Voor Kinderen.

DE SPEELMAN.

XLiv. {Slot: )

Het belangrijkste uit iemands leven is meermalen juist datgene wat in zijn geschiedenis of in verhalen omtrent hem niet wordt gevonden, of slechts met enkele woorden vermeld. Dat komt doordat iemands woorden en daden openbaar zijn voor velen. Doch, wat ili zijn ziel omgaat is verborgen. Dat weet dikwijls de Heere God alleen.

Dat het zoo is, blijkt ook bij den heer van Jadis, van wien ik verhaald heb. Ook in zijn leven had een zeer gewichtige gebeurtenis plaats, doch slechts weinig is daarover bewaard gebleven. Had hij vroeger buiten God en alleen voor de wereld geleefd, Louise's ziekte deed hem zien hoe onzeker het bezit is, ook van het Uefste op aarde, hoe geld noch wijsheid geen doodsgevaar kunnen afwenden, en ook hoe God machtig is door geringe middelen en geringe menschen groote dingen te doen.

Dit al had den heer Verspronck tot ernstig nadenken gebracht. En er was meer.

In den laatsten tijd had hij veel gelegenheid gehad op te merken wat de Bijbel noemt, het onderscheid tusschen dien die God dient en dien die Hem niet dient. De sfijnen" waren toch als ondergeschikten wel te verkiezen. Zij waren geen dronk^rds of geweldmakers, leefden stil en ernstig en deden trouw hun plicht. Daarbij bezaten ze een blijmoedig, stil vertrouwen op God, hoe het ook ging. En toen mijnheer Verspronck eens met den dominé hierover sprak, had deze geantwoord: »dat komt doordat God in Christus, den Verlosser, hun verzoende en trouwe Vader is".

Bij deze woorden ging den heer Verspronck een licht op. Zoo had hij de dingen nog nooit ingezien. Daarbij echter bleef het niet. De Heere God verwekte in hem de begeerte om ook zulk een blijdschap en vrede te bezitten, als zoo menig zijner onderhoorigen, die toch in deze wereld zooveel minder had dan hij. En dat verlangen werd nu door Hem die 't had opgewekt vervuld. Hoe dat toeging, hoe in de heer van Jadis het nieuwe leven, het eeuwige, wortel schoot, daarover weten we heel weinig. Doch zeker is, dat de leeraar jaren later schreef. »De heer van Jadis is mij tot een krachtigen steun en oefent in velerlei een invloed ten goede. Hij is krachtdadig tot den Heere bekeerd, in wiens wegen te gaan thans zijn lust is. Van zijn vrouw durf ik dat helaas nog niet zeggen, doch zij is volgzaam en schikt zich ook nu naar haar echtgenoot."

' Er bij kan nog gevoegd dat de heer Verspronck meer dan een vriend verloor, o.a. de Maans zoon, die zijn vroomheid dwaasheid vond. Daarentegen won hij er anderen, die zich hartelijk over den ommekeer verblijdden.

Ongeveer een maand na het feest op Jadis treffen we daar den speelman weer aan. Hij was door den heer ontboden.

»Vriend«, sprak de laatste, »ge hebt ons een grooten dienst bewezen. We zijn vast overtuigd dat we, naast God, aan uw middel het behoud van ons lief kind te danken hebben. Zeg mij nu toch wat we u schuldig zijn.«

»Ja doe dat«, zei Mevrouw, die mede tegenwoordig was. »De dokter wordt ook voor zijn diensten betaald."

heb u al vroeger gezegd" was het beleefde, maar beshste antwoord, sdat ik in dit geval niets wil aannemen. De moeite was niet noemenswaard en het kruid had ik kosteloos. Ik dank den Heere, dat Hij het middel wou zégenen en mij gebruiken om voor uw dochtertje iets te doen, te meer daar ik eerlijk gezegd reeds veel van haar hield".

»En denkt ge dan heel uw leven verder weer al spelend en zingend rond te wandelen? "

»Als het zoo zijn moet ja."

»Maar dat zie ik niet in", zei mijnheer, die zijn plan reeds gemaakt had. »Ge zijt toch bij het boerenwerk groot gebracht meen ik".

Zeker, maar ieder ziet dadelijk waarom ik er niet meer voor deug.c

»Toch kunt ge nog wel veel doen. Nu stel ik u dit voor: ik zal u een huisje geven ter bewoning. Lichte werkzaamheden zijn hier in overvloed voor u. Ge krijgt een behoorlijk loon, en behoeft dan niet meer zoo te zwerven. De tuinman die, naar ik weet, uw vriend is, zal u, van het noodige op de hoogte brengen. Denk hier eens over, en doe ons allebei en onze Louise genoegen door ja te zeggen."

En dat ja kon spoedig volgen. Het vriendelijk aanbod werd met dank aanvaard. Want al bracht het spelen ook een redelijk loon, het gestadig rondreizen had toch ook zijn bezwaren. Thans betrok onze vriend met de zijnen, een net huisje op Jadis. De tuinman wees hem geschikten arbeid aan, en had weldra in zijn vriend een goeden helper. Dat in de vrije uren lied en muziek echter niet vergeten werden is zeker. Evenzoo dat niemand zich meer verheugde dan Louise, over de wijze waarop haar Vader den speelman voor zijn goeden dienst had geloond. De oude vriendschap bleef bestaan, en menig genoeglijk uur bracht Louise bij haar vrienden door.

Twee jaar later liet de heer Verspronck een gedeelte van Jadis verbouwen. Toen het plan van den bouwmeester was goedgekeurd, zei deze; »Nu zou ik u voorstellen, mijnheer, ook meteen den naam van uw buitengoed te veranderen. Jadis — Eertijds —-moge een goede naam geweest zijn, toen hier een andere eigenaar woonde, maar nu begrijpt het niemand".

„'t Is mogelijk", was het antwoord, „maar toch blijft de naam als hij is. Want voor mij en die mij van nabij kennen, zegt die ontzaglijk veel, en 't is goed daaraan eiken dag herinnerd te worden".

Wat hij daarmede bedoelde zullen de lezers zonder veel rftoeite raden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen