Buitenland

Het spreken in tongen te Los-Angeles, Christiania en Cassel.

III.

De genezingen die plaats grijpen in de samenkomsten van de voorstanders der beweging, worden voor slechts één van de verschijnselen gehouden die zich voordoen bij de uitgieting van den H. Geest, Hèt verschijnsel is: het spreken in tongen. Zij die daarop cridek durven uitoefenen, noemen sommige der voorstanders „vloekwaardige ongeloovigen", „velen moeten deswege door God gestraft worden, " ji er be staat neiging om denzulken de zonde tegen den Heiligen Geest toe te schrijven. Want „zij hebben de openbaring van Christus'heerlijkheid opgehouden, "

Maar één ding wordt toch duidelijk, namelijk dat men de bedenking, dat het spreken in tongen toch eigenlijk geen practisch nut oplevert, niet goed kan weerleggen.

Bartlemann zegt blijkens de Brüderboten : „Men heeft nog niet duidelijk in het licht ge steld, welk praktisch nut het spreken in tongen hebben zal met het oog op vreemde landen., , . Maar in onderscheidene gevallen zijn vreemdelingen daardoor bekeerd, " Men roemt „den grooten zegen" en „den krachtigen stoot voorwaarts", dien men er door kreeg, „over de Christelijke kringen kwam een geest van stilheid, van eerbied voor de zich ontvouwende geestesgaven, terwijl men ook gewaagt van de buitengewone beteekenis, die de „boodschappen" hebben vooral voor hem die ze ontvangt.

Als voorbereiding voor het ontvangen van zijn „Pinksteren", moet men gerechtvaardigden geheiligd zijn, gelijk men dit io Methodistische kringeu gewoonlijk aanneemt, d, w, z, door Gods macht behoort alle hang naar de zonde uitgeroeid te zijn. De Schot Winnipeg, die erkennen moest dat hij de heiliging niet bezat, kwam, nadat een broeder 13 uur lang op den grond uitgestrekt voor hem gebeden had, tot de erkenning dat zijn familie tusschen hem en God stond. Toen hij „los werd van zich zelven" en „de geheele rest ontuig uit zijn hard weg had", " gaf God hem het getuigenis van een rein hart. Na negen dagen gebeden te hebben doopte Hij mij met den H. Geest en gaf mij naar het woord des Bijbels het „spreken en zingen in tongen."

De geheiligden en met den Geest gedoopten hebben het bloed evenzeer noodig, het bloed geeft leven en geeft aan het leven zijn geur. Zoolang wij onder het bloed leven, zullen wij leven hebben en veilig zijn, en de liefelijkheid des hemels wordt dan over ons uitgegoten, maar op het oogenblik waarop wij het bloed verlaten, zullen wij weer een geheel ander mensch zijn. „Wanneer degenen die den. doop in der tijd ontvangen hebben en in tongen spreken, terugvallen, dan kan het spreken in tongen nog een tijd lang blijven.... maar langzamer­ hand wordt ook die gave verloren."

Het spreekt wel vanzelf dat deze beweging veel weerspraak moest verwekken; niet weinigen hebben de wonderbare verschijningen toegeschreven aan daemonische invloeden, maar ook zij die het spreken in tongen voor een werk Gods hielden, moesten erkennen, dat de duivel daarbij het werk Gods zocht na te doen.

Maar desniettegenstaande heeft zij zich van Los Angeles uit ver verspreid. Mtn leest nu berichten uit Dunn (Noord-Karolina), Mobile Akron (Ohio), Homestead (Philadelphia), Indianopolis (Ind.), Spokane (Wash) en omtrek, vooral uit Kalifornié, Oakland en San Francisco, San Jose, S: ilem en Pottland. In Kanada arbeidt Winipeg, ook is het spreken in tongen te Honolulu voorgekomen, maar vooral in Indië en Scandinavië.

In Engelsch-Indië kwam een predikant met zijn vrouw uit Los Angeles zoo snel mogelijk om „het nieuwe licht" op „de blauwe bergen" te laten schijnen. Zij legden het er niet op toe om den menschen het Evangelie te verkondigen, maar om den zendelingen en den kinderen Gods een zegen te brengen, waardoor... scheuring ontstaan is. Een zendeling schreef het volgende: „weldra bemerkte ik, dat de leider der vergadering zijn uherste best deed om op het gevoel (wij zouden zeggen: op de zenuwen) te werken... Hij begon een „tooverzang zonder woorden", waarbij hij hoofd en handen eerst zacht bewoog. Die beweging nam hand over hana toe, zoodat ten slotte elk lid van zijn lichaam met angstige snelheid bewoog... zijn zingen kwam er slechts bij wijze van stooten uit. Het resultaat was, dat iedereen in de vergadering vreeselijk opgewonden werd. Daarna bielden zijn bewegingen plotseling op en zat hij stil, totdat het scheen dat de door hem veroorzaakte werking verslappen ging. Daarna begon hij zijn „tooverzang zonder woorden" en zijn bewegingen opnieuw, en in vijf minuten was de geheele vergadering in beweging. Dit herhaalde zich driemaal. Ook deed hij zeer zonderUng met een inlandschen prediker. Eerst ging dit kalm toe, maar daarop vatte hij den man telkens bij de handpalmen en schudde hem krachtig, terwijl aan hem zelf elk hd zich bewoog en hij hartstochtelijk bad: „Heete, volbreng uw werk aan dezen man, doe een snel werk" enz. Ten slotte verloor de man zijn zelfbeheerschicg en viel voorover. Daarna richtte hij zich weder op en begon in geestverrukking, doch zonder zin en samenhang, te bidden. Ten slotte wist hij niet meer wat hij zeide. Hij herhaalde het woord „Brahma" wel hondetd maal en zoo snel als hij het maar kon uitspreken.

Ook andere verschijnselen doen zich in Engelsch-Indië voor, die met den Heihgen Geest evenmin iets te doen hebben als eks'.atische heidensche priesters en huilende en dansende derwischen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen