Zoeken.

In 's zomers scheemring lag ik neer en zocht, Mijn ziel verpeinsd in 't zwijgend wereldronde, Of 't ergens niet een enklen toon verstonde. Die met mijn hart op 't diepste stemmen mocht.

Dan zag 'k den loomen hemel, onbepereld En midden in die loomte, diep een klaar, Kalm blikkend uit het zilvren oogehaar, De avondstarre, peinzend op de wereld.

'k Verstond dien blik, dien toon, die harmonie, 'k Vond wat ik zocht, en, zoekend wat ik vond. Was 't dat 'k al meerder 't zoeken zelf verstond, 't Is schoonheid wat 'k in elk bemerken zie, Al trilt door 't blijdste stemmen van het hart Een snaar doorheen van weemoed nog en smart.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen