125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 433

noten hoofdstuk 4

432

canoniek voor zijn rekening. Van Gelderen gaf vanaf de cursus 1906-1907 exegese Oude Testament. 17. Aan het eind van 1905 werd Geesink tot buitengewoon hoogleraar aan de letterenfaculteit benoemd in verband met de wijsbegeerte. Zie Archief directeuren, Notulen, 11 december 1905. Op de senaatsvergadering van 12 januari 1906 spraken enkelen hun verbazing er over uit dat bij Koninklijk Besluit van 28 december 1905 (no 15) de benoeming van Geesink, Bavinck en Biesterveld tot gewoon hoogleraar aan de Faculteit der Wijsbegeerte en Letteren (zoals toen de officiële naam luidde) bekrachtigd was, terwijl de senaat alleen besloten had Geesink voor te dragen als buitengewoon hoogleraar en de beide anderen te verzoeken enkele colleges voor hun rekening te nemen. Zie ook Archief directeuren, Ingekomen stukken, een afschrift van het kb (no 90). Ook de benoeming van R. H. Woltjer en C. van Gelderen werd bekrachtigd. Ik vond hierover verder geen mededelingen. Omdat het ook in het jaarverslag is opgenomen, neem ik aan dat het geen vergissing betrof. Zie ‘Verslag van de School voor Hooger Onderwijs genaamd ‘De Vrije Universiteit’over den cursus 1905-1906’, Zeven-en-twintigste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag (Amsterdam 1907) lxxiv-lxxxv, aldaar lxxiv. 18. Archief curatoren, Ingekomen stukken, 29 april 1907, van FdG aan curatoren (no 10); Archief senaat, Notulen, 26 april 1907. Het verzoek daarmee in te stemmen werd mondeling overgebracht door Rutgers; Archief directeuren, Notulen, 6 mei 1907, waar Van Schelven het verzoek mondeling over bracht. Voor de officiële brief zie Archief directeuren, Ingekomen stukken, 18 mei 1907 (no 13). Zie ook 30 mei 1907, van directeuren aan Van Gelderen (afschrift benoemingsbrief, no 15). 19. Zie over deze hieronder. 20. De ethiek in de gereformeerde theologie (Amsterdam 1897). Veenhof, ‘Honderd jaar theologie’, in: Van Os en Wieringa, Wetenschap en rekenschap, 61, noemt deze rede ‘inhoudrijk’ en wijst erop dat het historisch overzicht (dat het grootste deel van de rede uitmaakt) nog altijd niet is overtroffen. 21. ‘Varia’, Almanak, 1923, 119. 22. Zie Hepp, ‘Geesink’ in: W. Geesink, Gereformeerde ethiek, i, 128-129. 23. Zie F. de Lange, ‘Zonder applaus – een eeuw (of minder) gereformeerde ethiek’, in: Stoker en Van der Sar, Theologie op de drempel, 209-221, aldaar 209210. 24. Zie hierover in het volgende hoofdstuk. 25. H. H. Kuyper, Het gereformeerde beginsel en de kerkgeschiedenis (Leiden 1900). 26. Het gereformeerde beginsel, 17. 27. Het gereformeerde beginsel, 20.

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 432

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen