INGEZONDEN STUKKEN.

{Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie)

Hooggeachte Redactie!

Oprechten dank betuigt ondergeteekende voor uw beantwoording van zijn voorstel, om ter aanduiding van de heerschende opleidingskwestie te gebruiken de tegenstelling „kerkelijk en nietkerkelijk."

Wel moet ik erkennen, dat een inrichting als de V. U. uit het leven der Kerk, niet in institutairen zin genomen, opkomt; en dat er dus een zekere organische band bestaat tus schen Kerk en Christelijke Universiteit. Maar toch komt mij voor, dat daarmede nog niet de V. U. een kerkelijke stichting kan genoemd worden; — of alle streven, dat blijkens zijn Christelijke richting niet anders dan uit he leven der Kerk kan opkomen, moet men voor kerkelijk verklaren! Want gelijk ieder die den Geest van Christus heeft, — en gelijk alle streven, waarin de adem van dien Geest werkt, hiermede een organischen band met de Kerk als organisme vertoont, zoo kan deze band ook aan de V. U. ganschelijk niet ontzegd worden.

Maar is het dat nu, wat men verstaat met het praedicaat kerk'tlijk"? Immers onder geloovige Christenen wordt dit „kerkelijk" gewoonlijk in institutair\ti\ifM]\iitn zin, en hiermede in meer uitwendigen zin, verstaan!

En nu, in dezen zin is zeker de V. U., ook wat een zoo integreerend deel als de theologische faculteit betreft, niet kerkelijk, en wil niet kerkelijk zijn, maar vrij'; wil wèl verband en banden met de Kerken; maar niet zóóver mag dit gaan, dat ten slotte ten minste de theologische faculteit uit eigen handen in handen der Kerken zou overgaan. En hiermede zou de theologische faculteit toch eerst recht kerkelijk worden, in den gewonen, duidelijken zin! Doch niet politiek en niet kerkelijk, maar vrij, dat is met welbesloten overleg de leuze , in de banier, die hoog opgeheven wordt!

Niet kerkelijk gedragen dus in wortel en bestaan ! En nu wèl kerkelijke banden en kerkelijke invloed, maar niet zélf kerkelijk worden! Banden met, en invloed van de Kerken in zake het theologisch onderwijs, — maar dit, ook wat wijze en duur betreft, mede krachtens eigen toelaten en zeggenschap. Vrij dus in wortel en wezen, vrij staande nevens de Kerken! Als óok een lichaam, nevens de Kerken, met vrije beschikking derhalve over eigen bestaan en leven, met een verband, zóó en zoolang men dit zélf goedacht.

Alzoo, niet kerkelijk in wortel en wezen 1 In elk geval niet-kerkelijk, in institutairkerkelijken zin!

Daarom, indien na het gezegde toch nog de tegenstelling „kerkelijk en niet kerkelijk" te ingrijpend wordt geacht, geeft toch „institutairkerkelijk en niet-institutairkerkelijk" m. i. met precieze juistheid den waren stand der kwestie weer. Alle schijn wordt zoo vermeden, dat er omtrent de verhouding tot de Kerk als organisme iets uitgesproken wordt, en de kwestie wordt alleen van haar praktische zijde, die ook de meest vooroptredende is, aangegeven.

Werd dan, indien niet „kerkelijk en nietkerkelijk", ten minste „instilutair kerkelijk en niet institutair kerkelijk" door de beide „partijen" voortaan gebruikt ter aanduiding van het heerschende verschil! Met deze eenheid in de p terminologie, zouden wij één stap iii elk geval vooruit zijn. Men wist dan van weerszijden steeds beter en meer onomwonden, wat men aan elkander heeft. En er zou één bron Van bitterheid gestopt zijn i

In de overtuiging, dat u wel gelooven wilt, dat ik al het bovenstaande zeide, — niet om iets te verwijten, — maar alleen om de kwestie recht voor te stellen, heb ik de eer te zijn

Met alle hoogachting!

Uw. dw. A. M. DIERMANSE.

Den Haag, 17 Febr. 1904.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen