Buiteuland.

Palestina. Het Zionisme. Den Zionisten, zij die er naar streven het land van Palestina a!s vaderland voor hei Jooasche volk te verkrijgen, gaat het niet voor den wind.

Ia een circulaire der Russische Zionistische organisatie wordt toegegevtn, dat de mogelijk' held van een Joodsche emigratie op groote schaal voor de naaste toekomst uitgesloten is, Men schat het vermogen van het land om menschen te herbergen en te voeden, tegenwoordig veel geringer dan men het vroeger deed, en daaruit volgt dat een lange tijd noodig zal zijn, om de Zionistische planten ten uitvoer te leggen üe vraag is ook of de noodige geldmiddelen zullen kunnen verschaft worden. De Engelsche regeering in Palestina, met den Jood Herben Samuel aan het hoofd, werkt volgens de Joden niet snel genoeg.

Maar vooral blijkt het dat zij die op den bodem van Palestina geboren zijn, zich tegen de Joodsche emigratie verzetten ; zij houden de Joodsche landverhuizers voor vreemde indringers. Te Jerusalem heeft zich eea club gevormd, waarvan Mihomedanen en Christenen leden zijn. De Piiestinavereeniging tot bestrijding' van het Z onisme te Newyork, heeft de club te Jerusalem aangezet tot het oprichten van een land bouwbank. Deze bank moest de Aziatische boeren helpen, opdat zij niet, door gemis aan kapitaal, genoodzaakt zouden zijn hun grond aan Zionisten te verkoopen.

Een te Damascus verschijcend blad merkt daarbij op: > IJzer smeedt men alleen met ijzer. Rollend geld kan alleen met geld tegengewerkt worden." Oaderscheidene Arabisclie groepen hebben aan de „Amerikaansche sectie der intergeallieerde commissie" protestresoluties gezonden, waarin zij de eischen der Zionisten ais ongegrond willen afgewezen zien. Ia de eerste plaats wordt er tegen opgekomen dat men het Joodsche land voor de Joden wil in bezit nemen, omdat daarin duizenden jaren geleden hunne vaderen gewoond hebben. Van Arabische ? , ijde wijst mea er ook op, dat de gt-schiedeais tegen een Joodsch zelfb-stuur in Palestina getuigt. Want de geheele tijd van hunne heerschappij was gevuld met revoluties, beroeringen, profetenmoorden, zonder dat wetenschap en beschaving in het Joodsche leven gedrongen zijn. Maar de Arabische heerschappij van wetenschap, staatskuDst en diplomatie was doorgedrongen. (Wijselijk werd daarbij gezwegen over de Turksche heerschappij, die zoo lang voor Palestina een ramp geweest is, zöodat het een spreekwoord worden kon: daar waar de Turk zijn voet zet, is de grond voor honderd jaar verdord) De bewering dat de Joden in aantal in het land een meerderheid vormen is onwaar, evenals het zeggen, dat zij den meesten grond in bedt hebben Ook is het niet in overeenstemming met de werkelijkheid, als betuigd wordt dat de Joden onder de Turksche heerschappij zwaar hebben geleden. Veeleer hebben de Joodsche onderdanen meer invloed gehad als de Turksche De Arabieren willen daarom het recht hebben de Joodsche emigratie te verbieden.

Wat den invloed der Palestijnsche Joden op de Turksche regeering betreft, is waarheid, dat gedurende de heerschappij van den Turk zij den meesten invloed hebben uitgeoefend, die met geld de autoriteiten naar hun hand wisten te zetten.

De Arabische pers in Jerusalem en Damascus laat hartstochtelijke taal hooren. Zelfbeschikkingsrecht der volken verlangen de Arabieren, volgens het parool der Eotente-mogendheden. Zij eischen bescherming tegen verdringing door het Joodsche goud. Zü wijzen er op, dat de Joden van Mozes tot Nebukadnezar nauwelijks 700 jaar het land bezeten hebben, terwijl zij reeds 1300 jaar lang daar inwonen.

Er is omtrent Paschen in Jerusalem een oproer uitgebarsten. Mabomedaansche en Christelijke Aiabieren sloegen de ruiten van Joodsche winkeliers stuk en togen aan het plunderen. De ongeregeldheden gingen van Mabomedaansche pelgrims uit, die met trommelslag en ontplooide vaandels hun gewonen tocht naar het graf \an Mozes in de woestijn wilden maken. Zii zouden tegen het indringen van de Joden in Palestina protesteeren en tege'ijk sympathie betuigen voor den Sjerif van Damascus, den Arabischen > Koning van Syrië en Palestina". Ten slotte werd de orde door Engelsche troepen hersteld. In een Joodsch hospitaal werden 57 gewonden opgenomen.

In Palestina is ook een strijd over het vrouwenkiesrecht ontbrand. De Mahomedanen achten het vrouwenkiesrecht verwerpelijk, evenals de arme Fellachen. Maar het Zionistische Jodendom, dat van buiten inkwam en onder de vlag der democratie vaart, is er sterk voor. De Joden die orthodox gezind zijn en reeds laug in Palestina woonden, verklaarden er zich tegen. Vijf en twintig rabbijn-n hebben een roepstem tot de Joden van het land doen uitgaan, waarin zij in den naam der wet en van alle heiligdommen Israë s den ban uitspreken over sJlen die voor het vrouwenkiesrecht ijveren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen