Uit de Pers.

In de Zaansche Christ. Geref. Kerkbode komt een protest voor tegen het denkbeeld, alsof het Gereformeerde kerkrecht ooit op een accoord van kerkelijke gemeenschap zou kunnen berusten, en wordt beweerd, dat deze voorstelling indruischt tegen de eenheid van het lichaam van Christus en tegen Christus' koningschap.

Evenmin als het aan den vrijen wil der persoonlijke geloovigen is overgelaten zich al of niet bij de ware kerk te voegen, evenmin is het aan den vrijen wil der plaatselijke kerken overgelaten, zich al of niet met andere plaatselijke kerken in één land te vereenigen en zulk eene gemeenschap te oefenen, als, hoe onvolkomen ook in den vorm, eene zichtbare open baring kan zijn van het lichaam van Christus. Juist het beeld van een lichaam, dat de Schrift gebruikt om de betrekking tusschen Christus en zijne gemeente uit te drukken, wijst op eene organische eenheid en een organisch leven.

Te spreken van een confoederatief of verbondmatig kerkverband, of van een accoord van kerkelijke ge meenschap, is geen Schriftuurlijke spreekwijze, maar eene spreekwijze ontleend aan de politiek en aan de huishouding en inrichting van wereldlijke staten Deze spreekwijze doet denken aan de oude Nederlandsche republiek, of aan de Zwitsersche Bondsstaten, of de Vereenigde Staten van Noord-Araerika.

Onze Heere Christus is echter geen president van eene republiek, maar Gods gezalfde Koning, het Hoofd der Gemeente, door hetwelk de Vader alle dingen regeert.

Dit los te laten leidt tot veel ongerijmdheid. Neemt aan dat er p. m 300 Christ. Geref. en p m. aop Ned. Geref. kerken zijn. Dat elk van die kerken is een volledige openbaring van het lichaam van Cliris tus. Dan heeft Christus, alleen in Nederland, vijf hon derd lichamen.

Zoo geredeneerd kan er de Roomsche transsub stantiatie ook mee door. Christus lichaam kan best op 1000 plaatsen' tegelijk zijn.

Door zulke redeneering wordt echter de waarheid niet gediend.

Waarheid is, dat elke plaatselijke gemeente, als deel van het geheel, eigen rechten en verplichtingen heeft, even als het oog, de hand en de voet in het lichaam. En de moeilijkheid in de kerkregeering is juist hierin gelegen, dat men de zelfstandigheid der deelen niet miskent om het geheel, en het geheel niet verscheurt om de zelfstandigheid der deelen.

In het eerste geval komt men, langs alle wegen, weder te Rome; en in het tweede drijft het scheepke der kerk in de wateren van het Independentisme.

De Gereformeerde kerk in ons land heeft dan ook, van stonden aan^ gestreefd naar een vorm van kerk regeering, waarin' zoowel de plaatselijke kerken als deelen, en de verzameling dier kerken als eenheid, tot haar recht Icwamen. En dat zij dit deed in een tijd toen de republikeinsche regeeringsvorm hier heerschte, toen zij een zwaren strijd om de zelfstandigheid der kerk met veel, soms alles vermogende gewestelijke staten te strijden had; en in zulk een tijd en onder zulke omstandigheden eene kerkorde vooral de Nederlandsche kerken, zoowel die van de Waalsche als Nederduitsche sprake, vaststelde, bewijst wel hoe diep zij doordrongen was van het geloof aan de organische eenlieid der kerk.

In die opvatting van het kerkverband als ware, zij 't ook gebrekkige, openbaring van het lichaam van Christus, wortelt art. 36 der kerkorde, alwaar gezegd wordt:

Ketselfde zeggen heeft de Classis over den ketkeraad, hetwelk de Particuliere Synode heeft over de Classis en de Generale Synode over de Fanituliere.

Dit, en niets anders, wilde men in 1869, door art. 3 van het algemeen Reglement uitdrukken.

De Classis heeft wat te zeggen, niet tot of tegen, maar over den kerkeraad.

Ware het tot of tegen of aan den kerkeraad, op Independemistische wijze dan mag de kerkeraad den raad of de vermaning wel aannemen, maar hij kan dat zeggen ook desverkiezende het eene oor in en het andere uit laten gaan, en tot de Classis zeggen : wees gegroet, gij ziet mij liier niet weder terug.

Maar nu het een zeggen is over den kerkeraad, ligt er in opgesloten dat de kerkeraad dan ook doen moet wat de Classis zegt, zooals het oog, de hand, de voet, het lichaam dienen moet.

Natuuriijk, met behoud van het recht van appèl op de meerdere vergaderingen en met eerbiediging der majesteit en van het gezag van Gods Woord, dat boven alle kerkvergaderingen en boven alle geboden van menschen staat

Dit schrijven dient gewaardeerd. Er spreekt met name consequentie in. En men voelt er de poging in, om tot helderheid van voorstelling te komen.

Jammer slechts, dat de schrijver, eer hij schreef, niet dieper heeft doorgedacht.

Neem nu b.v. dit ééne argument, dat er alzoo in de Christelijk Geref kerk 300 volledige openbaringen van het Lichaam van Christus zouden zijn, zoodat Christus reeds alleen in Nederland 300 lichamen zOu hebben.

Daargelaten nu toch die geheel onjuiste voorstelling van «volledige openbaringen" van ïhet Lichaam", moet de schrijver toch zelfgevoelen, hoe hij hiermede zichzelf geheel vastpraat.

Naar zijn stelsel toch is er slechts één volledige openbaring van het Lichaam van Christus, omdat er slechts één lichaam des Heeren bestaat. Hieruit nu zou volgen, óf dat de Christelijk Geref kerk heel dit Lichaam was, zoodat er buiten deze kerk niets van dit Lichaam bestond; óf wel, zoo hij dit niet aan vaardt, gelijk reeds uit zijn schrijven blijkt, dat dan ook de Christelijke Gerefortneerde kerk als geheel nog slechts een klein deel van het heele Lichaam is, dat zich dus terstond te voegen heeft bij de overige deelen, en alleen in verbinding met die overige deelen, uit heel de wereld, als kerk op kan treden.

Wie te veel bewijst, bewijst niets.

En in zijn zucht, om den band ook voor het institinn organisch te maken, stelt hij een praemisse, die bij wettige gevolgtrekking heel zijn i> Christ. Geref kerk" ondenkbaar maakt.

We zwijgen over de overige punten van dit stuk.

Wie uit een-begrip als „openbaring van het Lichaam van Christus", redeneeren wil, be hoort zich eerst duidelijke rekenschap te geven van de beteekenis die het woord openbaring heeft.

Nergens worden dan ook in de Schrift de kerken de hand of de voet van het Lichaam genoemd; zoo heeten alleen bij wijze van vergelijking de enkele geloovigen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen