'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 197

een andere universiteit. de jaren 1965-1987

196

is’, was mede van zijn hand. Het was een waarschuwende beschouwing over het verschijnsel oorlog, dat volgens Blok door de ontwikkeling van kernwapens wezenlijk van karakter was veranderd. ‘De technische ontwikkeling heeft geleid tot de mogelijkheid de gehele wereldbevolking te vernietigen. Toch brengt deze beangstigende situatie de grote politieke machtsblokken niet tot verstandige afspraken om zulk een ramp te voorkomen, maar veeleer tot een verdere wapenontwikkeling.’ Hij concludeerde: ‘In feite is geen enkele oorlog meer wat hij geweest is, omdat op de achtergrond steeds de mogelijkheid dreigt dat via een waanzinnig proces van escalatie een wereldcatastrofe van ongekende omvang in gang wordt gezet.’56 In een serie dagopeningen ging hij in op het thema ‘Oorlog en geweld’ waarmee hij ook de studenten wilde stimuleren zelf verder over het onderwerp na te denken. Op verzoek van de studenten werden zijn verhalen daarna gestencild en tenslotte kwamen ze ook in het vu-magazine terecht.57 In de loop van de jaren zeventig zou er verzet tegen de wapenwedloop ontstaan in brede lagen van de Nederlandse bevolking. Het kwam in 1977 tot grote protesten tegen de invoering van de ‘neutronenbom’ en in 1982 tegen de plaatsing van ‘kruisraketten’ op Nederlands grondgebied. In een speciaal themanummer van het vu-magazine van februari 1978 onderstreepte Blok in een twaalf pagina’s lang artikel de leus van de volkspetitie ‘Stop de neutronenbom’58 en in 1983 verdedigde hij het standpunt van het Interkerkelijk Vredesberaad: ‘Kernwapens de wereld uit om te beginnen in Nederland!’59 In zijn bijdrage aan een serie discussies over geloof en vakwetenschap, begin 1982, zette Boeker uiteen dat zijn levensovertuiging wat hem betreft geen invloed had op het vakwetenschappelijk werk of in het onderwijs. Hij had nog wel iets geprobeerd met een alternatieve dagopening – in plaats van het traditionele collegegebed – maar was tot de conclusie gekomen: ‘Bidden, teksten lezen, naar liederen luisteren, zij horen thuis in een christelijke gemeente, of in de huiskamer als onderdeel van een liturgie’, want ‘het abstrakte, cleane, schone, onproblematische van de natuurkunde uit de boeken verdraagt zich niet met de maatschappelijke keuze voor de armen, die de essentie is van iedere liturgie’. Boeker zag wel de invloed van de persoonlijke levensovertuiging ‘als het gaat om de vraag naar het funktioneren van de natuurkunde in de samenleving. Daarbij gaat het niet alleen om de ethi-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen