Het pogen om in de Volkskerk hei
Het pogen om in de Volkskerk hei te zoeken is ^^^««-Schriftunrlijk, en ziet voorbij wat ons ten allerduidelijkste in 's Heeren heilig Woord is geleerd.
Indien toch iets duidelijk in de Heilige Schrift uitkomt, dan is het wel dit, dat de kerke Gods na ut een persoon in een huisgezin, en van het huisgezin tot een geslacht te zijn voortgeschreden, ten leste het nationale kleed van Israël ontving, volstrekt niet om dit nationale kleed te blijven dragen, maar om straks als internationale wereldkerk openbaar te worden.
Dit is het waar Paulus telkens op terugkomt als op het groote mysterie, dat, in vorige eeuwen verborgen, thans openbaar wierd.
Lees slechts wat hij in Ef. 3 : 5 v.v. schrijft: .iDese verborgenheid tn Christus, welke in andere eeuwen niet is bekend gemaakt, maar nu geopenbaard is door den Geest, t. w. dat ook de andere volkeft zijn medeerfgenamen én van hetzelfde lichaam én mededeelgenooten zijner belofte.”
Zoo dikwijls er toch staat: „heidenen", spreekt het vanzelf dat bedoeld is: de overige volken buiten Israel. Niet in hun qualiteit van heidenen of afgodendienaars, maar als te zamen uitmakende de overige natiën der aarde.
Metterdaad ligt dus in dit woord van den heiligen apostel de heerlijke proclamatie van de internationale kerke Gods.
Het voorhangsel scheurt, het nationale karakter heeft den raad Gods uitgediend. Thans treedt de kerk eerst in haar volle ontplooiing als ivereldVexV op. De kerk van den Pinksterdag, toen alle volken in hun eigen talen in welke zij geboren waren de groote werken Gods konden verkondigen.
De daarop gevolgde felle strijd tusschen de Christenen uit de Joden en da Christenen uit de volken, liep dan ook eigenlijk over niets dan over de Volkskerk.
De Joden, die tot Christus bekeerd werden, konden zich maar niet inbeelden, dat de Heere de Volkskerk losliet, de nationale kerk prijsgaf.
Dit kon niet. Dit zou niet. Daar zouden zij tegen in gaan staan.
Maar toen is de heilige apostel Paulus geroepen, en hem is de zeer op7ettelijke missie gegeven, om nu de zvereldkerk uit te roepen.
Het had God beliefd, zijn Zoon in hem te openbaren, opdat hij den Christus onder de volken zou verkondigen (Gal. i:16).
En toen eerst wierd de kerk voluit geboren, die we in onze twaalf Geloofsartikelen belijden.
Daar toch belijdt elk kind van God:
„Ik geloof een heilige, ja, maar dan ook een als; enteene Christelijke kerk", of gelijk men oudtijds zei: „Ik geloof een heilige, katholieke Christelijke kerk."
Wij minnen thans dat woord katholiek niet meer, omdat de Roomschgezinden er beslag op legden, en wij, Gereformeerden, onnadenkend genoeg waren, om hun dien schoonen titpl te laten.
Maar ook zoo blijft het dan toch onzer aller belijdenis, dat de Kerk van Christus niet slechts heilig, maar algemeen is. En dit algemeene nu is juist het internationale; er spreekt juist uit, dat de Kerk van Christus volstrekt geen Volkskerk, volstrekt geen nationale kerk is, maar een wereldkerk, die over alle natiën en volken gaat.
De Kerk is oecumenisch, ze is internationaal, ze is algemeen, ze is zoover strekkende als er volken wonen; en het valsche idéé dat door vroegere Duitsche vorsten, door Hendrik VUT in Engeland en door Ruslands Tzaren gevoed is, alsof de kerk ooit kon genationaliseerd worden, moet met de Schrift in de hand weerstaan.
Zoo ziet men dus, dat al dit bazelen van een Volkskerk een totale miskenning is van het Schriftuurlijk karakter der Christelijke Kerk, die wel in het Paradijs verwekt en ontvangen, en in Israël gedragen is, maar tot vollen wasdom eerst uitkwam en voor de wereld als wereldkerk optrad op clen Pinksterdag.
Immers eerst toen wierd ze algemeen, katholiek, internationaal en oecumenisch.
En mocht men nu tegenwerpen: „o, Dit is ook zoo, en dit ontkennen we ook niet. Maar wat belet dat deze internationale Kerk van Christus, dan toch in elk land Volkskerk en Kerk der natie zij!", — dan ligt ook hierop ons antwoord gereed.
Dan toch verwijzen we naar een geheel andere reeks van duidelijke uitspraken der Heilige Schrift, die ons door den Heiligen Geest kond doen, dat de Christelijke Kerk niet is de massa, noch de meerderheid, noch het grooter deel, maar een kleiner deel onder de velen.
„Want gij ziet uwe roeping, broeders! dat gij niet vele wijzen zijt naar het vleesch, niet vele machtigen, niet vele edelen. Maar het dwaze der wereld heeft God uitverkoren, opdat Hij de wijzen beschamen zou; en het zwakke der wereld heeft God uitverkoren, opdat Hij het sterke zou beschamen."
i) Synode beteekent volstrekt geen soort Bestuur of College, maar beduidt eenvoudig: saamvergadering er kerken.
Gaat in door de enge poort: want wijd is de poort, en breed is de weg, die tot het verderf leidt, en velen zijn er, die door dezelve ingaan. Maar de poort is eng, en de weg is nauw, die tot het leven leidt en iveinigen zijn er, die dezelven
De voorstelling der Heilige Schriit is nergens, dat de wereld gedoopt is, maar aloos dat de wereld tegen de geloovigen overstaat, ze verdrukt en vervolgt.
En daarentegen 's Heeren volk komt altoos voor als „schapen fe midden der wolven, " als een „klein kuddeke, " als in het cijfer gering.
Ja de Zoon des menschen, vraagt de Heere als hij weder koinen eal, zal hij ook geloof vinden op aarde ?
Hetzij men dus lette op wat de Heilige Schrift leert over het algemeen, internationaal en oecomenisch karakter der wereldkerk, hetzij men let op wat de Heilige Schrift^ ons onderwijst over de verhouding tusschen de wereld en de Kerk, steeds is en blijft de Volkskerk uitgesloten.
De Vollcskerk is de poging om het Joodsch-Christelijke voort te zetten. De Volkskerk is de tegenstrijdige stichting van Constantijn. Zij, de Volkskerk, heeft door haar inklevende leugen nu reeds eeuwen de zaken des Heeren verdorven. Ook nu is het weer die Volkskerk die broederen scheidt en de eere van Christus in ons volk doet ondergaan.
Zie maar, wie voor die Volkskerk opkomt is ook nu weer de Synode!
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 20 februari 1887
De Heraut | 4 Pagina's