In Jezus ontslapen - pagina 213

.

201

zyn we normaal. Eu wie waarlijk vroom is, dankt zijn Grod eiken morgen en eiken avond, als hem die gewone kracht om zelf zoiider steun te gaan verleend en bestendigd wordt. ,

Maar in dien gewenschten staat kan verandering intreden. Rechtstreeks naar het lichaam, als we onzen voet bezeeren, of beenbreuk ons het gaan onmogelijk maakt, of ook als aangrijpende ziekte onze kracht derwij s deed afnemen, dat ons de knieën knikken en het lichaam niet meer torsen kunnen. In zeer hoogen ouderdom kan die verzwakte toestand zelfs de gewone worden, als de sprinkhaan, gelijk de Prediker zegt, zichzelven tot een last zal wezen dat hij voor de hoogte vreest en er verschrikking op den weg zal wezen. Dan wordt het als in de dagen der kindsheid. Toen een leiband, nu de kruk of het stokje. Toen moeders hand, nu de schouder van zoon of dochter, waarop men steunen zal. Altoos dat echt menschelijke steunen en ondersteund worden, in het kind geprofeteerd op den ouden dag zoo beteekenisvol ervaren, en tusschen wieg en graf telkens voorkomend, als leed of ongeval onze gewone kracht breekt. En dat brengt de Schrift nu ook op ons zielsleven over. Onze ziel ligt geteekend in ons lichaam, en alleen inbeelden aan het lichaam ontleend, kunnen we ons van ons zielsleven rekenschap geven. Zoo is dan ook 's menschen ziel bestemd om zichzelve op te houden, meester over zichzelve te zijn, en zichzelve te richten. Door kracht die God schonk, het spreekt vanzelf. Maar dan toch om te staan en te gaan door inwonende kracht, zooals de stam van den eik staat door de hardheid van zijn hout, en de leeuw gaat door de kracht van zijn sterke spieren. Maar ook bij de ziel des menschen gelijk verschil met de ziel van het dier. Bij het jonge dier geen steun bekend, bij het jonge kind steun door opvoeding en door onderwijs onmisbaar. De spin en de bij met het webbe-diploma en het raat-diploma geboren. De jonge man alleen door anderer steun en voorgang tot het verwerven van zijn kunst-diploma in staat. Daar het instinct, dat steun niet kent, hier het moeizaam aanleeren, dat zonder steun ondenkbaar is. In den grijzen ouderdom als de kindsche staat intreedt, gelijke hulpbehoevendheid. En in de dagen en jaren die daartusschen liggen, evenzoo telkens bij de gebeurtenissen, die de ziel zóó bang en zoo ontzettend schokken dat ze om steun smeekt. Dat noemen we dan het zoeken van troost, het heimwee hebben naar sympathie, ,

,

,

,

,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen