De Roomsche Kerk

De Roomsche Kerk in ons vaderland heeft een machtig werk tot stand gebracht, waaiop ze met trots .en voldoening mag terugzien en dat wel toont, hos uitnemend de krachten zgs, waarover de Roomsche Kerk beschikken kan.

Door de Encycliek Providcntissimus Dei van Paus Leo XIII werd de aandacht der Roomsche geleerden inzonderheid op de studio der Heilige Schrift gevestigd, en als vrucht van deze Encycliek bestoten de professoren in de Heilige Schrift aan de vijf seminarien in ons land een vertaling met toelichting van het Oude Testament het licht te doen zien. Ia 1894 verscheen de eerste aflevering, thans in 1910 is het werk voltooid. Er is dus 16 jaar over gewerkt, en de knapste professoren en pastoors hebben tot de voltooiing medegewerkt.

Het is dan ook te begrijpen, dat de Roomsche pers een jubeltoon hooren doet. War-t wat hier geboden wordt is niet alleen een vertaling in vloeiend Nederlandsch, maar tegelijk worden In inleidingen bg elk bijbelboek en in toelichtende noten de voornaamste vraagstukken der critlek besproken, de bedenkingen tegen de betrouwbaarheid van de Schrift weerlegd en gebruik gemaakt van de ontdekkingen der laatste jaren, die op menig geschiedverhaal een verrassend licht hebben geworpen. Het is een bijbelvertaling en verklaring, die op de hoogte staat van onzen tijd en daardoor voor de Roomschen een belangrijke aanwinst Is. Natuurlijk is dit werk in dezen omvang te groet en te duur om door het volk te worden gelezen, maar het plan schijnt te bestaan om een goedkcopere volksultgave bet licht te doen zien, zoodat deze arbeid ook aan de kennis der Schrift onder het volk ten goede zal komen.

Uit wetenschappelqk oogpunt blijft het en zeer ernstig bezwaar tegen deze nieue vertaling, dat ze niet gemaakt is naar en oorspronkelijken tekst, maar naar de Larjnache vertaling, de zoogenaamde Vulgata, ie door Hierosymus is vervaardigd met e gebrekkige hulpmiddelen van zijn tijd. an de vertalers zelf is dat gebrek tot op ekere hoogte niet te wqten; de Roomsche erk bindt nu eenmaal de geloovigen aan ezen kerkelij ken tekst, en een voor het volk estemde vertaling mag daarvan zelfs niet fwijken. Zelfs hebben de vertalers geracht dit gebrek in zooverre te verhelpen, at overal in de noten wordt opgegeven, waar de Hebreeuwsche tekst belangrgk van dezen kerkelgken tekst afwijkt. Oaze opmerking dient dan ook alleen cm te doen uitkomen, hoe kerkelijke gebondenheid ook hier het wetenschappelijke resultaat belemmert en belemmeren moet. Een tekst, die naar het oordeel van alle geleerden op menig punt corrupt is, behoort men niet aan het volk te geven, wanneer de middelen bestaan om tot een beteren tekst te komen. Hoezeer we het wetenschappelijk apparaat waarderen, dat deze vertaling vergezelt, als vertaling staat ze niet hoog. Wat ook niet anders kan, want ze is geen vertaling van bet Oade Testament, maar van de Vulgata.

Maar afgezien van dit bezwaar mag zeker lof worden toegebracht aan de bewerkers voor de wijze, waarop ze hun t& ak hebben volbracht. Er ligt zelfs voor ons Gereformeerden in deze nieuwe Roomsche vertaling iets zeer beschamends. Terwijl we tegenover Rome er prat op gaan, dat wij de Schrift onder het volk hebben gebracht in de zuiverste vertaling en met de beste toelichting voorzien in de XVIIe eeuw, teren we nog altoos op dezen ouden roem en vergeten, dat sinds drie eeuwen verloopen zijn, waarin het wetenschappelijk onderzoek niet stil stond. Onze vertaling, hoe hoog hare verdiensten voor dien tijd waren en ten dcele nog zijn, beantwoordt niet meer aan den stand der wetenschap van onze dagen en behoeft dringend herziening, gelijk eik deskundige weet. De modernen, die de autoriteit der Schrift verwerpen, hebben met groote inspannicg van kracht, een nieuwe vertaling van het Oude Testament bewerkt naar de resultaten van hun critische school en deze vertaling, de zoogenaamde „Leidsche", doet haar invloed op ons volk gelden. Thans bezitten de Roomschen een vertaling van het Oude Testament, waarin apologetisch de Schrift verdedigd wordt tegen de aanvallen van het ongeloof. Bij ons alleen ontbreekt de kracht, om tot een betere vertaling te komen.

Ligt het niet in de eerste plaats daaraan, dat onze krachten te verdeeld zijn, en voorts ook dsaraan, dat er te weinigen zijn, die zich met de volle borst op de studie der Schrift toeleggen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen