Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 132

108

Disp. IV.

De Necessitate

et

Utilitate

sectarum ibid. p. 178. inserunt) ac pro illis libertatem agendi suos conventus atque adeo haereses ac blasphemias suas publice spargendi conclude in figura & modo.

Consectarium. Haec cum pro veritate, necessitate, utilitate hujus adorandi mysterii dicimus, scribimus, profitemur, insuperadversarios omnes apertos, clancularios oppugnamus, eoniDique profanos sermones procul habemus & omnes, reformati nobiscum; utique cessare deberent horrendae illae calumniae, quibus eodem censu religio nostra cum haeresibus anti-Trinitariis habetur

tum

a Theologis,

tum a

Jurisconsultis Papali-

bus. Inter Theologos praeluxere apostata Staphylus, Lindanus, Prateolus, Bellarminus Coccius in Thesauro lib. 1. art. 4. ex quibus reliqui fratres ignorantes absque

examine trauscribimt. Sed illis a multis responsum, praesertim ab Antagonistis Bellarmini, Junio Chamiero 8cc. Quibus adden di Pareus in Calvino orthodoxo. Accurate etiam & ex professo hoc praestitum a nostris in collatione Tyranensi, in Rhaetia anno 1595. 1596. Quaerant modo ab Anti-Trinitariis utros Doctores fortiores & factioni suae nocentiores adversarios experiantur. Inter Jurisconsultos agmen ducunt Jordanus Brunus qui recte libris 6. de haerelicis & Antonius Faber, qui in Codice Fabriano aperte omnia quae Jure civili contra haereticos statuta sunt, Protestantibus applicata velint. Posterior nimia credulitate ex irreformabili quodam Clerico mutuata in chartam conjecit, impellente illum, ut opinor, odio Sabaudico in Rempubl. Genevensem. Sed ira.pkpyoiq & evagationibus ipsius respondit egregie Jacobus Leclius IC. professor, & postea Syndicus Grenevensis tract. cui titulus Adversus Codicis Fabrianis r« 7rp&T<x KaotoSb&a &c. Nos solummodo ad titulos, de swrawto Trinit. & de Haerelic. l\' Manich. nobis objectos respondemus, nec directe nec indirecte ullis haeresibus [pag. 511] Anti-Trinitariis, aut etiam aliorum haereticorum, qui ibi nominantur, per Consilia aut communem patrum cousensum damnatis religionem nostram affinem esse quod tamen in multis de Papismo probari posset. Et hoc vel ipsi lmperatores, Reges, principes quemvis Papismo addicti haut obscure agnoscunt, dum in Imperio, regno Galliae, quin in ipsis Convallibus duci Sabaudo subjectis libertas religioni nostrae conceditur quod ipsos facturos fuisse minime credendum est, siquidem Jure civili libertas religionis nostrae praejudicata esset. Confer quac supra ad num. VII. notamus. Quod si Fabriani, quid pro quo hic sumant, & analogice alias haereses a se fictas ad hos titulos reducant quod strenue facit Faber cum calumniae de Arrianismo, Manichaismo &c. ipsos pudet, utique tantum magisterii theologici illis non est concedendum, qui fide implicita & carbonaria assueti sunt credere irreformabili Clero suo quibus Theologiam tractare, scripturas sacras & nostrorum libros legere religio est, eosque cum scripturis conferre, ne scil. videanlur cum suloribus Lutheranis 8c Calvinianis (ut Faber loquitur) theoloqos agere. Deinde videant an leges suas factis nostris juridica & bona consequentia bene applicent. Excurrunt quidem ad hodiernas controversias, sed illas negamus titulis illis directe aut indirecte designari. Si triplicem coronam Papae negamus, non tanien Trinitatem; si utrumque ejus gladium, non tamen utramque naturam, aut triplex officium Christi si ejus indulgentias totamque animarum nundinationem in poenitentiaria & cancellaria Romana, non tamen mysterium redemptionis, nec fidem, aut :

:

:

;

;

salu-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen