PERSSCHOUW

' „Liturgische" dienst.

In „Ons Kerkblad" schrijft ds J. Keizer (Heemstede) :

In het kerkblad van de Gereformeerde kerken der classis Haarlem (niet onderhoudende artikel 31 K.O.) lees ik onder het kopje Heemstede: „Zondag 5 Mei zal de Dienst des Woords bijzonder zich richten óp de herden­ king van de onderdrukking en bevrijding. De kerkeraad besloot de «lorgcndienst een liturgisch karakter te geven. Er aal dieM, morgen geen preek worden gehouden, maa een brede Schriftlezing, afgewisseld met „gemeentezang, gebed en dankzegging".

Het staat er zo simpel: De kerkeraad besloot dat er Zondag 5, Mei in de morgendienst niet gepreekt zal worden. En honderden hebben er misschien verder geen minuut bij stil gestaan; Oh, dat is weer wat anders, een liturgische dienst!

Ja, inderdaad wat anders.

Maar dan iets anders, ' door de kerkeraad gedaan, als hij beloofd heeft te zullen doen en hem door Chr. was opgedragen. De opdracht was: Predikt'het Evangelie, want 'het geloof is uit het gehoorde Woord.

. De belofte was, toezicht te zullen nemen op de lezing van de dienaren des Woords. Zondagmorgen 5 Mei is in de kerk Koediefslaan 76 het Woord niet ambtelijk bediend. Daar is geen dienst des Woords geweest. Want dienst des Woords is de ambtelijke verkondiging van het Woord Gods aan de vergaderde gemeente van Chr.

Volgens het besluit van de kerkeraad. De kerkeraad die beloofd heeft de gemeente te zullen weiden met de verkondiging des Goddelijken Woords.

Zondagmorgen 5 Mei is in de kerk Koediefslaan 76 ook geen liturgische dienst gehouden. Want liturgie is: eredienst voor God. En een liturgische dienst is een: eredienst voor God met ambtelijke bediening van het Woord.

Snelle afloop als der wateren!

Tot zoover ds Keizer. Hoe het den hoogleeraar n de ambtelijke vakken aan de 'V.U. (dr Aalders)^ id der synodocratische kerk van Heemstede hierbij e moede was? Wij weten het niet. Ds J. Ke? .zer besluit:

Zondag 5 Mei: g'een-dienst des Woords. Zondag 12 Mei: In de week „Opbouw van Nederland" een bijzondere dienst des Woords nl. een speciale belichting 'van de rijkdom en de taak van het gezins-leven. De kerk beinvloed door de geest der eeuw. Vrijmaken is: met berouw wederkeren tot den Heere.

„En 't blijft maar hetzelfde": Ds G. Janssen contra Ds Hoytema.

Ds Janssen schrijft in „Kerkbode" voor de Geref. Kerken in Drente:

Nu moet ik toch wel twee dingen opmerken.

Het eerste is dit: ds Hoytema veroordeelt alle schorsingen van hem zelf en zijn Synodes enz. Hij zegt: onze verschillen zijn zaken van weinig beteekenis. Daarom moogt ge de kelk niet breken. Ik heb daarop slechts dit te zeggen: wanneer inderdaad slechts weinig beteekenende zaken in geding zijn, dan moogt gij, ds Hoytema, op grond daarvan niet schorsen. Dan zijn uw schorsingen sonde geweest voor God. En ge moet niet vergeten, dat de vrijmaking een gevolg is geweest van de schorsingen etc. Ge •veroordeelt hier dus « zelf en uw synodes. Overigens geloof ik niet, dat we hier hebben te doen met zaken van slechts weinig beteekenis.

En het tweede, wat ik wil opmerken, is het volgende:

Ds Hoytema stelt nu de Belijdems voorop. Als we het daarover maar «ens zijn, dan moeten we over het verleden maar niet te veel spreken, want de „vraag is niet, wat er in het verleden gebeurd is...." Het zit een mensch, dat blijkt hier ook weer, in het bloed, wanneer hij verkeerd gedaan heeft, dat liefst maar te willen vergeten. Maar dat zou hier toch .."el heelemaal mis zijn. Op welke grond heeft ds Hoytema in het verleden ds Bos mede geschorst? Op deze, dat ds Bos afweek van de Belijdenis, waarover ds Hoytema het nu ineens zoo druk heeft? Weineen, op grond van muiterij! Ds Bos werd geschorst, net als al die anderen, hoeveel honderd wel niet? — op grond van opstand tegen het kerkelijlf gezag. Omdat hij zich niet aan de Synode wilde onderwerpen. Op die grond is hij geschorst en niet op grond i> an de Belijdenis. Dat vergeten wij nooit.

Waar de satan woont.

n Kb. classis Hardenberg schrijft een broeder:

„Wij heb'jen zeer dicht bij de demonen gewoond"; „Wij hebben uit de verte het beest uit den afgrond gezien", zeggen de Duitsche christenen. Zal naar hun waarschuwende stem worden geluisterd? Wij moeten dikwijls vreezen van niet, wanneer wij zien, dat zoovelen than's hun heil verwëchten van de „democratie"/ of van het „humanisme", ook al wil men daarnaast ain het „christendom" een bepaalde waarde toekennen. In den grond der zaak is dit immers hetzelfde als wat het Duitsche volk heeft gedaan: de religie wegschuiven uit het leven, den dienst van God vervangen door den dienst van den mensch, en dit verklaart, waarom er heden nog zooveel dingen zijn ook in ons land, die ons aan het nationaal-socialisme herinneren. Maar wie aan God niet gehoorzaattit, 'dient, zelfs zonder het te willen of te weten, den duivel en bereidt daardoor de komst van het beest voor. De antichrist komt en er zijn reeds vele antichristen geworden (1 Joh. 2 : 18), maar wee dien mensch, die zijn pad bereidt door saeculariseering van het leven! Hij bewerkt zelf alle verschrikking die over hem. komen zal in de zware tijden, waarvan de Schrift profeteert en waarvan de oorlogsjaren ons iets hebben te zien gegeven.

n m het Geref. Kerkb. van Haarlem lezen wij:

Een Regeering, die weigert te regeeren, maar met omkeering van het recht, en met knotting .van wettigen volksinvloed (Staten Generaal) aan de conferentietafel plaatsneemt met de ondermijners van haar gezag.

Bijzondere Gerechtshoven, welke predikanten, niet alleen, wat haar recht is, veroordeelen (Ds R. H. Oldeman en DsF. H. G. v. Iterson) maar — in de rechten der Kerk tredend — hun voor het leven „het bekleeden van een geestelijk ambt" of „het betreden van den kansel" verbieden.

Aan den anderen kant kerkeraden, die (öm stoffelijke goederen) hu» broeders aanklagen bij den wereldlijken rechter.

Een z.g. „revisie"-synode, welke weigert — bezwaarschriften ten spijt — de „kerkrechtelijke" handelingen van haar voorgangsters aan een omstandig onderzoek te onderwerpen en dus het gepleegd onrecht sanctioneert.

Een synode welke verklaart, dat broedrs, die heilig naar Gods Woord begeeren te leven, „terecht" zijn geschorst/ afgezet, maar de haar opperhoogheid (naar het „nieuwe kerkrecht") erkennende kerken opwekt om toch vooral met degenen die zijn „heengegaan" contact te zoeken. „Rechters" die (naar het Woord van Ds v. d. Born) „vriendelijke broeders" worden.

Het artikel eindigt met de woorden:

Zoo is het struikelende staatsrecht en het omgebogen kerkrecht een teeken van den komenden rechtvaardigen Rechter.

„Sta op, o God, richt de aarde, want Gij bezit alle volken" (Ps. 82 : 8).

Kom Heer Jezus! „Geef dat wij bij Uw komst onstraflijk wezen mogen!"

Gebruikelijice camouflage.

Ds B. A. Bos schrijft in Kb. van 'Voorburg:

Ik las een verslag van de conferentie van predikanten uit de gebonden Gereformeerde Kerken. De voorzitter Prof. Grosheide betreurde het dat de Kerkelijke scheur ook had doorgewerkt in de vereeniging van predikanten. Dat was dus blijkbaar niet noodig geweest. lic zou er op kunnen wijzen dat wij ons lidmaatschap van de bedoelde ' vereeniging niet hebben opgezegd. Ik althans heb dat niet gedaan.

I'lc zou er voorts op kunnen wijzen, dat wij voor de gehouden conferentie geen nitnoodiging hebben ontvangen. Ik althans ontving die niet. Ik zou dan de conclusie kunnen trekken, dat Prof. Grosheide, en heel die predikantenvereeniging welke hem niet tegensprak, klaagt tegen zichzelf, waar hij zelf en heel die vereeniging de scheur heeft doorgetrokken. Toch zal ik hierop niet dieper ingaan, maar mij alleen maar bedroeven over het feit, dat men steeds maar weer de kwesties verdoezelt en weigert de zaken scherp te stellen en zoo elke serieuze eenheidsbegeerte saboteert.

En valsche voorlichting.

Wij lezen van de hand van dhr J. F. J. Lamet in „Ons Kerkblad" (N. Brabant en Limburg):

In het orgaan van de synodocratisch gebonden Geref. Kerken van N.-Br. en Lb. (nr. van 26 April '46) schrijft (Ds) L. Z(ielhuis) te 0(ss) onder het opschrift: „In de eerste versnelling" over de Evangelisatie.

In dit artikel komt de volgende opmerking voor: „De Kerkstrijd beroofde ons ook hier en daar van mede- „arbeiders in de Evangelisatie, al zal men in het alge- „meen in de kringen der volbloed EvangelisatTemenschen „weinig thans „vrijgemaakte" brs. en zrs. „aantreffen", „dat is wel een opmerkelijk verschijnsel".

Wil Ds Zielhuis hiermede zeggen, dat de Geref. Kerken (onderh. art. 31) de blijde boodschap van het Evangelie niet uit willen dragen, omdat zij zulks niet kunnen, zittende in de sectarische hoek? Laat hij zulRs dan schrijven en met bewijzen staven! En wanneer hij dit publiek bewijst, mag ik hem dan vragen, waarom zijn Synode dan vereeniging zoekt met een secte? Maar als hij in gebreke blijft met zijn bewijsvoering, dan heeft hij zich schuldig gemaakt aan verdachtmaking en zijns naasten eer en goed gerucht niet naar vermogen bevorderd en derhalve gezondigd tegen het 9e gebod.

. Ds Zielhuis moet maar eerst eens informeeren. Overigens: wij weten een voor het zendingsterrein zijner kerken bestemd persoon: lid van de Partij van den Arbeid.

Communistische „lnvloeds"-politiek.

Paraat" sclu-ijft (10 Mei):

O, Heer schenk ons het „Vijfde Rijk" want dit „Vierde" is het „Derde" gelijk.

De enorme druk, die in de Sowjet-zóne wordt uitgeoefend vindt een typische neerslag in het bovenstaande schjetgebedje. Is werkelijk de toestand van nu te vergelijken met de' situatie vanaf 1933? Er zijn ongetwijfeld punten van overeenstemming. Het is een bekend feit, dat onder Ket Hitler-bewind geen persvrijheid bestond. Het was niet mogelijk het regeringsbeleid van de nazi's te critiseren. Het is in de Sowjet-zöne thans evenmin mogelijk, om in de pers vrij zijn mening over de regeringsinstanties — in casu — de afdelingen der communistische partij, te uiten. Indien men in gesprekken zelfs al blijk geeft van een openlijke afkeer van de communisten of van het Rode Leger wordt men als „saboteur van de eenheid" snel geliquideerd.

Ononderbroken worden tegenstanders van de communisten gedeporteerd.

Zo gevaarlijk als het was onder het nazi-bewind, om de nazi's te laken, zo gevaarlijk is het nu om de communisten te laken.

Een socialist, die zich op de vergadering van de S.P.D. 'tegen de voorgenomen fusie en de vorming van de nieuwe eenheidspartij verzette, werd na afloop van de vergadering neergeschoten.

In Dresden werd op een voorbereidende conferentie van de vakbeweging door een communist de lijst van afgevaardigden voor het congres vervalst. Inplaats van de turnen . van 60 sociaal-democraten, die hij schrapte, stelde hij de namen van 50 communisten. Het bedrog werd te laat bemerkt. Maatregelen konden niet worden genomen, daar niemand het sich kon veroorloven aangifte te doen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen