Voor Kinderen.

KNOOPEN.

Wel wat is daarvan nu te zeggen ? Knoopen zijn immers heel gewone dingen.

Zeker, vrienden, maar over heel gewone dingen is meer te zeggen dan men gewoonlijk denkt.

Weet gij bv. hoe de knoopen gemaakt worden die gij draagt, en waarvan, en door wie, en waar, en Maar zoo kon ik voortvragen en wie dan alles al weet, mag hetgeen hier volgt gerust overslaan.

Er zijn volken op de wereld, die hun kleeren alleen vastmaken met haken, lussen en koorden, en geen knoopen kennen. Ook waren er vroeger menschen, die geloofden dat het een Christen niet paste zijne kleederen op te sieren door er knoopen aan te zetten; natuurlijk hadden zij alleen daarin gelijk dat een godvreezend mensch niet pronken mag met zijn kleeren. Overigens is het geen zonde knoopen te dragen. Zelfs zijn er tegenwoordig niet weinig menschen, die een blauwen knoop dragen als teeken, dat zij bestrijders zijn van het drinken van sterke dranken.

Als iemand vraagt waar knoopen van gemaakt worden, hoeveel zij kosten, welke soorten er zijn, dan is 't een knap man die hem het juiste antwoord geeft. Van allerlei dingen toch worden knoopen vervaardigd, van metalen en andere delfstoffen; van hetgeen de dieren ons leveren zooals leder, beenderen en hoeven; tevens van voortbrengselen uit het plantenrijk, hout enz.

Wat den prijs betreft er zijn knoopen gemaakt die per gros ƒ 1600 kostten, maar men heeft er ook, die per 12 gros of 144 dozijn niet meer kosten dan ongeveer een halven gulden en dat nog wel netjes op papier vastgehecht! Aan de soorten is geen einde: er zijn knoopen zoo groot als een rijksdaalder en andere zoo klein als een erwt; sommige zijn wit, anderen zwart, weer andere bont of rood of geel. Men heeft ze met zijde overtrokken, met katoen, ja met wat niet al. Voor het leger en de vloot alleen, telt men drieduizend soorten en al lijken nu sommige van deze veel op elkaar, volkomen 't zelfde zijn zij niet.

Hoe komen nu al die knoopen in de wereld?

Dat gaat op verschillende manieren.

Nemen we, om te beginnen, den knoop die veel aan manskleeren gebruikt, en er aan vastgehecht worden, en die daartoe vier gaatjes hebben.

Om zulke te maken neemt men een blad metaal en brengt dat onder een zeer zware pers, die met een aatSal punten of uitsteeksels is voorzien. Dezen laat men met zulk een kracht op het metaal neerkomen dat daaruit stukken vallen, die den vorm hebben van een cent, en ook reeds in 't midden de gaatjes hebben. Nu worden de stukken bijeengelegd en moeten de scherpe kanten der gaatjes glad gemaakt worden. Want anders zouden de draden, die de kleermaker er later doorsteekt, spoedig slijten en het knoopen aanzetten, vooral aan jongensbroeken, nog meer voorkomen dan nu. Dat gladmaken wordt meestal verricht door kleine meisjes, die heel handig de knoopen, of liever elk gaatje, daartoe tusschen twee kegelvormige spitsen moeten brengen. Die meisjes brengen al de knoopen ondereen werktuig, dat door een druk eiken knoop hol maakt. Ten slotte wordt de knoop nog eens onder een machine gebracht die, met een enkelen flinken slag, er een merk of een naam in drukt, en dan is deze knoop klaar.

Heel anders gaat het natuurlijk weer met knoopen, die niet van metaal maar van hoorn of hout zijn. Zulke vindt men bv. aan jassen enz.; zij zijn dikwijls met zijde of andere stof overtrokken. Is dit niet het geval, dan krijgt men er vaak de grondstof voor den knoop uit de noot van een soort palmboom die in Midden-en in Zuld-Amerika groeit, en veel op een aardappel lijkt. Corozo-noten heeten zulke vruchten. Zij zijn nog niet lang, pas een twintig jaar in gebruik, doch reeds zijn er alle jaren duizenden tonnen van noodig.

Ook bij het bereiden van knoopen uit deze noten, werken veelal kinderen mee, — juist niet voor hnn genoegen. Door jongens worden de bast en de vezels van de noot afgehaald. Dan snijdt een man hen — te weten de noten, niet de jongens — in sneedjes, door middel van een rondzaag.

(Wordt vervolgd)

Van den Heere ontvangen.

Cornells R. was de naam van een smldsbaas, die door den Heere zoo was gezegend, dat hij op nog niet hoogen leeftijd van zijn rente kon gaan leven. De man was daar wel heel dankbaar voor, maar ook was hij heel zuinig, ja tot het gierige toe. Dat is echter niet zoo gebleven en het middel daartoe was een eenvoudig woord.

Op zekeren dag namelijk kreeg hij bezoek van twee collectanten, die tegen den winter rondgingen, om bij , de leden van de kerk geld te vragen, ten einde de armen te kunnen helpen. Het was een dure tijd en dus moest er wat meer gegeven worden dan gewoonlijk. Daar nu de gewezen smid lang niet arm was, hoopten zij op een rijke gift.

Doch dat viel tegen. Want nadat de rentenier hen had aangehoord en een poos nagedacht had, haalde hij zijn beurs met veel moeite, misschien wel omdat er zooveel in zat, uit den zak, grabbelde heel lang naar 't geen hij zocht, en ireikte eindelijk met een diepe zucht aan de inzamelaars twee dubbeltjes over, terwijl hij zelde:

»De Heere moge 't mij eens met zegen vergelden !"

Dat was de een^n collectant wat al te erg. Hij keek den gierigen man ernstig aan en sprak:

»Ik dacht, dat gij de dubbeltjes al eerst van den Heere gekregen hadt."

Daarna gingen de beide mannen heen, maar de rentenier kon hun woorden niet vergeten. En 't gevolg was, door des Heeren bestier, wat ik boven zei. Toen de collectanten later weder kwamen merkten zij het.

AAN VRAGERS.

A. A. Het woord alcohol komt uit het Arabisch; al is eigenlijk het lidwoord. Al cohl duidt in het Arabisch een zwart poeder aan, waar de vrouwen in het Oosten haar oogleden mee bestrijken om er mooi uit te zien. Dat poeder heeft de eigenschap spoedig te vervliegen en daar ook wijngeest die eigenschap heeft, hebben denkelijk onze scheikundigen daaraan den naam alcohol gegeven. Tegenwoordig wordt de naam toegepast op een bestanddeel in velerlei dranken, vooral zoogenaamde »sterke dranken."

CORRESPONDENTIE.

V. te A. Wegens plaatsgebrek antwoorden we de volgende week.

HOOGENBIRK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen