Vooralsnog zonder titel - pagina 49

TUSSEN GROEPSDIER

EN V R I J E

VOGEL

beter zelf trends setten. Toch waag ik me aan paar algemene observaties. De muziek staat te hard om te praten. Mensen kijken vooral, en dansen. Misschien is er ook geen behoefte aan, want de zintuigen worden overspoeld door een vloedgolf van gekleurde geluiden en bewegende beelden. De hypnotiserende muziek en de xtc veroorzaken een euforisch gevoel. Het maakt alles mooier en fleuriger, en op een vreemde manier helder, maar tegelijkertijd balancerend op de rand van duisternis en leegte. Dat is de terugslag. Of de pil die verkeert valt. Maar voorlopig stroomt het hart over van liefde. Alsof de gebruikster ineens beseft hoe vreselijk veel ze van iedereen houdt, zoveel dat haar ogen bijna tranen van ontroering. Daarom is ze zo affectief. Een beetje pathetisch is het vaak wel. Verbeeld jezelf in een chili outroom met ambiënte muziek en denk aan een conversatie als deze: 'Bijzonder eigenlijk, hè, wat wij samen hebben. Ik voel me zo met je verbonden, weet je. Heb jij dat ook?' 'Ja. Je bent zo lief. We moeten altijd vriendinnen blijven.' 'Hoe voel je nu? Gaat het alweer een beetje? Net was je echt helemaal weg.' 'Ik voel me heel vreemd. Dit is echt heftig. Alles is zo mooi. Net alsof ik onder water zit.' Het ene House-feest trekt een hoger opgeleid publiek dan het andere. De nonchalante, wijde broeken en gymschoenen dragende drum-'n-bass'er

is bijvoorbeeld geen vreemd verschijnsel onder stu-

denten. Op Drum 'n bassfeesten in de Melkweg of Paradiso zie je altijd wel een paar studenten voorbij stuiteren. De Roxy draaide veel Club-house en was heel elitair. Ook daar kwamen wel studenten, maar van een heel ander type. Denk aan arrogantie, extravagantie en dure kleding van hippe merken. Om binnen te komen moest je of heel hip zijn of heel mooi. Het liefst allebei natuurlijk. Maar ook als travestiet of kokette homo werd je kans op betreding van de tempel aanzienlijk vergroot. Daarom citeer ik Bret Easton Ellis en de oneindige wijsheid van Victor Ward in Glamorama look, the more you see.'

(1999): 'The better you

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen