Johannes Maccovius - pagina 386

374

Wij moeten Christus liefhebben. Volkomen waar, maar,

c.

zoo vraagt Maccovius, staat in den aangevoerden tekst, 1 Cor. 16 22, er dan ook de nadere bepaling „quatenus :

Amesins maakt hier dezelfde fout aangevoerde. „Committitur ergo et hoc

est Mediator" bij?

als

in het sub

ar-

1).

gumento Ignoratio Elenchi." *) d. Wij hebben in alles naar Hem te hooren, Hem aan te roepen en onzen hoogsten dank te brengen. Doch hier antwoordt Maccovius weer, dat dit absoluut genomen (absolute saltem, de quo hic sermo) niet van Christus als Middelaar, maar van Christus als God geldt, om dezelfde reden dat wij in Christus gelooven niet als Middelaar, maar als Grod. Als Amesius echter zegt, dat alle Christenen het met hem eens zijn, wijst Maccovius op Zanchius^ die in bewoordingen een gansch ander gevoelen

duidelijke

zeer

uitspreekt.

Op de

^)

clausule dezer Thesis, dat Christus qua Mediator

is met meer dan civiele, met religieuse culte, antwoordt Maccovius met niets anders dan een citaat uit de Censura der Leidsche Professoren, welk citaat ik hier aan den voet der pagina in een noot weergeef. ^)

te eeren

Si

')

Loc. Comm., p. 291.

^)

Maccovius haalt een allegaat van Zanchius aan

Christus est Mediator, non potest igitur invocari.

ut Deus,

2

et

Thess.

Eloiiim

Stephanus invocavit Act.

sic

2.

cap.

Aan

12.)

7.

59

et

dit

citaat

„

Negamus,

dici nisi de

5.

1

fidei,

spei,

Thess. 8. vs. 11.

Deo." (Lib. 3. de tribus

voegt Maccovius deze woorden toe

Invocatione sentiat Zanchius, par ergo ratio erit

sequelam hanc,

inquit,

invocatur ut Mediator, sed

Apostoli Luc. 17.

Verba haec non possunt vere

17.

vs.

:

Non enim

:

„En, quid de

gratiarum actionis, etc."

„lam vero quandoquidem natura divina cum humana natura in una persona coniuncta est, hinc fit ut una adoratione mere divina, una invocatione, una fiducia^ et spe non duabus distinctis, nee una ex duabus mixta a nobis colatur, in qua adoratione, invocatione, et tiduciae locatione, obiectum formale et proprium ')

Mediatoris

seu terminus Scholae loquuntur, est divina tantum natura, quae huius cultus tantum

Humana vero natura in eadem persona, ut est officium Mediatoris humanam naturam quoque spectat, sunt obiectum considerationis in

per se est capax. quatenus

eadem quia

ad

adoratione,

ei in officie

tamen ut simul seu terminum

quoniam Christum adoramus, quia

Filius Dei, ac verus

Deus

est,

Mediatoris plane proprietates divinae et operationes conveniunt, ita

in eo

consideremus non tanquam obiectum formale aut propriam causam

adorationis,

sed

tanquam adiunctum personae adorandae,

et

quidem

adiunctum inseparabile, atque ê^VTÓO'TXTOV. Humanam eius naturam et operationes, quas tamen Mediator per humanam quoque naturam ad salutem nostram exercuit." (S. S. Theol. Professorum Leidensium Censura in Confessionem Remonstrant, pag. 225.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen