Buitenland.

Duitschland. De kerkelijke strijd in Hamburg.

In de Hamburgsche Evangelisch-Luthersche kerk is een hevige strijd om de belijdenis ontbrand. Wij deelden mede hoe het Hamburgsche „ministerium" eene poging waagde, om te verbloemen, dat er in den boezem der .kerk diepgaand verschil van gevoelen bestaat, door te verklaren, dat alle predikanten aan den Christus als grondslag vasthouden. Wij meen-' den dat deze verklaring uitging van alle predikanten van Ha, mburg, doch het is ons nu gebleken, dat het „ministerie" slechts de vergadering van predikanten is der eerste van de vier „Kirchenkreisen, " bestaande uit 33 predikanten. De verklaring werd door vijf „ortnodoxe" predikanten niet onderteekend; de twee rechtzinnige hoofdpredikanten onderteekeuden met drie liberale hootdpredikanten eene „verklaring, " waarvan wij den hoofdinhoud in dit blad weergaven. De ontwikkeling van den verderen strijd is aan die verklaring van de vijf hoofdpredikanten verbonden en aan de daaraan voorafgaande betoogen van den Protestantenbond.

Daaruit vloeide voort, dat een petitie aan den „Kirchenrat" werd opgesteld, houdende de bede om toch de belijdenis der kerk te handhaven, Deze petitie werd in een tijdsverloop van acht 4agen door meer dan 2400 „leeken" on'ïïertee kehd. De kerkeraad benoemde eene commissie, die over de petitie advies zal hebben uit te brengen. Om den schijn te vermijden, dat men zekere agitatie in de gemeente wil doen ontstaan, heeft men den tekst der petitie niet in de bladen gepubliceerd; het is volgens het Hamburger Kerkblad „een ernstig woord van ernstige mannen aan een ernstig bestuur.

Deze petitie is van de grootste beteekenis en een van de lichtpunten, aan welke het in den strijd van de laatste jaren in Hamburg niet ontbroken heeft. Want daardoor wordt de in zekere kringen gangbare voorstelling, alsof de geheele strijd slechts bestaat in een twist tusschen enkele theologen, of te beschouwen is als iets dat kunstmatig opgedreven werd, wederlegd. Het blijkt nu, dat duizenden .ustige burgers van Hamburg daarin één zijn, dat zij voor zich en de hunnen, en voor het geheele volksleven, de belijdenis der vaderen willen vasthouden, en dat zij daarom van de besturen bescherming en hulp verwachten.

Wat den „kerkeraad" betreft, tot wien de 2400 gemeenteleden zich wendden, zoo moet men niet meenen, dat dit eene kerkelijke vergadering is, gelijk wij die in het kerkelijk leven kennen. Genoemd lichaam bestaat uit twee leden van den senaat, den oudsten predikant, twee andere predikanten en vier leden der Synode. De predikanten staan onder de leiding en het opzicht van dien raad. Boven dien kerkeraad staat het „Patronat, " hetwelk gevormd wordt door alle Luthersche leden van den Senaat. De kerk van Hamburg kan zich uiten in de Synode, die uit afgevaardigden der vier Conventen bestaat. De Conventen zijn vertegenwoordigende vergaderingen van de vier kerkelijke kringen, waaruit de Hamburgsche landskerk is samengesteld.

Behalve de petitie der 2400 „leeken, " is het ls een verblijdend teeken te beschouwen, dat in het verloopen jaar het Lyceum kon geopend worden, eene instelling voor middelbaar onderwijs voor meisjes op Christelijken grondslag. e directrice schreef daarover in de Hamburger achrichten: „Onze arbeid" geschiedt in den naam van den Drieëenigen God, den God, die ok onze gerechtigheid is.

Daarbij is het verblijdend, dat de Hamburg­ t che liberale pers zich met de kerkelijke d angelegenheden inlaat. Men is er in Duitschand aan gewoon geraakt, dat de kerk des eeren als eene „quantité négligeable" op zij ordt gezet, waarover het niet de moeite waard s, zich druk te maken.

Dat in de bekende Hamburger Nachrichten, et orgaan waarvan zich vroeger Von Bismarck ediende, weken lang berichten stonden over et verloop van den kerkelijken strijd, is een ewijs 'dat de redactie gevoelt, dat de kerk es Heeren nog medetelt.

Frankrijk, Toeneming van geboorten.

De zooeven gepubliceerde offlcieele mededeeingen omtrent de geboorte-en sterftecijfers n Frankrijk doen zien, dat het aantal geboorten n dit land weder toeneemt. De statistiek loopt ver de eerste zes maanden van het jaar 1908, n als men dat tijdperk vergelijkt met de eerste elft van het jaar 1907, dan komt men tot de onclusie, dat er eindelijk een kentering ten oede kwam. In de eerste helft van 1907 overtrof et sterftecijfer het aantal geboorten met 55, 007, oodat, wanneer deze toestand bleef voortduren, et Fransche volk ten doode opgeschreven was. u is er uitzicht dat eenige betering in zal reden. Het is wel als een wolkje van eens ans hand dat gezien wordt. Immers in de erste helft van 1908 werden er 11366 meer enschen geboren dan er stierven. Deze erandering kan gelukkig niet «alleen verklaard orden uit het verminderen van het aantal enschen die stierven. Wel liep het sterftecijfer an 457.000 in 1907 tot 393 000 in 1908 terug, aar het aantal geboorten steeg van 402, 000 ot 411, 000, De winst is gering, maar het is al eel dat het gedurig dalen van het geboortecijfer eeft opgehouden.Het Neo-Maltusianisme bedreigt eheel Frankrijk met ondergang. Wanneer het lijkt dat de invloed van dit heillooze stelsel enigermate gebroken is, dan geeft dit stof tot lijdschap. Wij houden het er voor, dat de orlog dien de machthebbers der Fransche epubliek aan de Kerken aandeden, de mannen g v d d m d Z m j n u d k k g z k i b s e d h d en vrouwen die nog prijs stellen op de religie, heeft doen ontwaken en dat daaruit een aanvankelijke verbetering in den toestand des volks gevolgd is.

De regeering gaat inmiddels voort met haar anti-clericale politiek gelijk zij het noemt, maar die niets anders is dan het betoonen van vijandschap aan allen die nog eenigermate toonen zich aan hunne kerk verbonden te gevoelen. Zoo werd door den minister van oorlog Piquart, dezelfde die zulk een edele rol speelde bij de bekende Dreyfus-zaak, in de Kamer van afgevaardigden den maatregel verdedigd, waarbij aan militairen verboden wordt lid te zijn van z.g. „Cercles Catholiques". Op de opmerking van clericale zijde gemaakt, dat aan de militairen vrijheid in zake de religie wordt toegestaan, antwoordde de minister, dat de verboden „cercles eene staatkundige strekking hadden, welke gekant was tegen de republiek. Tenslotte zal men nog zoo ver gaan, dat het ter kerk gaan voor eene vijandige manifestatie tegen de republiek verklaard. wordt, Frankrijk is toch het land van vrijheid, gelijkheid en broederschap!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen