Acta van het Zending-Congres - pagina 54

«8 en zonder gevaar voor rustverstoring. Zij heeft b.v. niet verhinderd, dat Zendelingen te Batavia, Semarang en Soerabaja wonende, vertalingen van gedeelten des Bijbels hebben vervaardigd en rondgedeeld. Zij heeft toegelaten, dat afgevaardigden van het Nederlandsch Bijbelgenootschap gedurende vele jaren het Javaansch hebben beoefend in het centraal gedeelte van Java, alwaar de landtaal het zuiverst gesproken wordt zij heeft dit toegelaten, niettegenstaande de vergunning was gevraagd met het erkende doel, dat de alzoo verkregen taalkennis zou benuttigd worden voor het vervaardigen van eene nauwkeurige vertaling van de Heilige Schriften. De regeering belemmert den invoer in Nederlandsch-Indië niet van de in Nederland gedrukte vertalingen des Bijbels, en evenmin het uitdeelen of verkoopen er van aan de Javanen. Zij verhindert den Javanen niet, zich bij de Zendelingen in de groote steden gevestigd, te vervoegen en van hen onderricht te vragen. Zij vergunt aan de Zendelingen de toegang tot de inlanders, die geheel ongezocht het christendom hebben omhelsd of het voornemen daartoe aan den dag leggen maar zy meent de beoordeeling omtrent plaatsen en personen, alsmede het stellen van bepaalde voorwaarden niet uit hare handen te moeten geven. Zij is verantwoordelijk voor de rust; de Zendelingen zijn het niet. Haar oordeel moet in deze beslissend zijn. Overal waar de verkondiging van het Christendom de rust niet bedreigt, heeft de regeering den vryen loop gelaten aan de prediking van het evangelie. De Moluksche Archipel, Timor en ouderhoorigheden, sommige gedeelten van Celebes en Sumatra, de eilanden Bali en Lombok, eindezijn voor de lijk het groote eiland Borneo Zendelingen opengesteld. Vraagt men nu, waartoe de vertaling des Bijbels in het Javaansch toegelaten, wanneer men niet gezind is de vrije prediking van het evangelie op Java te vergunnen? Het antwoord ligt voor de hand. Zoo de Javanen zich door de lezing onzer ;

;

Heilige Schriften willen laten stemmen ten gunste van het Christendom, de regeering zal geene hinderpalen in den weg leggen aan de godsdienstige beweging welke uit ,

ingenomenheid mocht ontstaan. Waar die beweging het vormen van ('hristelijke vereenigingen mocht ten gevolge hebben, en waar uit die vereenigingen de wensch openbaar wordt, om door Zendelingen te worden onderwezen, zal die wensch niet onbevredigd blijven. Onder zoodanige omstandigheden zal de regeering even plichtmatig toegeven aan den wensch der bedie

keerden, als

gemeend

zij

tot

hiertoe

plichtmatig heeft

moeten weerstand bieden aan een aandrang, die van elders komt. Aldus begrijpt te

de regeering hare stelling tegenover de inlandsche bevolking in het algemeen. Nergens pogingen om het bekeeringswerk, zelfs in schijn, door den steun van het wereldlijk gezag ingang verschaffen; overal strenge onzijdigheid; te overal vergunning tot prediking, waar de rust daardoor niet in gevaar wordt gebracht overal streng toezicht, waar dat gevaar aanwezig is. Een voorbeeld zal niet te onpas zijn. Op verschillende punten van de residentie Soerabaja en ook te Semarang hebben zich ongevoeliglijk Christen-gemeenten onder de Javanen gevormd. Men verhindert de Zendelingen niet die gemeenten te bezoeken, maar men laat hun niet toe zich naar de Mohammedaansche dessa's te begeven, tot prediking van het Evangelie." ;

Ziedaar de

beknopte

ginselen, volgens de eigen

uiteenzetting

der

be-

woorden der regeering

zelve.

Sedert deze beginselen werden uitgesproken, daarvan, veel bij de toepassing er, vooral De laatste jaren, de verandering gekomen. jongste tijd vooral, hebben in dit opzicht onmiskenbaar verbetering te weeg gebracht. Niet meer met zulk eene driestheid als voorheen, durft men zich te verzetten tegen de bevordeis

ring van het Christendom, niet maar in de Buitenbezittingen alleen, maar ook in alle Wel moet erkend worden, deelen van Java. dat in meer dan één opzicht het regeeringsbeleid voor het werk der Zending gunstiger

geworden

is.

Zeer zeker zal men geen maatregelen meer nemen, die vroeger werden geprovoceerd, waarbij de ,,Tien Geboden" werden in beslag genomen; het „AUervolmaakste Gebed," als gevaarlijk voor de rust, veroordeeld; de Zendeling, die tegen vervreemding en afval van Christus waarschuwt, in zijn dienstwerk geschorst werd. Doch hoewel de koloniale geschiedenis van de laatste jaren ons niet zulke sterk sprekende feiten kan melden van de hinderpalen, die men voorheen daaraan heeft in den weg gelegd, toch zijn er nog slechts weinige maanden verloopen, dat er in Indië een besluit van den Gouverneur-Generaal moest worden geprovoceerd om inlandsche Christenen te beschermen tegen tegen willekeur van inlandsche hoofden, onderdrukking van het Christendom door den Islam. Aan de toelichting tot de circulaire, die tot de hoofden van gewestelijk Bestuur werd gericht, zij het volgende ontleend:

—

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen