GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

UIT KWAAD TOT GOED.

XXV.

GOEDE RAAD.

„Misschien zoo ging de ander voort, " zijn er, wat scholen betreft nog wel meer dingen die men bij u in Nederland van ons kon overnemen".

„Door onze Zondagscholen hebben we aan duizenden kinderen, die in de week niet te krijgen waren wat goeds mogen leeren, voor het tijdelijke zoowel als voor het eeuwige leven. Thans is alleen het laatste nog noodzakelijk, want in het eerste wordt nu op andere wijs voorzien. Doch nu hebben we niet alleen de arme kinderen, maar ook die van meer gegoeden opgenomen, en dat draagt veel vrucht. Wat ik evenwel nu bedoelde is dit. Vroeger wisten arme ouders, en ook wel andere die kleine kinderen hadden, dikwijls niet waar hen overdag heen te zenden en dat veroorzaakte in vele gezinnen groote moeielijkheid. Nu zijn we hier in Londen op de gedachte gekomen oni ook voor kinderen onder de zes jaar scholen op te ichten, waar zij onder leiding van juffrouwen overdag bezig gehouden worden. Ook dat gaat aanvankelijk zeer goed en als u er belang in stelt, wil ik gaarne zuik een school eens met u bezoeken".

De heer Mollet had zeer opmerkzaam toeeluisterd want, gelijk de lezer begrijpen zal, at hij hoorde boezemde hem groot belang in, n hij zei:

„Heel gaarne. Ik geloof niet, dat er ergens bij ons zulk eena inrichting bestaat, en het zou unkt mij een \oorrecht voor onze groote stad ezen, als wij ook zoo iets mochten bezitten".

En nu deelde hij aan de vrienden mede, wat ij alzoo op de bewaarschool in zijn buiirt l»d ezien. Dat gaf stof tot alleriei vragen en soms ot veel vroolijkheid. Toen nu echter de heer ollet geëindigd had sprak de gastheer: .

„Ik heb nog iets anders op het hart, dat wij anavond meteen wilden afdoen. Ge weet zeker iet, dat de vrienden hier nog altijd geld van onder hun berusting hebben".

„Van mij ? " vroeg de ander verwonderd.

„Ja, of beter gezegd, althans van het land of an de stad waarin gij woont. Het is een heele eschiedenis, die ik u echter eerst moet vertellen".

Thans deelde de spreker mede wat voor een 0 jaar geleden gebeurd was met het Nederandsche schip, dat toen door de Engelschen was prijsgemaakt. Hij verhaalde hoe John Warder, de kwaker, geweigerd had zijn aandeel uit den buit tot zich te nemen; hoe dat zooveel mogelijk aan de eigenaars was teruggegeven en het overige nog altijd trouw door de gemeente des Vrienden werd bewaard en beheerd, zoodat het nu tot een aanmerkelijke som was aangegroeid. Kortom alles wat de lezers reeds weten.

„Nu wilden wij", zoo ging hij voort, gaarne van dat geld ontslagen worden, want het ligt hier doelloos. Wij wenschten u daarom voor te stellen het mee te nemen naar Amsterdam, Etan kunt u het daar ten nutte van de stad gebruiken, op de wijs die u het best vindt-Het schip heette Amsterdams Welvaren., Wij weten wat die woorden beduiden, en hopen, dat met Gods zegen dit geld ook wezenlijk; tot Amsterdams welvaren naag strekken.

Mijnheer MoUet wilde er gaarne eens over denken, en ging eenige dagen later een bezoek brengen aan een der nieuwe inrichtingen, die • den naam droegen van infant schools of kleine^ kinderscholen. Ze bevielen hem uitstekend. Hij zag daar voor het eerst een plaats, Waar alles er op ingericht was om het den kleinen kleuters Zoo prettig mogelijk te maken.

De vertrekken.waren hoog, ruim en luchtigj er was veel mooi speelgoed en alle» zag er

zindelijk en gezellig uit. Zeer voldaan ging de bezoeker weer heen. Toen hij kort daarop by de Vrienden kwam, sprak hij:

„Ik neem gaarne uw voorstel aan, Ik zal het geld meenemen en het besteden voor „Amsterdamsch welvaren". Ik wil in mqn stad een bewaarschool stichten, zooals ik die hier gezien heb. Vindt ge dat goed? "

De Vrienden vonden het uitmuntend. De heer Mollet ontving het geld. Dankbaar en met een blij hart keerde hij naar Amsterdam terug.

Thans w£s het zaak het goede plan te verwezenlijken. Terecht begreep de Kwakerheer dat het goed zon wezen, zoo anderen hem ter zijde stonden en gelukkig had hij ook nog meer vrienden, dan de Vrienden of Kwakers alleen. Hij slaagde er in eenige nannea en vrouwen te vinden, uit denzelfden stand als de zijne, die zich bereid verklaarden in des Heeren kracht met hem mee te werken. Ook zijn vrouw deed dat, en 't was nu heel goed, dat Mina bif haar was, die zij trouwens toch niet gaarne meer zon hebben willen missen.

Want Mina was een der weinigen, die van nabij wist en uit ervaring wat op de bewaarichooltjes ontbrak en wat er kon gedaan om dat aan te vullen en te beteren. Van haar raad werd dan ook nog al eens gebruik gemaakt, ook door mijnheer, die te Londen wel veel goeds had gezien, maar toch niet altijd wist hoe te handelen. En de anderen wisten het nog minder.

Doch waar een wil is, is een weg, zeggen de ËDgelschcn. En dat bleek thans, ook in Nederland en te Amsterdam. De groote vraag was «en geschikt huis te vinden, dat veel ruimte bood. Want een geheel nieuwe school te bouwen, schijnt meer geeischt te hebben, dan de middelen toelieten, waarover de heer Mollet kon beschikken. T.OU wens dat een pakhuis of een fabriek tot school werd ingericht kwam destijds meer voor.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 13 november 1910

De Heraut | 4 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 13 november 1910

De Heraut | 4 Pagina's