GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

HET GOEDE DEEL.

VI.

TIJDINGEN.

Toen Otto van zijn korte wandeling terug kwam, zag hij tot zijn verbaz; Bg op de bank en )ui3t ter plaats waar hij gezeten had iets wits liggen, dat er blijkbaar vroeger niet geweest was. Nieuwsgierig liep bij toe, maar om zich nog meer te verbaïen toen hij daar op de bank een grooten brief vond, met zijn naam r op. Ia het handschrift herkende hij daddijk at zijBS vaders. Ook vertoonde het zegd op e achterzijde het geslachtswapen der Rothenfels.

Hoe kon die brief daar gekomen zijn? Zijn erste gedachte was hem open te maken en te ezen, maar weldra bedacht hij zich. Hij had eeds genoeg van het hofleven gezien om niet e weten hoe de een op den ander lette, en et vooral in deze dagen beter was brieven ie men ontving in de eenzaamhdd te lezen.

Zoo verliet hij dan den tuin en ging het slot innen, steeds nadenkend over de vraag-Hoe s die brief hier gekomen, 't Was duiddnk dat e brenger hem eerst had bespied toen hij op e bank zat en den brief eerst bad neergelegd oen hij Otto zag terugkomen en dus zeker kon ijn dat het schrift met la verkeerde handen ou raken. Maar wie was die brenger? En aarom zond zijn vader hem op zoo gehdminnige wijse een brief?

Om op die eerste vraag het antwoord te rijgen haastte Otto zich nadat hij den brief op amer goed verborgen had, weer naar den tute n doorzoch alle paden en boscbjes nabij de lek waar hij gezeten had. 't Was echter verefsche moeite: hij ontmoette louter bekenden. oo bleef mets over dan weer naar binnen te aan en te trachten uit den brief zdf het antwoord p de tweede vraag te vinden

Dat zou hem gdukken; hij zou zdfs meer inden dan hij zocht.

De brief begon met allerld bizonderheden aarT las'hT.^" '"" '> "'^«hij dit

„Het begint er dicht bij ons, even over de renzen m Bahemen bedenkdijk uit te zien nze vrienden de Protestanten aldaar komen het nauw. Het Katholieke verbond en de eizer spannen tegen hen zaam. En hrt Js oed dat gij dit weet, ook wijl onze KeurvorS w meester thans het hoofd Is van het p/ï talfkar kan

Ge weet zeker hoe een j»ar of tien geleden eizer Rudolf aan (Je Protestanten in B S M en M*jesteitsbnef heeft gege.en, die hun vrïeid an godsdienst waarbo.-gde. Mair zijn opvSger eizer Matthias, die nu regeert, heeft ziinbeloftó m ook naar dien brief te zullen handelen zeer lecht gehouden. Vedeer gaat het naar den"in ]: Z^' °' ^^"'««^"'"'«^he kerkteBTaunaS gesloten; een andere te Kloostergraf is zelfs fgebroken en toen de burgers zich me recS aar tegen verzetten, werden , ij i^e ge angenis geworpen.

Gij herinnert u zeker graaf Thum nojr wel in burchtgraaf van Carlstem, die , u°k eS aJf MÏffin' rr"*" ^""'^^ proteÏÏtsch: »k. Meermalen is hij op ons kasted te gast

geweest. Ook bij is zonder eenige reden of recht uit zijn ambt gezet, wijl men hem vreesde. Daarop echter hebben zijn geloofsgenooten hem juist geroepen om op te treden als verdediger van hun geschonden rechten. Zij zijn te Praag bijeen gekomen om te beraadslagen wat hun nu te doen stond. Men werd het eens dat de gevangenen van Kloostergraf in vrijheid gesteld moeten worden. Dit werd ook aan den koning, keizer Matthias gevraagd, doch tegen alle recht weigerde hij.

Toen, dat was 23 Mei, zijn de afgevaardigden der Protestanten gewapend naar het pa! eis gegaan om te trachten [recht te verkrijgen. De keiier was er niet, doch wel drie van zijn raadsheeren die hij gezonden had. Met dezen werd nu onderhandeld doch het gaf niets. De woordenwisseling schijnt zeer heftig te zijn geweest. Althans het slot was, dat de drie raadsheeren uit het venster werden gesmeten, dat een zestig voet boven den grond was. Zoo ik hoor zijn ze er nog vrij goed af gekomen, wijl ze op een mesthoop terecht kwamen, doch ge begrijpt, waarde Otto, wat het gevolg zal zijn.

De oude keizer moet zeer ontstemd wezen en de roomsche partij zal niet nalaten uit deze daad, die in elk geval onbezonnen magheeten, aanleiding te nemen om onze geloofsgenooten als gevaarlijke opstandige lieden voor te stellen. Dat is koren op den molen van het roomsche verbond met Max van Beieren aan het hoofd. Ik vrees voor hevige onlusten of nog erger.

En of onze Paltz er buiten blijven zal is nog de vraag. Onze keurvorst staat nu eenmaal aan het hoofd van den bond waar veel protestantsche vorsten toe behooren. Ik weet dat ook uit Bohemen met hem geraadpleegd wordt. Misschien hebt ge daarvan reeds een en ander bespeurd. Zoo j», meldt het mij dan vooral, want het is in het waar belang van onzen keurvorst en van ons land, dat ik het weet. Stuur echter uw brief door een zeer vertrouwden bode. Want alles moet nog geheim blijven, en velen weten zelfs nog niets van de dingen die ik u nu schrijf. Daarom heb ik u ook mijn brief langs een geheimen weg gezonden en moet ge ook niet onderzoekeu wie de brenger is. Want het is voor u het veiligst, naderhand eerlijk te kunnen zeggen, dat gij het niet weet.

Gij ziet wel, lieve OUo, zoo ging vader voort, 't is een hoogst verwarde toestand. Had ik alles geweten, dan had ik u misschien in ons huis gehouden. Doch wie kon zulke dingen voorzien? Ook vond ik het noodig voor u dat ge de wereld eerst leert kennen, waar hier op het land weinig gelegenheid toe is.

Maar wat uw lieve moeder en ik en de magister u bidden is: vergeet in het drukke, woelige leven den Heere God niet. Dien Hem bovenal, lees trouw Zijn Woord. Hebt ge goeden raad noodig, wend u dan tot den hofprediker. Ik ken hem, 't is een wijs en vroom man, die u zeker heel gaarne van dienst zal wezen. Bidt den Heere eiken dag om bewaring en om wijsheid. Dan zal het u wel gaan. Onze vaderen hebben in Zijn wegen gewandeld. Volg hun voorbeeld na".

Toen Otto den brief gelezen en nog eens gelezen had, borg hij hem zorgvuldig weg, en ging in diepe gedachten naar den slottuin terug en verder naar het bosch. Hij moest eens een poos ongestoord nadenken over al wat vader geschreven had. Allerlei in zijn omgeving werd hem nu duidelijk. Er broeide iets, dat begreep hij. Te eeniger tijd kon het onweer losbarsten en zou het dan ook over den Paltz komen?

BRIEFWISSELING.

J. S. te K. Uw vraag in orde ontvangen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 18 februari 1912

De Heraut | 4 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 18 februari 1912

De Heraut | 4 Pagina's