GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Noodelooze pijn

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Noodelooze pijn

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De kerkeraad van Utrecht-Noord-West verklaart in het verleden week genoemde stuk, pijnlijk getroffen te zijn. Waardoor? Wel, door volgend zinnetje uit het rapport van commissie I:

, , Wij zijn wèl vrijgemaakt om de kerkeraden niet te laten overheerschen door de sjmode, maar wij zijn niet vrijgemaakt om de kerkeraden te isoleeren van de synode. De vrijmaking was een protest tegen het doorknippen van den band tusschen kerkeraden en synoden".

Tot zoover het zinnetje, dat den kerkeraad pijn deed. De kerkeraad liet enkele détails weg bij zijn citeeren: die weggelaten passages hande'en over het feit, dat men van synodocratische zijde onze kerkeraden al vast wilde doen handelen met de synodocratische over herstel van de p 1 a a t s e 1 ij k geslagen breuk, terwijl men t e g e 1 ij k e r t ij d zijn deputaten met onze deputaten wilde aan de praat houden. Tevens ging het in dit verband over „Oosterbeek".

De bedoeling is duidelijk: de breuk is door de synodocratie doorgedreven aanvankelijk over het hoofd van de kerkeraden heen. Toen ondergeteekende zich tot de kerkeraden richtte, ter voorbereiding eener volgende synode, in een punt, dat de nog zittende zelf officieel verklaarde afgehandeld te zijn, toen werd dat als revolutie aangemerkt. En de zittende synode ging toen onmiddellijk de reeds afgehandeld verk'aarde zaak weer zelf aanpakken. Is men dat in Utrecht-Noord-West vergeten? Tevens werd onzerzijds herhaaldelijk opgemerkt, dat geen enkele plaatselijke kerk NIET in de breuk betrokken was, want al was er daar ook geen enkel lid geschorst, alle plaatselijke kerken hadden twee van in haar dienst staande leden van de kerlc van Kampen (Greijdanus-Schilder) zich zien ontnemen, zoo maar. Toen hebben de-Groningsche én later ook de Amersfoortsche synode gezegd: dit eten van tee wallen is niet eerlijk. De zaak is van algemeen belang.

Ja, maar, zoo zegt Utrecht-Noord-West: wat het Rapport van Commissie I van Amersfoort in boven . aangehaalde passage opmerkt, dat was het KEN­ MERKENDE der vrijmaking niet. Ik zou vragen: w i e heeft dat dan beweerd? Bedoeld Rapport zeker niet. De vrijmaking heeft heel wat aspecten. Geen wonder ook: want het complex van fouten en zonden, waarin men ons verwikkeld had, was zeer groot.

Het is dus vruchtelooze moeite van den kerkeraad, als hij constateert, dat het „kenmerkende" van de vrijmaking niet ligt in wat het Rapport als „een" doel der vrijmaking aanwijst. Als ik zeg: Nederland is in 1945 van deDuitsohe tyrannic vrijgemaakt, niet om den oorlog tegen Japan toch nog te verliezen, moet men in Utrecht dan zeggen: dat'wcV) het „kenmerkende" niet, en daarop afgedaan? Hoe leest men toch? 4,

De kerkeraad verzekert, dat de vrijmaking van de kerken een strijd was om de herstelling van de g e e s-t e lijk e politie. De geestelijke politie, waarnaar de ware kerk geregeerd moet worden. -

Prachtig, mooi en goed gezegd.

Maar dat klopt dan precies met wat het Rapport zegt. Want als de kerken in volle vrijheid besluiten, onderling verband aan te gaan, en in­ zake de geestelijke politie voorzoover ze alle kerken r e g a r d e e r t elkaar te raadplegen, en conform art. 31 K.O. te besluiten, dan is een synode inzóóverre óók betrokken bij de geestelijke politie, en is het ongeoorloofd, den arbeid van deputaten te doorbreken, en het ééne element tegen het andere uit te spelen. Wat langs den wettigen weg besloten is, dat is, omdat de K.O. de beginselen der geloofsbelijdenis wil uitwerken, een onderdeel der geestelijke politie.

De kerkeraad heeft dus onnoodig pijn gevoeld. Want zijn dilemma was niet juist gesteld.

En het spijt ons, dat hij, die uit het citaat, dat hij doorgaf, nu juist de kwestie van het synodocratisch beleid plus die van , , Oosterbeek" uitgeschakeld heeft nog zonder antwoord ons laat op dat puntje, waarop velen in onze kerken pijn gevoeld hebben, en niet het minst de deputaten wier arbeid de woordvoerder van Oosterbeek „doorbreken" wilde zich pijnlijk getroffen voelden: dat een dienaar des Woords rustig kwam zeggen: er is een impasse, en nu moeten we die deputaten maar vóór de volgende synode en zonder haar of zonder één kerkeraad er in te halen, doorbreken. Heeft de kerkeraad van Utrecht-Noord goedgevonden, dat Oosterbeek deputaten „doorbrak"? Ik meen: neen. Wie waakte dan voor zijn recht?

De arbeid van deputaten was onderdeel van de geestelijke politie op een bepaald punt, en voorzoover ze de kerken-in-het-gem.een raakte.

Wij staan een beetje verwonderd aan te kijken tegen dit weglaten van de kwestie synodocratische doorbraak plus Oosterbeekiaansche doorbraak. Ds M. de Goede, onderteekenaar in qualiteit van praeses van bedoeld kerkeraadsstuk, heeft ter vergadering van de s y n o d e verklaard, dat he£ de tijd nog niet was, om over Oosterbeek te spreken. Hij heeft het dan ook niet gedaan, ook niet toen hij volle kans en recht had, het rapport te bestrijden. Maar wanneer is het dan wel de tijd om over Oosterbeek te spreken ? Terwijl Oosterbeek zelf vroeg: dat we er allemaal om zouden bidden én het ter sprake zouden brengen in de kerkeraden etc? En terwijl ds B. A. Bos althans in één zinnetje erover schreef aan de synode? Wanneer wordt het de tijd om over Oosterbeek te spreken?

En als we vergaderingen krijgen van vrienden van één bepaald blad. één voor de Haagsche synode, en één kort daarna (misschien, misschien ook niet, want de liberale couranten weten al te vertellen, dat ze wel zal gaan in pauze), is dat dan geestelijke politie? Ik beoordeel niet wat ik te weinig ken; maar ik spreek commissie I na als ik zeg: wij zijn niet vrijgemaakt om_ kerkeraden tegen synode uit te spelen, of omgekeerd, en ook niet om ambten van geloovigen en andere ambten tegen elkaar uit te spelen of van elkaar te isoleeren.

Dat is één van de zijden der vrijmaking; geen mensch' beweertj dat het de kenmerkende kwestie is.

Men moet niet als in de lucht slaan, als men argumenten geven wil tegen een rapport.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 september 1949

De Reformatie | 8 Pagina's

Noodelooze pijn

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 september 1949

De Reformatie | 8 Pagina's