Buitenland.

Engeland. Hoe men in Chr. kringen over de beteekenis van den tegenwoordigen oorlog denkt. Het zwijgen van het ongeloof.

In Christelijke kringen is men overtuigd, dat Engeland den oorlog, waarvoor het niet voorbereid was, niet heeft gezocht. Met een vrije conscientie kan men tot God bidden dat hij de Engelsche wapenen zegene, want niet alleen dat het bestaan van het Engelsche volk op het spel staat, maar het komt de Engelsche Christenen voor, dat het Koninkrijk Gods, ten minste wat aangaat zijn openbaring naar buiten, afhangt van de zegepraal van de Engelsche oorlogsmacht. Het heeft Gode behaagd Engeland te maken tot een centrum van velerlei arbeid van de Kerk van Christus en van de evangeHsatie der wereld. Van uit Groot-Brittanje gaan als van geen ander volk stroomen van zegeningen uit tot de einden der aarde; het open houden van deze zendingskanakn is alleen mogelijk, wanneer de Engelsche wapenen succes hebben. Het is niet in te denken wat het zijn zou voor hen die voor Christus strijden in de duisterste plaatsen der aarde, wanneer men onder den hiel moest zuchten van een despotisch militarisme, welks ideaal lijnrecht in strijd is met alles wat het Evangelie voorstaat. Daarom is het de plicht van alle Christenen in Engeland, te volharden in het gebed, totdat de volkomen overwinning door de Engelsche strijdkrachten behaald is.

Wij denken er natuuriijk niet aan, deze gedachten voor onze rekening te nemen, wij geven ze alken weder om te laten zien, hoe men in Engelsche Christelijke kringen over de beteekenis van den oorlog denkt.

Opmerkelijk is het dat, in Engeland zoowel als in Duitschland het Oude Testament weer gewaardeerd wordt. De menschen beginnen te ontdekken, dat het Oude Testament een krachtige boodschap te brengen heeft aan de menschen

van den tegenwoordigen tijd, en dat het een verrassend licht werpt op de gebeurtenissen van den dag. Eeu bekend predikant, die onder de twijfelaars wilde gerekend worden, schreef: »Wij zijn opnieuw tot de erkenning van de groote waarde der Psalmen en Profeten gekomen; zij brengen ons in deze dagen een krachtige boodschap van God. In het schemerachtig licht van onze studie hebben zij weinig beteekenis voor ons gehad; maar in het vreeselijk licht van het leven dat in deze dagen rood gemaakt is met menschelijk bloed, hebben wij hunne Goddelijke beteekenis leeren kennen. Ach, dat wij eerder geluisterd hadden!«

Ook is het opmerkelijk, dat het modernisme sedert het uitbreken van den oorlog het zwijgen is opgelegd. Zeker zijn er nog altijd mcnschen, die in de parken het woord voeren en daarbij alles wat heilig is als met voeten vertreden. Maar de groep intellectueelen die door middel van goedkoope bladen jaar in jaar uit de massa's tegen God en Christus opzetten, is vrijwel tot werkloosheid veroordeeld. Een hunner moest erkennen dat zijn bewering, dat voor de mensch heid wetenschap en beschaving het ééne noodige is, omvergeworpen was door het optreden van Duitschland, dat er zich op beroemt het vaderland te zijn van een sCultuur zonder God" Een ander schreef met prijzenswaardige openhartigheid, dat het publiek in deze dagen zich afwendde van »het Evangelie van de vrije gedachte».

In Christelijke kringen heeft het feit, dat het ministerie de leus heeft opgeheven: »hoe meer bommen, hoe eerder de overwinning», ontstemming gewekt. Israels veldslagen werden niet op die manier gewonnen. Tot hiertoe hoorde men niet, dat het ministerie het feit van het bestaan van God in verband met den oorlog erkende. De geloovigén kunnen niet aannemen dat amunitie zonder God de kortste weg tot de victorie is God leert in Zijn woord, dat wij eerst Gods Koninkrijk hebben te zoeken en dat daarna alles ons wordt toegeworpen. Wanneec de re^ geering dit niet doet, zoo laat een belijder van den Christus zich hooren, dan behoort Gods volk het te doen, om zoo tot behoud van de natie te zijn. De weg tot de victorie is naar den troon der genade.

Het verschijnsel deed zich in Engeland voor, hetwelk ook in andere landen is opgemerkt, dat toen de oorlog uitbrak, het volk sterk onder den indruk verkeerde. Daarna is de groote menigte weder tot haar gewone leven wedergekeerd. Het schijnt echter, dat in de laatste weken het Engelsche volk den ernst van den toestand waarin het verkeert, weer is gaan beseffen. Worde het gegeven dat al de kinderen Gods ook in de oorlogvoerende landen priesterhjk de handen tot den Heere opheffen, opdat de wereldslachting ophoude.

Rusland.

Verbanning van Duitsche predikanten.

Slechts weinige berichten komen uit Rusland tot ons, maar hetgeen wij vernemen stemt niet altijd tot vreugde. Het is verblijdend als men hoort, dat het besluit van den Czar om gedurende den oorlog geen alcoholische dranken te laten fabriceeren en verkoopen, niet alleen over het algemeen goed gehandhaafd wordt, maar ook reeds zijn zegenrijke werking bij de bevolking doet bemerken. Maar treurig is het, dat de Russische autoriteiten onderscheidene Luthersche predikanten van hun arbeidsveld hebben weggezonden; sommigen werden zelfs naar Siberië verbannen. Wij deelden reeds het een en ander daaromtrent mede. Nu is weer een dezer Luthersche predikanten van Saratow aan de Wolga, L. Behning, naar Astrakan verbannen. Vermoedelijk is dit geschied, omdat hij Duitschers in Oost-Pruissen, die naar de Wolga gezonden werden, en daar aan ellende prijsgegeven waren, heeft geholpen. Ook moet de hoogleeraar in de practische Godgeleerdheid, Tr. Hahn, van Dorpat, naar het binnenland van Rusland gezonden zijn.. De Duit§chers in Rusland loopen gedurig gevaar door de hun dreigende pogroms. Deze werden vroeger meest tegen de Joden gericht, maar in den laatsten tijd wordt daardoor het leven van de Duitschers in Rusland bedreigd.

Engelsch-Indië.

Boedhistische actie tegendezending.

De jammerlijke gevolgen van den vreeselijken oorlog die in deze dagen door christenvolken gevoerd wordt, blijven op het zendingsterrein niet uit. Het Heidendom schept nieuwen moed om de vorderingen van het Christendom tegen te staan. In Engelsch-Indië is dit duidelijk te zien. Men bemerkt daar, dat de Boedhistische priesters zich hebben opgemaakt om het Christendom stelselmatig te bestrijden. De heer J. R. Coultas schreef uit Panadura op Ceylon:

Wij verkeeren in de ellende van een nieuwen aanval van de zijde der Boedhistische priesters. Eenige weken hebben wij rust gehad, maar ons gedurig vooruitgaan dreef hen tot wanhopige aanvallen. Zij wisten te bewerken, dat op 7 Maart een vijftigtal kinderen van de Zondagsschool werden genomen, en twee dagen later vielen, zij ook onze dagschool aan. Deze beweging tegen de Christelijke scholen wordt ook op andere plaatsen ondernomen".

Andere zendelingen maken melding van ïoppositie-meetings, die door Boedhistische priesters georganiseerd worden, waarbij dan gewaarschuwd wordt tegen de zonde van het bezoeken eener Christelijke school".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen