Uit de Pers.

In de Bazuin shrijft Ds. Nolten, van Velp, ver de Opleiding dit:

Eenheid van opleiding is gewenscht. Niet omdat et zelfde stempel moet te zien zijn op al de die aren des Woords. Integendeel, te betreuren zou et zijn, als allen precies op dezelfde wijze de waar eden voorstelden. Het veld is breed. Men kan in upra lapsarische beschouwingen tot aan de ten er antinomianen naderen, zonder haar binnen te reden; en aan den anderen kant, als infra lapsaischen, de Anninianen naderen, zonder de grenzen e overschrijden ; en een en dezelfde dienaar des oords i eeft het onbetwistbaar recht, en kan het oodig achten, om beurtelings de beide zijden van et vlak te bestrijken in den strijd te.^ en dwalingen an allerlei aard. Daarbij, het «mannetje naast annetje" past wel op het teekenbord der kinderen, aar niet in de wereld der denkende geesten en bij e toepassing van de waarheden Gods op de practijk an het leven.

Al zou er voortaan slechts ééne gelegenheid zijn ot opleiding, dit zou niet verhinderen, dat de eestesrichting uiteenloopen bleef; tenzij de priorieit, het gezag van één der Hoogleeraren zóó verre h v d t ging, dat van een onvoorwaardelijk opgaan in diens beschouwingen kon worden gesproken; maar dan zou het gaan ontbreken aan mannen met wetenschap en verstand, aan mannen van karakter, en met een hart, dan stond de dood der verstijving voor de deur. Neen, de Smijtegeld's en de Brakel's, de Comrié's en de Van de Groe s, de Brummelkamp's en de Van Velzeii's hebben ongehinderd te arbeiden; en de mannen moeten blijven, die, bij schuchterheid in het heilige, van uit het Godsbegrip de leer der souvereine genade belijnd en streng ons volk voor oogen stellen, maar ook zij, die ernstig en getrouw, gemoedelijk en onophoudelijk tot geloof en bekeering manen.

In onze dagen van woeling is er groot gevaar, dat de «kerkelijke keurmeesters, " die, ondanks hun dunk van eigen kennis naar Spurgeon's beweren, •een ledig hoofd" hebben, in hbn element geraken, het leven van 's Heeren dienaren verbitteren en den bloei der Kerken belemmeren, zoo niet haar ondergang bewerken. De dienaar des Woord, 'die zich zijne roeping bewust is, zal zich houden aan zijn tekst, dezen verklaren en ter behartiging aandringen.

Ondanks zijn bijzonderen aanleg zal hij nu eens een meer dogmatische, dan weer een meer practische preek leveren en steeds rekening houden met de eigenaardige behoefte van zijn gemeente.

Wat den vorm betreft, hangt veel van de persoonlijkheid af, en die persoonlijkheid moet worden geëerbiedigd. * 't Is bij de Bijbelschrijvers zelfs duidelijk: de Heilige Geest vernietigt de eigenaardigheid van zijne werktuigen niet, maar heiligt haar.

Als eenheid in de opleiding door rips gewenscht wordt, geschiedt dit èn om fin^i^cl; ele redenen, èn vooral omdat beweerd wordt, f. X de predikanten, in Amsterdam gevormd, wetenschappelijker zijn dan die in Kampen hunne studie voltooien, en Amsterdam meer voor de studiekamer, en Kampen meer voor den preekstoel vormt. Wij laten deze beweringen voor wat zij zijn. Maar die hoogst schadelijke indeeling moet ophouden.

De jongste Generale Synode, hoe ook die eenheid wenschende, gevoelde, dat de tijd niet gekomen was, om haar tot stand te brengen. De rechte overeenstemming ontbrak. Er was geen kalmte, en in den storm bouwt men niet. Er wa geen helderheid van inzicht, en in den nevel trekt men geen lijnen, noch in de duisternis zet men zich voor zijn schrijftafel. Er was geen genoegzaam onderling vertrouwen, en met wantrouwen in het hart gaat men niet gerust en genoegelijk samen onder zeil.

De Kerken hadden behoefte aan rust. Sympathieën kunnen niet omgezet door betoogen en besluiten. Het is een feit, dat in de laatste jaren de overtuiging bij velen meer gevestigd, en bij anderen geboren werd, dat de eigen inrichting der Kerken niet moet worden prijsgegeven. Daarom kon de Synode te Groningen niet anders handelen dan zij deed.

Kon het voorstel-Bavinck, dat o. i. een betere ontvangst had verdiend, zóó worden aangevuld of gewijzigd dat het karakter der Vrije Universiteit, wier vrijheid toch gebonden is aan het Woord, ja aan de Gereformeerde Belijdenis, onaangetast bleef in aller oogen en tevens het recht der Kerken opgeschonden bleef, — zeker zouden wij dit toejuichen.

Nu de zaak reeds weer ter sprake kwam, is het dringend eisch, dat zij in alle bedaardheid worde gewikt en gewogen, van alle kanten worde bezien, maar niet in het publiek. De Directeuren der Vrije Universiteit en de Cux-atoren der Theol. School kunnen met samenwerking van de Hoogleeraren aan beide inrichtirgen trachten de oplossing der quaestie te vinden en alzoo zulk een maatregel voorbereiden, dat de Theol. School en de Theol. Faculteit der Vrije Universiteit in het gewenschte verband gezet worden.

Kan deze oplossing niet gevonden worden, wslnu, dan rakele men niet telkens de quaestie op, maar drage èn de Universiteit èn de Theol. School op het liefdehart. Dit zal dan bevorderd worden, als de Hoogleeraren der Vrije Universiteit nu en dan het goe i recht en de belangen der Theol. School bepleiten, en omgekeerd de Hoogleeraren der Theol. School zich af en aan in het belang der Vrije Universiteit laten hooren. Een ander geslacht zal dan_ wellicht de genade en eere hebben om de gewenschte eenheid tot stand te brengen.

Noch van een prijsgeven van de Universitaire, noch van een loslaten van de Seminaristische opleiding kan ook o. i. sprake zijn.

Het accoord van '92 bindt, en blijft binden, over en weer, tot tijd en wijle alle kerken saam ten deze tot een zoo goed als eenparige keuze mochten gekomen zijn.

En zoo verstaan ook wij het verlangen naar meerder eenheid niet anders dan in dien zin, dat bij het principieel behoud van beide, zooveel broederlijk overleg vermag, de nadeelige gevolgen van dit dualisme voorkomen worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen