Buitenland.

Daitschland. Is de praedestinatie eene leer van de Duitsche Geref. Kerk?

Voor een vijf en twintig jaren verscheen van de hand van Dr. Zahn een brochure, waarin hij schreef dat de oorzaak van den achteruitgang der Geref. Kerk in Duitschland gelegen was iu het loslaten van de leer der verkiezing. Daardoor was van de Geref. kerk daar te lande slechts een puinhoop overgebleven. XitReformirie Ktrchenseituug, toen onder redactie van pastor Cilaminus van Elbetfeld, was hst met dece beschouwing eens.

Nu vonden wij in het nummer van i Dec. 1912 van genoemd blad een beioog van Lic. Dr. Eichhorn, waarin gezegd wordt, dat tegen woordig wel »og enkele Gereformeerde kerken aan de leer der voorbeschikking vasthouden, gelijk bijv. de Nederlandsche Geref. kerk, maar dat ook enkel Luthersche kerken nog vast op den bodem der praedestinatieleer staan, bijv. de groote Luthersche Missourisynode. Deze heeft wel haar hoofdzetel in N.-Amerika, maar bok heeft zij in Daitschland eene reeks gemeenten, o.a. in de stad Hannover, gesticht, wijl, volgens hare opvatting, de Duitsche Lutherschen in zoover van het echte Luthersche geloof zijn afgevallen, dat zij de echte praedestinatieleer hebben opgegeven. Het is dan ook waar, dat de Duitsch Luthersche kerken de leer van de praedestinatie van hun reformator niet hebben aangenomen, maar de leer van Melanchthon, dii: een saamwerken iran den mensch met de werking Gods tot zaliging van den zondaar in de 2de uitgaaf van de Augsbmrgsche confessie wist te laten uitspreken.

In den Held. Catechismus wordt volgens Dr. Eichhorn de praedestinatie niet geleerd 1 Hij komt dan eindelijk tot de volgende conclusie:

10. Calvijn heeft de praedestinatie geleerd; Luther heeft ze ook geleerd, en wel nog ruwer dan Calvijn.

20, Enkele Gereformeerden kerken leeren haar nog tegenwoordig, evenals enkele Luthersche kerken,

30. De Dnitsch-Luthersche kerk leert haar niet, evenmin als de Duitsch-Gereformeerde kerk. De praedestinatie is dus eene leer in de Gereformeerde kerk, evenals zij eene leer is in de Luthersche kerk. Miar voor de Duitsch-Gereformeerden komt zij niet in aanmerking.

Dat het ons smart, zulk een uitlating te moeten hooien, behoeft geen betoog. Wij vreezen dat „de Gjreformeerde Bond" met dit oordeel va? . Dr. Eichtiorn accoord gaat. Het zou ons althans zeer verwonderen, indien hij de stellingen van Dr. Eichhorn cal weerspreken.

Engeland. Streven naar vereenigingvankerken.

Aan alle predikanten van dé An glicaansche kerk van Canada is een sctiriji^en toegezonden, onderteekend door dertig predikanten die hunne standplaatsen hebben van Vancouver tot Halifax om te komen tot kerkelijke eenheid. Als voo'bereidicg daartoe wordt in dit schrijven voosgesield, om predikanten van andere kerken lOc re laten op Anglicaansche kansels, terwijl Christenen van alle kerken zullen toegelaten worden tot het gebruik van het Heilig Ai^ood maal in Anglicaansche kerken. The Christian vraagt, „als dit in Canada mogelijk is, waarom dan ook niet in het moederland? ”

Dit is zoo. Wanneer het in Canada mogelijk is dat de grenzender kerken worden nitgewischt, waarom zou men het dan ook niet in Engeland kunnen doen 1 Doch het komt ons voor, dat tast onmogelijk is, of men moet de verschilpunten tusschen de verschillende kerken voor onwezenlijk verklaren.

Als de overtuiging heerscht: het doet er niet toe, of men belijdt dat de genade particulier is, of dat men belijdt dat de Christus een verzoening voor alle menschen hoofd voor hoofd heeft verworven; het komt er niet op aan, of men voor den doop der volwassenen is of dat men den kinderdoop voorstaat; het is hetzelfde of het kerkbestuur pfesbyteriaal is ingericht of dat een hiërarchie de kerken regeert; ja, dan kan men vele kerkelijke grenzen laten wegvallen. Maar waarom er daii ook niet voor geijverd, dat Roomsche priesters in Protestantsche kerken zullen voorgaan ? Waarom dan ook niei ronduit beleden: de Reformatie is een fout geweest, die hersteld moet worden in den «reg van het zoeken van hefesuigiug met Rome?

In Schotland is sedert jaren een beweging op touw gezet om de „Established" met de „Uuited Free C'mrch" te vereenigen. Deze vereeniging kan, dunkt ons, alleen tot stand komen wanneer d« Schotsche Staatskerk geen Staatskerk meer blijven wil, en.... indien zij geen beswaar er in heeft om saam te smelten met eene kerk, wisrin de Gereformeerde bilijdeni» zeker wel niet verwaterd is, maar waarin eene verklaring fan die belijdenis gegeven werd, welke niet met haar inhoud overeenkomt. Maar wie kan een vere«nigiag begeeren waarbij o? «r de verschilpunten heengestapt wordt?

Het motief, waarom men naar vereeniging streeft, kunnen wij niet anders dan tocjuiclien. Het is toch niet te ontkennen, dat door de gsdeeldheid der kerken veel kracht verloren ga%t. Ia menige pbats van Engeland arbeiden drie predikanten in drie verschillende kerken jf/gfer ééa predikant het werk «ou kunnen doen. Men zou meer kracht naar buitsn kunnen uitoefenen, als zulk een dorp twee predikanten voor hst zendingsvcid afvaardigen kon. Doch wanneer men door vsreenigbg en saamsmelting deketkea inwendig verslapte — hetgeen het gevolg zijn most, wanneer dezulken saamkomen die niet & en zijn in belijdenis en kerkenordening, — dan zal het blijken dat de remedie erger is dan de kwaal.

N.-Amerika. Eene eoriesp ond e n t i e-kerk. Speciale Evangelisten? Te veel gedenkdagen. Propaganda voor de leer van het duizendjarig lijk.

Op het gebied van Kerk is de nieuwe wereld rijk aan verscheidenheid. Nergeai ter wereld vindt m& n zulk een groot aantal kerken en ggcten. Nergens woifden door dis kerken zulke zonderlinge middelen gebruikt om haar ledental mt te breiden of haar volk bijeen te houden. Er zijn predikanten geweest, die de jon gebeden die bij hen wilden catechiseeren, ook gratis les in het boxen listen geven. Trouwens, de z.g „Institutional Church" was al jarenlang in . N.-Amsiikgi iabeemsch. Zulke kerken organiseeren niet alleen godsdienstoefeningen en sorgeu dat er Zondagsschool gehouden wordt, maarzij exploiteeren ook gymnastieklokalen waar het opkomend gsslacht het lichaam kaa oefenen, z^ geven gelegmheid voor allerlei spel, cy latea kegelbanen aanleggen, zij noodigen bare leden uit bij baar een bad te komen nemen.

Nu is er weer iets nieuws op dit gebied altgevonden. De heer William Channing B'own, predikant bij de Unitarische kerk te Littleton, Massachusetts, heefi de „Correspofidencf Church" uilgevonden. Er zijn in Ameiika „Correspondence Business Schools and Colleges, " waarvan men de lessen niet behotft te vo'geOj maar de leerstof door mid'lel van correspondentie vo'gt. Welnu, zoo heefi men ook een correspondentiekerk opgericht. Men behoeft niet naar de kerk te gaan, men gaat op den dag des Heeren visschen of maakt een toer je per automobiel; te huis komend vindt men een gedrukte preek. De leden ontvangen predicAtiëa» pastorale brieven of herderlijke vermaningen en andere leerstof per post; zij bshoeven hunne voeten nooit in een kerkgebouw te zetten en worden toch gesticht. Ais men m*ar zijn naam en adres opgeeft met verzoek om lid te wordpn, d»n wordt men op de lijst der lidmaten gezet. Wij zijn geneigd te vragen: wat zal er nu volgen ?

Op een vergadering van Methodistische predikanten, onlangs te Grand R*piis gehouden, werd de vraag besproken of men in de jaatlijksche opwekkingsvergadericgen zou blijven gebruik maken van Evangelisten van professie of dat elk leeraar zijn eigen evangelist djn zou.

Men is in Methodistirche gemeenten gewoon elk aar opwekkingsmeetings te houden, welke geleid gorden door E/angelisten, die geen eigen arbeidsveld hebben, maar van plaats tot plaats trekken om opwekkingssamenkomsten te leiden. Terwijl zulk een Evangelist aan het werk is in een'gemeente of in een groep van'gemeenten, hebben de plaatselijke predikanten en kerkeraden weinig of niets over den gang T& n het werk te zeggen. De Evangelist leidt alles en naar zijn woord wordt dan gewerkt. Nu heeft de ervaring de Methodische broederen geleerd dat de preek wij ze en methoden dezer speciale Evangelisten niet altijd den toets van Gods Woord kunnen doorstaan.

Hoewel men op de vergadering van Grand Rapids geen bindend besluit nam, bleek bet toch dat de meerderheid niet was voor rondreizende Evangelisten; ieder predikant moest in zijn eigen omgeving evangeliseeren.

Dr. J. M. Gray van het Moody Instituut bepleitte op een conferentie, waarin 150 Ei/angelisten saam kwamen, een reformaue in de methode die bij de Evangelisatie wordt gevolgd. Men veroordeelde het liegen inzake het aantal bekeerlingen; 't gebruik van oneerbiedige „slaog" ( ermen, uitdrukitirigei)); bet opjagen tot het geven van vrijwillige bijd'agea, gsiïjk een af? slager op een koopdag; het a^nijsllea en m vetkeerd daglicht stellen van leeraars eo kerken.

In de Geref. kerk weriien .leeraa's en gemeenten opgewekt om Zondag 27 O ; t. als „Tubsrculosis"-dag te gelenken io hunne ptediCiiies en gebeden. Doch die dag w*s reeds vroeger aangeweaen als „PrisoD Suüd.y", waarop dan bijzonder de ge-'angenen xou ii^n gedacht worden. Naar aanleiding daarvan wordt er op gewesen, d^t het aantalZoad^gen, wj.aTbij het een of ander in dö prediking moet Oeha.n deld worden, al te groot is. Brnalve de feesten gedenkdagen, die in alie Ct.rsif-hjkt: keik»-n «orden gehouden, heeft m; n een „Oijvo; diiius"-.»f „onderwijs-", een Drieèenheids , een chnste lijken ijveraars-, een bnitenlandsctien Zsadiogs-, een inwendigen Zenditig-i, een kinderen-, eea moeders-, een broedere chaps-, een oaafhaokeli)k»i ids , een arbeidersdcg, en«. enz.

Terecht heeft men hierop aangemerkt, dat als men dan nog Hervormingsdag boudt en een Luther-en een C*lvijndag er bij voegt, en de nationale gedenkdagen niet over het hoofd ziet, het aantal gedenkdagen wat al te groot wordt,

In den laatsten tijd zijn de discipelen van den predikant Russell zeer in de weer om door het houden van lezingen ea toespraken en het verspreiden van geschriften, menschen te verleiden. „Bijbellezing", „Geen collecte", zoo luiden hunne advertentiën. De propagandisten van Russell spreken over het algemeen schoon en schijnen bijsonder vroom te zijn. Vooral leggen zij den nadruk op hun kettersche leer van het duizendjarig rijk en loochenen bovendien de menschwording van Gods Zoon, het verzoenend lijden en sterven van Christus, de opstanding van Christus uit de dooden. Er is bijna geen dwaling die door de Christelijke kerk verworpen werd, of zij wordt door Russell's epigonen verkondigd. Ojk in Nederland moeken zij hunne kettersche leeringen ingang te doen vinden door verspreiding van lectuur.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen