Ook te Nijkerk doet zich

Ook te Nijkerk doet zich het onaangeame geval voor, dat de dienstdoende preikanten bezwaar maken, om met den erkeraad onder de Dordsche Kerkenorening terug te keereu.

Toch zou dit op zichzelf nog te begrijen zijn, indien daarbij hunnerzijds een oede houding wierd aangenomen.

Maar hoe daarmee te rijmen, dat de heeren Ds. Gobius du Sart en Bluggel, in een biljet dat ze rondzonden, om de gemeente van haar Kerkeraad af te trekken, o. m. deze woorden inlaschten:

»Gij zijt het zout der aarde", zegt de Koning der Kerk tot de zijnen. En het zout: gij weet waartoe het dienen moet. Om bederf te weren. Men doet het zout in het vat. Niet daarbuiten.

Zoo moet gij daar als zout blijven; niet heengaan. Zietdaar het bevel van uwen Koning.

Gij zijt de tarwe onder het onkruid. En toen de dienstknechten van den heer des huizes (Matth. 13) het onkruid tusschen de tarwe wilden uitrukken, verbood deze dit met het uitdrukkelijk verbod »Neen".

Het zuurdeesem moet in het meel blijven. Men heeft door verschillende eeuwen heen beproefd om een zuiveren Kerkstaat te vestigen. Elke poging is uitgeloopcn op schade en verderf.

Hierin toch verklaren deze beide Bedienaren des Woords van oordeel te zijn: i". dat in de gelijkenis van het zout en de aarde, met „het zout" worden bedoeld : de geloovigen, en met „de aarde": de uitwendige kerk; 20. dat in de gelijkenis van de tarwe en het onkruid, niet gedoeld wordt op de verhouding van de kerk tot de wereld, maar van de geloovigen en ongeloovigen m • de ' ' kerk; ' en 3". " dat - in de gelij-kenis van het zuurdeesem, met het deeg bedoeld is: de kerk, en met het zuurdeesem . de geloovigen.

En dit nu komt de eere van hun ambt te na.

Dat Bedienaien des Woords derwijs vlak tegen de Schrift en tegen alle goede uitlegkunde in, drie Schriftwoorden te gelijk gebruiken, om ze te laten zeggen, wat ze juist niet bedoelen, is te kras.

En toch, dat dit werkelijk hun bedoeling was, blijkt uit wat onmiddellijk aan de boven aangehaalde woorden voorafging:

Wij ondergeteekenden, uwe Herders en Leeraars voelen ons gedrongen, een ernstig woord tot u te richten;

Er is gisteren een biljet bij u aan huis bezorgd. Daar wordt u de vraag in gedaan om mede de Kerk te verlaten.

In de beantwoording van die vraag moogt gij niet aarzelen.

Gij wenscht dat niet. In de Kerk waarin gij zijt geboren, gedoopt en belijdenis des • geloofs hebt afgelegd, wenscht gij te blijven. In die kerk hebt gij menigen zegen genoten voor uw tijdelijk en eeuwig heil. Gij zijt aan die kerk verbonden door uwe ouders en bloedverwanten, waarvan velen juichend de eeuwigheid zijn ingegaan, die het verklaarden dat zij door die kerk Hem leerden kennen, die de opstanding en het leven is.

Zoo ziet men dat beide deze leeraars wel degelijk dezedriegelijkenissen op de kerk toepasten.

Het feit dat ze op een verlaten van de kerk wezen, terwijl (3é Kerkeraad juist betuigde dit niet te willen, laten we rusten.

Dit kan verschil van opvatting zijn.

Maar het misbruik van deze drie Schriftuurplaatsen diende aanges^tipt; ook ter waarschuwing van anderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen