Ridderbos, Den Hartogh en nag wat

In een hierboven opgenomen driestar lieten we dr H. N. Ridderbos even aan het woord. Ds G. Visée schrijft in Kamper Kb. eerst iets over ds W. W. Meynen, die eveneens constateerde, dat de synode de besluiten van 1905 ten voUe heeft gehandhaafd, en „geen streep" geweken is. Maar vervolgens haalt hij dr H. N. Ridderbos aan, die blijkbaar ook nog op andere manier dan in de eerst door ons van hem aangehaalde woorden zich precies zoo uitliet. Ds Visée schrijft:

„Prof. Dr Herman Ridderbos zegt, dat de door Ds Bos c.s. afgelegde dogmatische en kerkrechtelijke verklaringen niet bedoeld zijn als bedingen of formuleeringen, welke naast de bestaande kerkelijke sanctie of ijk zullen verkrijgen".

Let op de door ons vetgedrukte woorden: , , naast de bestaande". De bestaande dogmatische en kerkrechte-. lijke verklaringen behouden dus hun kerkelijke sanctie. M.a.w.: Er is niets veranderd. En verder schrijft dezelfde (medewerker aan het blad, dat zelde, dat de Heilige Geest een wonder gedaan heeft), in hetzelfde nummer van 10 Maart: „De Synode heeft niet in een uitbundige stemming gehandeld. Ook heeft zij geen streep geliaald door het verleden". Dat laatste is duidelijker dan duidelijk.

In een uitbundige stemming was zeker ook niet de andere medewerker aan het blad, dat zelde, dat de Heilige Geest een wonder gedaan heeft. In een goede stemming was hij wel, toen hij vriendelijk lachend en keuvelend met Ds B. A. Bos c.s. de Valkenboschkerk binnentrad. Maar niet in een uitbundige stemming. Hoor maar wat de hoogleeraar schreef in , , De Bazuin" van 10 Maart. Professor Den Hartogh, medewerker dus aan het blad, dat schrijft, dat Jezus Christus zijn kerken rijk gezegend en dat de Heilige Geest een wonder gedaan heeft en dat dit van den HEERE geschied is, verklaart, dat hij over dat „wonder" niet zonder zorg is: „Persoonlijk behoor ik .tot degenen, die niet zonder zorg van gevoelen zijn, dat ook door de Synode van Den Haag wèl iets zakelijks veranderd is. Evenwel, ook maar iets!"

Intusschen heeft ook Prof. Den Hartogh „niet zonder zorg" maar vóór gestemd. Maar hij schrijft overigens: „In „De Roeper" doen met name de , .Bossen" met talent hun uiterste best om aan te toonen, dat de synode overstag gegaan is en dat er juist vèèl veranderd is".

Hij betoogt vervolgens, dat in de synodale • bladen, nu zeg Ik het op mijn manier, de toestand is als in Hand. 14 : 4: , En de menigte der stad werd verdeeld". De één zegt er dit en de ander zegt er dat van. En voorts — nadat de , , Bossen" een afstraffing hebben gehad: , Maar hoe wij ook over het verleden denken, in onze kerken zijn wij allen gebonden aan de Vervangingsfomiule en verdere conlessioneele en kerkrechtelijke uitspraken van 1946 en daarna. De gebroeders Bos hebben zich daaraan gewonnen gegeven en allen, die steeds leden van onze kerken zijn geweest, hebben ze voor „vast en bondig" te houden".

En de professor eindigt met te zeggen: Laten we in één kerkgemeenschap dienen Hem, Die voor ons gestorven en opgewekt is".

Dat is een schoon slot.

Maar we zouden willen vragen: Professor, wat is de wét waarnaar "we Hem dienen zullen In die kerkgemeenschap ?

Ds Bos zegt op een vergadering in Assen: zelfs de vervangingsformule gaat van de baan! U zegt: aan die vervangingsformule zijn we gebonden.

Maar wat is nu de "wret?

In dezelfde „Roeper", waarin „de Bossen" — zoo noem ik hen niet, zoo noemt Prof. Den Hartogh hen — verzekeren, dat er véél veranderd Is en dat de poort wijd openstaat, verzekert Ds Plooy, dat deze poort helaas , , de poort des HEBREN" niet is.

Hoe is het nu?

Zóó Is het:

Een Babylonische spraakverwarring!

Ds Meynen, Prof. Herman Ridderbos: niets veranderd.

Prof. Den Hartogh: iets veranderd. Wat er veranderd is, zegt hij niet. Overigens: alle bindingen gebleven. , , De Strijdende Kerk": Jezus Christus heeft gezegend. De Heilige Geest werkte. Het wonder is geschied. De predikanten Bos: véél veranderd.

De synodale kerkbodes: iets veranderd, niets veranderd, veel veranderd.

En-zoo-voorts.

Kunt u er nog uit wijs worden?

Wat nu?

Ook sommige vrijgemaakte menschen worden onder den indruk van dit alles zenuwachtig. De één zegt: véél veranderd. De ander: iets veranderd: , , er is een ritseling "

seling " Zouden we nu maar niet kalm blijven? En zouden we maar niet inplaats van op zenuwachtige verzoeken om samenspreking in te gaan, rustig blijven en de synodale heeren eerst eens onder elkaar laten uitmaken of er iets en wat er dan veranderd is? Meynen met „de Bossen" (titulatuur-Oen Hartogh), Herman Ridderbos en Den Hartogh met Toornvliet op een redactievergadering van „De Strijdende Kerk" eens laten uitpraten over „Het Wonder"?

Iedere Nederlander

wordt geacht de wet te kennen. Dat is ook mogelijk. Er is nog een Hooge Raad. Maar als de „Hooge Raad" der Gereformeerde Kerken gesproken heeft dan weet niemand meer waar hij aan toè Is. Dan begint de verwarring eerst recht. Dan Is men het over de wèt nog lang niet eens! Over de kerkwet.

Vrijgemaakte menschen, laten ze daar eerst eens onder elkaar tot rust komen.

Want als het ooit tot een samenspreking komen mocht, dan mochten we toch éérst wel eens weten hoe daar de wet is.

De een is daar — Prof. Den Hartogh — niet zonder zorg omdat er iets veranderde.

De ander zegt daar — óók Prof. Den Hartogh — er is niets veranderd dan alleen de gebroeders Bos. Laten ze het eerst maar eens uitzoeken met elkaar!"

Nuchtere opmerkingen. Niettemin komen door dit alles sommigen zóó in de soep, dat ze rustig èn plechtig verzekeren, dat wat duidelijk in de Acta en de krant staat, o nee, heélemaal niet waar is. Ze hebben nu eenmaal een andere „visie".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen