Voor Kinderen.

AAN VRAGERS.

Van onze lezeres J. E. die te N. L. woont in de Vereenigde Staten "van Noord Amerika, ontvingenwij den volgenden brief:

In de Heraut van 17 October, vond ik een drietal vragen van eenige jongelui uit de legerplaats te Oldebroek.

1. Op welke wijs zijn de Indianen in Amerika gekomen. Anders gezegd: langs welken weg is Amerika bevolkt?

2. Hoe zijn de negers daar gekomen ?

3. Waren Europa en Amerika vroeger door land verbonden ?

De eerste twee antwoorden kwamen niet heel overeen met wat men leert uit de Amerikaansche Historie.

De Indianen, die een roodkoperen huidkleur hebben, komen zeer veel overeen met deEgyptenaren. In het begin werden ook Indianen gevonden met licht haar en witte huidskleur. In het jaar 1000, lang voordat Columbus naar Amerika kwam, ging vanuit Noorwegen een schip met Noormannen onder bevel van Leif Ericson. Zij landden ergens aan de Oostkusten noemden het Vinland, maar niemand weet precies waar het was. Óok was er een volksstam aan de Noordkust van Spanje die van die visscherij leefde. Men gelooft dat zij ook naar de Noordelijke zeeën gingen en landden in New Foundland. Waarschijnlijk dat zij daar ook bleven wonen.

In de zeventiende eeuw, toen de Engelsche koloniën pas bevolkt werden, woonden er veel rijke plantagehouders in het zuiden. Zij dreven ook veel handel met andere landen, maar tot nog toe hadden de blanken al het werk moeten doen. Zij verkochten zichzelf dan voor ongeveer 7 jaren, om hun vak te leeren. Daar zij echter niet tegen de groote hitte konden, was het een groote uitkomst, toen een Hollandsche boot, met een lading van twintig gestolen negers, uit Afrika kwam. Zij werden goedkoop verkocht en konden veel beter de hitte op de plantage doorstaan. Ook behoefden zij niet vrijgelaten worden, hetwelk veel goedkooper uitkwam.

Het is recht aangenaam, dat onze lezeres zoo goed de Heraut leest. Zij vergeet dus de oude moedertaal niet en blijft met ons volk meeleven. Dat is meer dan gezegd kan worden van velen die naar Amerika trekken. Het beste zou natuurlijk zijn voor een klein volk als het onze dat er niemand ging, die hier nuttig kan zijn.

Wat onze lezeres schrijft omtrent de bevolking van Amerika is juist. Doch wij maakten er geen melding van omdat het de gedane vraag toch niet oplost. De enkele Noren die naar Amerika overstaken kunnen kwalijk in betrekkelijk korten tijd een zoo ontzachlijk groot land zoo bevolkt . hebben als de Spanjaarden het vonden omstreeks ISOO. Daarbij is de afstand van Labrador tot Patagonië ontzettend groot. Evenmin is veel rekening te' houden met het visschersvolk uit Spanje, de Baskiërs., Die waren zelf een klein volk en hun bezoeken aan Amerika zullen niet veel beduid hebben.

Wat eindelijk de overeenkomst tusschen de Indianen van Amerika en de Egyptenaren betreft, het zou zeker al te gewaagd zijn daaruit af te leiden dat Amerika uit Egypte bevolkt is. Daarvoor is de afstand wat al te groot. Vooral wanneer men denkt aan de groote moeiüjkheden voor de zeev^rt in oude tijden. Bovendien was Amerika vóór Christus geboorte geheel onbekend aan Europa, en ookzelf nog duizend jaar daarna.

Een stellig antwoord is dus nog altijd niet te geven.

Wat onze lezeres verder meldt over den oorsprong der slavernij in Amerika is een nuttige aanvulling van het reeds gezegde.

Als gezegd, het deed ons genoegen dat ook uit Amerika belangstelling getoond wordt. Doch waartoe dient nu in een brief in^ bijna zuiver Nederlandsch een Engelsch onderschrift? Ook dient niet vergeten dat op het adres niet moet staan Holland maar Nederland, 't Is waar dat Nederlanders zelf op dit punt dikwijls döm of slordig zijn.

E. V. R. te N. vraagt:

We lezen in I Cor. 13.

En nu blijft geloof, hoop en liefde, deze drie; doeh de meeste van deze is de liefde.

Waarom is de hefde, de meeste? Zullen geloof, hoop en liefde, ook na de Voleinding blijven voortbestaan.

Op die vraag zou meer dan één antwoord zijn te geven al naar de wijze waarop men de vraag beschouwd: het eene sluit dan het andere niet buiten.

Wij wijzen daarom slechts op één punt, nl. het altoos blijvende der Uefde. De liefde vergaat nimmermeer, zegt de Apostel. Hier op aarde is veel tijdeUjks dat eenmaal vanzelf wegvalt.

De hoop van den christen bijv. wordt eens ervuld en is dus dan niet meer noodig. Het eloof, een bewijs der zaken die men niet ziet, al in zeker opzicht niet meer bestaan, wanneer e geloovigen zien zullen van aangezicht tot angezicht. Maar de liefde blijft, omdat zij hen ie waarUjk leven verbindt, onderiing en met God.

BRIEFWISSELING.

P. V. W. te R.

Bizonder duideUjk is uw schrijven niet, al s het duidelijk gesteld.

Zou het werkelijk denkbaar zijn dat iemand n onzen tijd en in ons land levende dergelijke dingen als waarop uw brief doelt zou gelooven en voor waarheid aannemen. Iedereen weet toch wel hoe het er mee geschapen staat en ook dat r zoo iets is als sprookjes en verdichting. Denk aar eens aan fabelen als: De raaf en de vos; De eik en het riet. Nitinand zal daaruit begrijpen dat dieren ofplanten met elkaar gaan redeneeren.

Het hier vertelde sprookje is een der vele uit het Oosten afkomstig. Hetzelfde is het geval met de sprookjes van Rood Kapje, Klein Duimpje en dergeüjke. Alle kinderen kennen die, maar zeker weinige zullen, als ze grooter worden, gelooven wat b.v, de wolf doet in het vertelsel van Rood Kapje. Al dergelijke vertellingen bedoelen ook niét zich als waarheid voor te stellen, doch kunnen toch wel een goede leering bevatten.

U schijnt niet goed gelezen te hebben wat aan het vertelsel voorafgaat. We raden u dit alsnog te doen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen