaak opgedragen. Elke dag is weer een dag minder van de dagen die God ons geeft om onze roeping te vervullen.

Eens komt onze laatste dag, waarop wij met onze gebrekkige werken voor God zullen moeten verschijnen. Die dag is nu ook voor Dr Kaajan zoo onverwacht ge­

komen. Zijn arbeid was niet af. Hij moest dien ineens afbreken, doch gelukkig mogen wij weten dat wij onzen arbeid niet behoeven te volbrengen, omdat Christus Zijn arbeid volbracht heeft.

Naar wij mogen vertrouwen, heeft Dr Kaajan een plaats gevonden achter dat volbrachte werk. Achter dat volbrachte werk van Christus mag hij schuilen nu hij is verschenen voor Gods rechterstoel.

Laat ons bidden dat het met ons ook eenmaal zoo zal zijn, in gemeenschap met Hem, Die het heeft gezegd: „Ik ben de Opstanding en het Leven".

Wij weten niet wanneer wij zullen worden afgelost van onzen post.

Er is maar één schrede tusschen ons en den dood. Maar als de Heere komt, soms ongedacht en onverwacht, dan geve Hij u en mij de genade, dat Hij ons wakende vïnde, opdat ook dan tot ons zal klinken het: Wel gij goede en getrouwe dienstknecht, gaat in, in de vreugde uws Heeren.

Op voorstel van den praeses is de zitting der synode hierna ten teeken van rouw gesloten.

De praeses eindigde met in een ontroerend smeekgebed de gade en de kinderen van den betreurden Dr Kaajan op te dragen aan den Troon der Genade om voor hen en de Kerken af te smeeken:

Laat Uw gena ons met haar troost verrijken. En laat Uw werk aan Uwe knechten blijken. Uw heerlijkheid niet van hun kind'ren wijken. Uw liefd'. Uw macht behoed' ons voor bezwijken. Sterk onze hand en zegen onze vlijt. Bekroon ons werk, en nu, en t' allen tijd.

De Synode vergaderde Dinsdag den geheelen dag in comitégeneraal.

GEREFORMEERDE KERKEN.

Tweetal te:

Schoonebeek: Cand. A. G. Honig, hulppred. te Dedemsvaart en Cand. D. J. P. Meijer te Badhoevedorp, benoemd hulpprediker te Ouddorp.

Beroepen te:

Harlingen: C. P. Boodt te Leerdam. Vleuten: Cand. G. Reyenga te Hoogeveen.

Aangencmen naar:

Sint Pancras en Heer Hugowaard: Cand. A. Verschoor, hulppred. te Amsterdam-Noord. Warns: Cand. J. S. v. d. Bos te Leiden.

Bedankt voor:

Enkhuizen: C. M. v. d. Loo te Rijnsburg.

Intrede te:

Serooskerke (W.): M. W. J. C. de Kluis. Tekst: Judas: 1 en2.

Afscheid van:

Glanerbrug: Johs. G. Lensink. Tekst: Judas: 20 en 21.

Dr H. Kaajan. f

Te Sneek, waar hij vertoefde als lid der Generale Synode, is Maandag 22 April in den ouderdom van 61 jaar overleden Dr H. Kaajan, predikant 'der Geref. Kerk te Utrecht.

Emeritaat Ds S. Dwarshuis.

De Classis Ommen der Geref. Kerken heeft aan Ds S. Dwarshuis te Avereest, na een diensttijd van meer dan 45 jaar, op zijn verzoek eervol emeritaat verleend.

Candidaten tot den Heiligen Dienst.

Het adres van Cand. R. Zijlstra, hulppred. van de Geref. Kerk te Nijeberkoop, is voortaan niet meer Nijeberkoop, maar Makkinga.

Hij blijft in gelegenheid des Zondags de kerken te dienen.

— Cand. L. v. d. Linde, door de Classis Goes beroepbaar verklaard, is gaarne bereid de Kerken des Zondags te dienen en een eventueel beroep terstond in overweging te nemen. Zijn adres is: Julianastraat C lo, Wemeldinge (Z.).

Jubileum.

Dr H. A. van Andel te Solo hoopt Maandag a.s. zijn 40-jarig ambtsjubileum te vieren. Op medisch advies zal hij dan tevens met emeritaat gaan.

CHRISTELIJKE GEREFORMEERDE KERK.

Beroepen te:

Almelo: J. M. Visser te Midwolda. Alphen aan den Rijn: Joh. v. Doorn te Ouderkerk a. d. Amstel. Amsterdam-West: W. Heerma te Zeist.

Bedankt voor:

Franeker: D. Biesma te Drogeham.

GEREFORMEERDE GEMEENTEN.

Beroepen te:

Dordrecht: G. H. Kersten te Rotterdam.

NEDERLAND SCHE HERVORMDE KERK.

Beroepen te:

Burgwerd: R. Bijl te Bmmercompascuum. Frederiksoord (toez.): J. G. Steenbeek te Denekamp. Meppel: J. C. J. Dijkstra te Raalte. Nieuwland (bij Leerdam) (toez.) : Cand. J. v. d. Velden, hulppredikant te Amersfoort. Vledder: A. M. Brouwer te Engelen. Wijk bij Duurstede (toez.): G. C. Molenaar te Uitwijk (N.-Br..) Winsum (Gron.): A. Veltkamp te Tolbert. Westerbork: M. Hoekstra te Scherpenzeel (Gron.). Zaltbommel: A. Noordman te Borculo.

Aangenomen naar:

Franeker (Evangelisatie): Cand. P. de Hoop, hulppred. te Rijnsburg.

Ter Aar: Cand. Gerh. Huls, hulppred. te Ede. Vlaardingen (vac. Tonnon): A. J. van Rhijn te Oppenhuizen. Winsum (Gr.) (toez.): A. Veldkamp te Tolbert (Gr.).

Bedankt voor:

Dussen (N.-Br.) en Noorden (Z.-H.): Gand. Gerh. Huls, hulppred. te Ede.

's-Gravenhage (vac. wijlen Ds A. B. te Winkel): G. van Veldhuizen te Rotterdam-Kralingen. Heerlen: G. L. Bouman'te Hardenberg.

Afscheid van:

Tjerkgaast: Jac. de Vries. Tekst: 1 Joh. 2:28a.

Intrede te:

Den Haag: K. v. d. Poel. Tekst: 2 Cor. 4:7.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen