Acta van het Zending-Congres - pagina 115

:

:

97

wat deugdzaam en kerkelijk was Vooral werd in 't midden en 't laatst der vorige eeuw in Indien een geest van kleinacliting en geweldoefening tegen de predikanten gevonden. Wel is waar werden dergelijke „despotieke en tyrannieke" handelingen niet altijd goedgekeui-d door de hooge overheid, ') zooals blijkt uit de rechtvaardiging van Ds. Candidius door den Kerkeraad van Batavia en

band tegen

al

uitstrekte."

de politie, waarom hij in zijn dienst hersteld werd, maar in de meeste gevallen triumfeerde de willekeur. Doch welke redenen ook mogen medegewerkt hebben om de Nederlandsche predikanten van Oost-Indië af te houden, het feit is onbetwistbaar, dat hun getal altijd zeer gering geweest is. Ik meen, dat het niet hooger is gegaan dan tot 45, maar hoogst zelden waren er zoovele predikanten over den ganschen Archipel, over Voor- en Achter-Indië tot Formosa toe verspreid. Meestal waren zij 30, 28 in aantal. Daar moest dus op andere wijze voorzien worden in den nood der OostIndische Kerken. Een Seminarie in de Nederlanden schenen de H.H. XVII niet te willen geven. Kerk en politie vereenigden zich toen, om in de Indische gewesten zelve Seminariën ,

te verkrijgen.

En

hebben van een

hierin zijn

drietal

zij

melding

Wij

geslaagd. te

maken.

Het eerst, voorzoover wij weten, is op de wenschelijkheid der oprichting van Seminariën in de gewesten der Heidenen en Mohammedanen gewezen en aangedrongen door de provinciale Synode van Tholen in 1G38 (8-21 April).

blinde heidenen zal men van wege de Synodus arbeiden bij beide Compagniën, dat in de Indien scholae illustres (Seminariën) ingesteld worden, opdat uit de Indianen zelven allengskens bekwame predikanten mochten aan-

gekweekt worden,

oin

Woord onder hun

Gods

eigen

natie te prediken."

Was dus volgens de Zeeuwsche Synode een Seminarie in ons vaderland noodig tot vorming van dienaren des Woords, die door de prediking des Woords de Heidenen tot hei ivare geloof in Christus konden breiigen; tot meerderen aanwas van Gods Kerk onder de Heidenen waren de Seminariën in de Heidenscbe gewesten noodzakelijk.

Lange jaren bleef het verzoek der Zeeuwsche Synode onverhoord. ') Eerst in 1690 verrees het eerste Seminarie in Indië. De Commissaris-Generaal Adriaan van Rheede toch had, namens de heereu Majores, goedgevonden te Naloer, in het Koninkrijk Jaffanapatnam, een

Malabaarsch Seminarie op

te richten,

met het

doel, dat „de beste leerlingen

zouden voor den predikdienst worden opgeleid en de andere voor schoolhouders, catechiseermeesters en cannecappels (schrijvers en tolken.)" In Indië waren de Kerken met het denkbeeld van den heer van Rheede zeer ingenomen, oordeelende „de oprichting van inlandsche Seminariën het bekwaamste middel tot voortplanting van de kennis van onzen Heere Jezus Christus." Zouden de Kerken in de Nederlanden het ook goedkeuren? Het werd haar gevraagd onder verwijzing naar haren vroegeren arbeid tot verkrijging van Seminariën in Indië, met name een Singaleesch. De Synode van Noord-Holland dweepte echter

met een inlandsch Seminarie. Op advies harer gecommitteerden besloot zij in den jare 1693 naar Indië te schrijven. niet

Tn Cap. V, Art

1,

lezen wij

„Alzoo het een zeer goddelijk en noodig werk is de blinde heidenen door de predikatie des H. Evangeliums te brengen tot het waar geloof in Christus, waartoe voor dezen de bewindhebbers van de 0.1. Compagnie alreeds een Seminarium van de studenten in de Theologie hadden opgericht en nu onderlaten, zoo zal men aanhouden, bij de vergaderingen van XVII, dat het H. E. gelieve hetzelve Seminarium wederom op te richten. Insgelijks zal men van de West-Indische Compagnie verzoeken, dat mede gelijk Seminarium vanwege de XIX moet opgericht worden. En tot meerderen aanwas van Gods Kerke onder de

zelfde

11.

H. vertoeid.

Hij

was (men

zeide

wegens

laste-

tegen den Gouverneur en andere kwaadaardige redenen) in de gevangenis gezet, in de ketting geslagen, van zijn ambt gedeporteerd en tot het doen van openbare boete voor het schavot veroordeeld, daarop naar Rosengain verbannen, waai heen hij vertrokken was, doch eindelijk door den Gouverneur en Kaad van Banda naar Batavia opgezonden. ring

7

der jeugd, als niet wedersproken

2".

Kerkelijke Seminariën, om daarin Predikanten te en die in Indië te ordenen is van verder uitdewijl bij de Synode meermalen in consideratie

vormen zicht, is

gekomen o.

laten,

aan geene Kerk in Indië kan worden toegewat ook aan de grootste Kerk in ons land ver-

dat is.

Van

alle tijden was deze de band van de Indische met de Vaderlandsche Kerk geen predikanten toe te h.

22 Mei 1670 & 14 Mei 1674 verboden de H.H. XVII de overheid van Ceilon .,dwingelandij of gebied over de keikelijke vergaderingen te gebruiken." De handelwijze tegen Ds Gordon van Ambonia werd door die-

onderwijs

worden, maar,

boden ')

„Zulke Seminariën tot

1.

gemeene Scholen aangesteld, kunnen

:

laten dan die van hier wettig gezonden zijn. Dat' het loslaten van dusdanigen tand hier van c. veel grooter bekommernis moet zijn, dan de bekommernis van de broeders aldaar, over het niet voortzetten

van

diergelyke kerkelijke Seminariën, enkel daartoe aangelegd, om daardoor het getal der predikanten in Indië, zoo men voorgeeft, te vergrooten. d. Dat hierdoor het zenden van predikanten zoude ') Het Formosaansche College, immers in 1657 ontworpen, kwam niet tot stand.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen