Buitenland.

N.-Amerika. Ontwaking. De n de Prot. kerk. Revisie

Gelukkig begint men in Gereformeerde krinen van N.-Amerika in te zien, dat de imperiaistische politiek die de regeering ten opzichte

van de Filippijnen volgde, eene verkeerde is geweest. Althans in de Hope schrijft prof. Dosker:

„Ik ben er zeker van, dat slechts weinige Amerikanen hartelijk dankbaar zijn voor de winst die door den zeeslag bij Manilla ons toekwam". Jammer maar, dat het optreden van de Amerkaansche regeering, nadat de Spaansche vloot was verslagen, wordt vergoelijkt met de woorden: „De Filippijnen waren voor eeuwen aaneen in een staat van chronische rebellie en hoopten op onafhankelijkheid, toen de Amerikanen de onderdrukkers verdreven hadden. Volgens alle berichten van bevoegde beoordeelaars zijn de eilanders echter niet in staat om zichzelven te regeeren." Dit hebben de Engelschen van de Transvalers ook beweerd. Ze konden het land niet goed regeeren, vooral konden ze de Uitlanders en de Kaffers niet behoorlijk behandelen, daarom was het wel noodzakelijk, dat Engeland zich van de Zuid-Afrikaansche republieken meester maakte!

Prof. Dosker zag in dat artikel het Amerikaansche volk in een doolhof geleid. Terugtreden ging niet; en op de Filippijnen blijven, dat zou een „draaikolk" worden voor de schatkist, een graf delven dat de jonge mannen verslindt, een prikkel scherpen voor alles wat hard en verhardend is in eed eindeloozen krijg.

In een volgend artikel > omt de hoogleeraar op deze zaak terug, en syreekt het nu met het oog op de wreedheder. door Amerikaansche soldaten op Cubanen • gepleegd, uit, dat de „thans regeerende part.j thans gedagvaard staat voor het volksgerioht. Worden deze dingen bedekt en nipt met krachtige hand gestraft, dan komt het oordeel dsr natie zeker bij de volgende verkiezing.

Indien het leger op de Filippijnen is wat het thans schijnt te worden, is het beter dat leger terstond terug te roepen en deze eilanden liever over te geven in de handen Gods, dan in die van onmenschelijke beulen, die de leugen geven aan ons grootmoedig optreden voor humaniteit, bij het begin van den Spaanschen oorlog.

Een ander vaag teeken is het feit dat op Zondag, den 13 en April, een gevecht plaats had te El Paso, Texas, tusschen een stier en een Numidischen leeuw. Duizenden van Amerikanen te El Paso, Texas, woonden dit bloedig tooneel bij. Een vierde der toeschouwers waren vrouwen. De voorstelling duurde meer dan een uur. De berichten zeggen ons dat de geheele arena met bloed bespat was.

Is het niet vreeselijk?

Verwonderen wij ons over de dingen in het Oosten, als in ons eigen land zulke dingen gedoogd worden? Keeren de oude bloedige dagen der Romein sche volksfeesten terug en dat zelfs op den dag des Heeren?

Het wordt tijd dat de mannen van een beteren geest, die door God tot leiden bekwaamd en geroepen zijn, luide roepen en niet inhouden. De tijd van passief wachten is voorbij. Actie is de kreet van het oogenblik."

Dit woord schijnt ons te zeggen, dat men in Chr. kringen in Amerika er ernstig aangaat denken, om een beslist Christelijke staatkunde te gaan voorstaan. Zeer zouden wij er ons in verheugen, indien onze Gereformeerde broeders eens op dit gebied als baanbrekers optraden en den grondslag legden voor eene anti-revolutionaire partij in N. Amerika, door het opstellen van een flink propram van beginselen, dat alle belijders van den Christus van verschillende kerken kunnen onderteekenen.

De zaak van de revisie der belijdenis in de Presbyteriaansche kerk is een eind verder gebracht. Tot ons leedwezen moeten wij daaraan toevoegen, dat de stap die gedaan werd, niet in de goede richting was. Dienaangaande deelt de Wachter ons mede: „De commissie van de Pres. Kerk benoemd op de a. s. General Ass., die in Mei te New York vergaderen zal, om te rapporteeren in zake de herziening van de Westminstersche Geloofsbelijdenis, is met haar eindrapport zoo goed als gereed. De artt., die vooral voor de aandacht der Synode zullen gebracht worden, zijn 3 en 10, betreffende de praedestinatie en de uitverkiezing van kleine kinderen.

Het voorstel van de commissie is (e verklaren, dat de Belijdenis niet leert dat sommige kleine kinderen, die in hun kindsheid sterven, verloren zouden zijn, noch dat de beloften van het Evangelie maar tot een zeker aantal personen beperkt zou zijn — Christus stierf voor allen —, noch dat de Belijdenis in strijd zou zijn met de vrije keuze des menschen. Ver volgens zal voorgesteld worden, dat de Synode in de confessie schrappe de artt. die handelen over den paus van Rome en dat het zonde zou zijn aan de overheid den eed te weigeren."

Wij hopen van harte, dat er van een revisie in dien geest niets komt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen