VU Magazine 1989 - pagina 477

fundeerde, morele waarden. De ver- vriendschap en liefde spreekt, en van liefde stelt er de zijne tegenover. Bil- onze verwydering als onheelbaar te derdijk trekt als volgt ten strijde te- beschouwen. Zeker, wierd dit door gen de invloed van de huispredikant eene andre hand aan een' ander gevan de Schweickhardts: "o Mijn al- schreven, men zou het als een uitleraanbiddelijkste! gelooft ge dan drukking van jalousie of als een verdat de liefde, deze zuivere en heilige wijt van de achterdocht aanmerken; vlam, die neerdaalt uit God, om maar ik begrijp niet hoe deze in U weer tot Hem op te stijgen, een vallen kunnen omtrent mij, wiens slecht gevoel is? Ach, als dat zo was, gedrag en principes toch al te kenhoe misdadig zou ik dan zijn! Ge- baar zijn om er hier van te gewalooft ge niet dat haar Goddelijk gen." vuur de harten verheft en iedere Klinkt niet erg overtuigend. Jaloezie daad zuivert? Zoudt ge God niet kun je wellicht beter met één of twee kunnen heiligen en verheerlijken in feitelijke argumenten bestrijden. mijn armen?" Zoals Zelda Fitzgerald doet: "Scott, De religieuze opvattingen van Pi- je bent echt ontzettend dwaas - In suisse, de vader van het Nederlandse de eerste plaats, ik heb niemand een cabaret, blijken naadloos aan te afscheidszoen gegeven, en in de sluiten op die van de vader van het tweede plaats is er in de eerste plaats Réveil: "Liefde is een mooi ding! niemand weggegaan - " Zoolang het maar () wezen mag dat En als de jaloezie gegrond is? Pisuismooie zuivere gevoel, dat regelrecht se was, toen hij zijn Fieps ontmoette, reeds getrouwd en hij was aanvan God tot Zijn menschen komt". Dat mooie, zuivere gevoel van Pi- vankelijk niet van plan van zijn suisse hoeft niet per se geestelijk te vrouw te scheiden. Dus schreef hij: zijn: "in 'n oogenbhk zooals nu, dan "Nee, mijn lieve, beste dikke Fieps, is 't vooral m'n lichaam dat naar je liefde, goeie krachtige mannenliefde verlangt. Nu spookt me mijn bloed is geen portie vanille-ijs, die opraakt Fie Carelsen, 'mijn door mijn corpus heen zoodat ik als je er met z'n velen van lepelt..." heerlijke beurtelings huiver en gloei. Al mijn zigeunervrouw'. verlangen, dat mooie dierlijke veran nog enkele woorden Jean-Louis Pisuisse: langen, dat sommige huichelaars en over het slot van de brief. "n Drinker en 'n droogpruimers durven uitmaken Dat kan niet hartstochtelijk speler!' voor zondig, maar dat niettemin de genoeg zijn, als we Pisuisse mogen heerlijkste natuurdrift is, de zuiver- geloven, die zelf meestal met een ste poëzie, die God ons overigens zoen op Fieps' fluwelen driehoekje zoo prozaïsche mensen heeft in- of zwarte pruikje eindigde. Tijdens geschapen, heel dat mooie dierlijke een muzikaal tournee met zijn vaste verlangen steigert in me overeind en begeleider Max Blokzijl deed hij de gaat uit naar jou, naar jou en naar volgende observatie: de wellust van je meisjeslijf." "Ik heb te doen gehad met Max. In al die dagen in Londen heeft-ié teiet iedere liefdesbrief be- vergeefs loopen wachten op 'n brief. helst een verzoek. De liefde Nu vond-ie gisteren hier 'n kort kent zijn schaduwzijden, episteltje. Toevalhg viel het me op waartoe de jaloezie behoort. En die dat 't laatste kantje niet eens vol gemoet worden weggenomen. Wat zal schreven was en 't eindigde - ik zag Bilderdijks vrouw ervan gevonden 't zonder dat ik 't helpen kon - met hebben, toen ze het portret van haar 'veel groeten en 'n zoen van Annie', echtgenoot met gepoederd haar ont- zoo eindig ik ook m'n brieven aan ving? En ook nog twee lyrische ver- m'n Vrouw..." zen, waarin de dochter van de schil- Is de brief klaar, vergeet er dan der haar bewondering voor Bil- nooit een haarlok of een gedroogd derdijk uitdrukte? Het vermaan aan viooltje bij te sluiten. D haar echtgenoot is niet overgeleverd, wel Bilderdijks reactie. Over zijn geliefde schrijft hij zijn vrouw: "'t Is een goed hart, en vol geest en Mr. W. Bilderdijk's briefwisseling 1795-1797, 2 dln. Red. J. Boscli, H.W. Groenevelt en M. genie, en met mij ingenomen, als van Hattuni. HES, f. 149,50. men overal is; maar ik versta de pe- Mijn liefste lief, Brieven van Jean-Louis Piriode niet van Uw brief, waarbij gij suisse aan Fie Carelsen. Red. Anke van Hamel. SDU uitgeverij, f. 49,90. van mij over te geven aan hare Antonia Fraser, Love Letters. Div. uitgevers.

D

niet, wel Fieps, mijn schat, mijn heerlijke zigeunervrouw? Swiep mag wèl doen, wat niemand anders mag?"

W

at de verliefde ook moge willen, zijn verlangens worden vaak gedwarsboomd doordat anderen - de wereld - hun invloed op de geliefde uitoefenen. Dus spoort Bilderdijk zijn Catharina aan: "Laten we de gehele wereld verachten; laten we alles vergeten dat ons in de weg zou kunnen staan". En Pisuisse vraagt zich af: "Wat deert mij de wereld rondom?" Ook Vanessa, niet de hedendaagse zangeres, maar de gehefde van Jonathan Swift, moet ooit dergelijke woorden gehoord hebben. Ze klaagt: "Eens had je een lijfspreuk, die was te doen wat goed was en je er niets van aan te trekken wat de wereld zei. Ik wou dat je je er nu aan hield." Wat de wereld vindt, hangt nauw samen met gangbare, religieus geVU-MAGAZINE—DECEMBER 19

N

35

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen