Bubbele Avondmaalsviering.

In vele kleinere Kerken begint allengs de goede gewoonte in zwang te komen, om het Avondmaal op den daartoe vastgestelden Zchdag tweemaal te vieren, des morgens en des avonds, opdat heel de gemeente er aan deel kunne nemen.

Het Avondmaal wordt in onze Kerken veel te weinig gevierd. Eerst geschiedde het elke maand eens, en Calvijn was hiermede nog lang niet tevreden, en wilde, dat eiken Zondag de gelegenheid zou openstaan om het sacrament te gebruiken. Toen werd het, gelijk in onze kerkenordening staat voorgeschreven, gebruik om het Avondmaal zes maal in het jaar te bedienen, dus eens om de twee maanden. En ook daarbij bleef men niet. In de meeste Kerken wordt het Avondmaal vier maal in het jaar gehouden. Rekent men nu, dat een niet onbelangrijk deel der gemeente bij die gelegenheid niet kan opgaan, omdat vader en moeder beide niet uit huis gemist kunnen worden of er zieken en ouden van dagen te verzorgen zijn, dan komt het voor dezulken op twee maal per jaar neer.

Behoeft het nog uitvoerig betoog, dat hierin een misstand schuilt, die zeer nadeelig is voor het geestelijk leven ?

Het Avondmaal is geestelijke voeding. En wat zoudt ge zeggen van iemand, die slechts eens in de week voedsel nam, en meende daarmede zijn lichaam te kunnen onderhouden.

Calvijn noemde de gewoonte van de Roomschen om slechts eenmaal in het jaar de Communie te gebruiken, een duivelswerk.

De uitdrukking is kras. Maar ligt er niet deze juiste gedachte in, dat Satan er belang bij heeft, ons geestelijk te verzwakken, wel wetende dat we dan te minder bestand zijn tegen zijn aanvallen.'' En dat daarom het steeds zeldzamer vieren van het Avondmaal niet voortk-^mt uit den geest van Christus, die sprak: Zoo dikwijls als gij dit doet, maar uit den geest des verleiders, die ons toeroept: Hoe minder gij dit doet, hoe beter.

Daarom zij het onzen kerkeraden toch met ernst op het hart gebonden, om toch althans niet minder dan de kerkenorde voorschrijft, den Verbondsdisch toe te richten, en dit zoo te doen, dat ieder de gelegenheid heeft, op dien dag het Avondmaal te ontvangen.

Op dien grond juichen wij van harte de gewoonte toe, om in Kerken waar slechts één dienst is, èn des morgens èn des avonds het Avondmaal te bedienen.

Alleen vervalle men daarbij niet in de fout, dat men deze béide Avond'maalsbedicningen beschouwt als één doorloopende Avondmaalsbediening en daarom 'smorgens alleen het formulier leest tot op de consecratie en 'savonds met de dankzegging eindigt.

Zoo zou men even goed, wanneer op een Zondag twee maal gedoopt moest worden, slechts eens het formulier kunnen lezen en de tweede maal met de Doopsformule kunnen volstaan.

Ieder gevoelt, dat dit niet gaat.

Het Avondmaal is een geheel. Vooraf moet gaan de zelfbeproeving en verklaring van het sacrament, en daarna moet volgen de dankzegging, opdat ieder, die aan het Avondmaal deelneemt, deze geheele actie mee doorleve.

Het Avondmaal in twee stukken te splitsen, het eerste deel voor de eene helft der gemeente, en het tweede deel voor de andere helft der gemeente, zou feitelijk willen zeggen, dat de eene helft alleen de zelfbeproeving en de verklaring van het sacrament, de andere alleen de dankzegging noodig had.

Een dubbele Avondmaalsviering is dus uitnemend, mits het dan ook een volledige Avondmaalsviering zij, d. w. z. dat dcit gedeelte der gemeente, dat dan communiceert, ook het volledige Avondmaalsformulier te hooren krijgt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen