Eenige kameradviezen uit de jaren 1874 en 1875 - pagina 295

20.

KERKELIJKE QUAE3TIE.

Doopsgezinden, hoofd

de beiden eersten

die,

En

o-enieten.

dan

/

(«indelijk

0,40 en de laatsten klasse

laagste

de

de

:

ƒ

0,23 per

Christelijke

Men ziet Gereformeöi-den, die tot op den liiiidigen dag niets ontvangen. maatstaf, geen regel; alles overgelaten aan ministerieele f»-een dus: Vrage:

Avillekenr.

Eindelijk

ning icet

Eisclit dit

geen regeling

bij

de ivet?

Zullen de nieuw erkende gezindten

:

al

dan niet ondersteu-

de van Staatswege ontvangen? Zoo ja, dient dan niet evenzeer bij of kerkgenootschappen geregeld te worden, aan welke voorwaarden zullen moeten voldoen, om aanzoeken daartoe, met hoop op

o-emeenten

goed gevolg,

En van

de Regeering te kunnen indienen?

bij

men

dat

voorzie,

genwoordiger; derhalve

alle

op den

weten: dat,

op

een wijziying

tot

van

niet

als

eener kerk, maar als volksverte-

lid

Staatsbescherming. Maar dan wijs ik de Regeering

gewichtigen

uiterst

eisch,

dit

in

de Staat iverkelijk neutraal zal

als

beginsel opgesloten, te

zijn,

hij

geen

invloed hoe-

oefenen op den ontivikkelingsgang der kerkgenootschappen. Staat door zijn administratieve maatregelen invloed oefent

Zoodra de de

komen

op het terrein van den Staat, en beschouw kerkgenootschappen, welke ook, als volkomen gelijke aan-

mag

genaamd

keur, dan luidt mijn antwoord: Wijl ik

mij dus

stel

spraak hebbende op

ook

regelmg

zelf.

nu

daarbij

spreek

een wet tot

(hans bovenal

ik

allengs zal moeten

toch

Grondwet

Art. 1(38 der

Ik

noodig

zoo

materie

deze

waarom

men,

vraagt

verlaat

kerkgenootschappen,

der

levensontwikkeling

hij

zijn

neutraal terrein.

kerkgenootschappen stationair, dan ontstond er geen genoten dan kon men blijven uitkeeren wat tot dusverre moeilijkheid zoo niet. dat is Maar sprake. werd en van Staatsinmenging ware geen plaats kerkgenootschappen, bij welke gestadige ontwikkeling zijn Bleven nu

alle

;

Er

heeft,

soms

ook evolutie,

wordt,

die

telkens nieuwe

zoodat de oude Kerk een moederplant gelijk plantjes

welke zich

loslaat,

als^

afzonderlijke

gemeentestichtingen vormen.

Nu mag Kerk

Staat niet zeggen:

eenheid

schappelijke

der

de

te

blijve;

belemmeren

wel voor een andere,

want dan poogt en

maar

Ik heb liever, dat de kerkgenoot-

de eene kerk

niet voor die

naar den

ontwikkeling

geval?

eisch van niet

Men weet

maar een

door beter

verschijnsel,

hun het

waar de kerkgenootschappen

innerlijk leven

hem worde

—

is

den ontwikkelingsgang

kerk voegt.

Neen, de Staat moet zorgen, dat daar zich

hij

in een spoor te leiden, dat

pogen

gestoord.

Is

te

ontwikkelen, die

dit

een denkbeeldig

geen schijngevaar, waarop ik wijs

dat dagelijks aan de orde is;

—

uit de Protestant-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen