Buitenland.

Syfië. Waarschuwing tegen twee bedriegers-collectanten. Uit de Syrische kerken.

In de Allgemeine EvangelischLutherische Kirchenzeitung wordt door den Syrischen predikant W. Faber te Tschirma bij Greiz gewaarschuwd tegen twee zwendelaars-collectanten, met name Sergius en Chananischu. Geen van beiden is predikant., Sergius is een gegoed bezitter van wijnbergen uit Gugtopa in Urumia. In de laatste jaren heeft hij minstens lobedelreizen gemaakt. Voor drie jaren collecieerde hij groote sommen in Engeland en Amerika voor de stichting van een school voor blinden in Gugtopa, in Urumia. In Gugtopa is slechts een blinde dame, die in haar onderhoud voorzien kan, te vinden. Toen ter tijd waarschuwde de directeur van het Amerikaanach bijbelgenootschap Labarre, tegen het doen van Sergius, Chananischu en andere collectanten, omdat hij in de gelegenheid geweest was hen in hun vaderland gade te slaan. Sergius heeft behalve Amerika en Engeland ook collectereizen gedaan door Noorwegen, Zweden en Denemarken, en als wij ons niet vergissen dan heeft hij met Chananischu ook Nederland bezocht. '

Wel heeft het tweetal eenige aanbevelingen bij zich, dech op de keper beschouwd beduiden die niets. Sergius en Chananischu zijn evenzeer bedriegers als de zich te Barmen in voorloopige hechtenis bevindende Simon bar Hormisz, die een welgesteld grondbezitter uit Syrië is. Een ander Syrisch collectant Babu uit Supergan heeft duizenden guldens in Zwe den gecollecteerd en werd zelfs bij den koning toegelaten. Faber heeft zelf een photografie gezien, waarop Babu heet te staan tusschen zijne weeskinderen. Daar Faber in 't bezit was van de photografie van het te Gugtopa bestaande Syrische weeshuis, zoo bleek het hem dat Babu eenvoudig het hoofd van den direc teur van het weeshuis eenvoudig uit de photografie had gesneden om daarna het hoofd van een zijner konterfeitsels er op te plakken, waarna hij het aldus verkregen beeld opnieuw had laten photografeeren. Mozes bar Jakob, die in i89r op zijn collectereis zoo innig kon spreken, bewees, toen hij in Syrië was teruggekeerd, dat hij een slechtsujet was, van wiens weeshuis geen steen te vinden was.

Tot bevestiging van zijn oordeel over Sergius en Chananischu beroept de heer Faber zich op het oordeel van Dr. Shad, die sedert vele jaren de zending van uit Amerika in Syrië geleid heeft en op den pred. Brown, zendeling der Engelsch-Episcopaalsche kerk, en op Dr. Labberze.

Wie geld geven wil voor de Syrische kerk zende het aan bisschop Max Gabriel te Urumania, deze besteedt het, volgens den heer Faber, voor dat gene wat het meest steun behoeft.

De bijdragen die men aan Sergius en Chananischu gegeven heeft, zijn voor het Godsrijk verloren, tenzij men de beide bedriegers weet ach'er slot en grendel te zetten. Dan behoeft men enkel in de bladen opgave te vragen van hetgeen men hen toebetrouwde, welk geld dan gemakkelijk door tusschenkomst van de consuls is terug te krijgen. Want Sergius is onderdaan van den Perzischen grootgrondheer van het dorp Gugtopa, Serai Sultana, en deze is wel een Mahomedaan, doch hij behandelt zijn onderdanen zeer goed. Hij zal er zeer goed toe te vinden zijn om het den Christenen ontstolen geld van het aanzienlijk vermogen van Sergius terug te geven. Van onderdrukking der Christenen door de Mahomedanen in Perzisch Syiië is geen sprake meer.

De heer W. Faber is van oordeel, dat de Syrische kerk den steun der Christenen in de oude en nieuwe wereld zeer noodig heeft. Zij is een van de oudste kerken der wereld, en hoe ook vervallen, vindt men nog iets van de zalf en van de geur van hel Christelijk leven uit den apostolischen tijd in haar, doordat zoovele oude en eerwaardige gebruiken in haar nog in eere zijn. Een grooten zegen zou het ? ijn, indien zich een comité vormde, om de Syrische kerk te helpen om hare leeraars een betere opleiding te bezorgen. Pera Johannes, die in het Missions Seminar te Hermansberg gevormd werd, schijnt met zegen in zijne omgeving te arbeiden. De kerk begint behoefte aan prediking te gevoelen; sedert vele jaren had men aan de op zichzelve zoo schoone liturgie genoeg.

Verstaan wij de bedoeling van den heer Y/. Faber wel, dan is het 't streven niet om in Syrië tot nieuwe kerkformatie te komen, maar om de oude bijna verstorven kerk met nieuw leven te bezielen, door haar te voorzien van goede predikers.

Of dit eene goede methode tot reformatie is, meenen wij te moeten betwijfelen. Toch verheugen wij ons dat door de Britsche en Amerikaansche Bijbelgenootschappen gezorgd is voor de verspreiding van Gods Woord in Syrië, en hopen wij dat het plan tot stichting eener Theologische Hoogeschool te Urumania slagen zal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen