125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 311

de koerswijziging van deputaten en haar gevolgen

310

den, goedgekeurd. Daarna ging de synode in comité-generaal.75 Deputaten meldden de synode echter begin oktober dat het hun onmogelijk was gebleken de preambule te herschrijven. Ze waren er vast van overtuigd dat de kerken zich op een doodlopende weg bevonden. Wel stelden ze een beschouwing van Rietveld ter beschikking, die gediend had ter voorbereiding in eigen kring van het deputatenrapport.76 Later blijkt dat de synode besloten had tot een conferentie, opdat de synodeleden elkaar rond de wezenlijke vragen van kerk en theologie zouden kunnen ontmoeten zonder de druk van de agenda en de bedoeling om tot besluitvorming te komen. Een en ander schijnt een reactie te zijn geweest op beide stukken van deputaten.77 Voor deze conferentie, die plaatsvond van 6 tot en met 8 januari 1976, leverden zowel Kuitert als H. N. Ridderbos een aantal stellingen waarover door de synodeleden werd gesproken. Ook J. T. Bakker en J. Veenhof verleenden hun medewerking. Uit het slotwoord van voorzitter C. Mak valt op te maken dat een en ander in een goede sfeer is verlopen.78 Vervolgens kwam alsnog, in de zitting van 31 maart 1976, het antwoord van deputaten op de vraag om de preambule te herschrijven aan bod.79 De synode erkende dat de uitvoering van de bestaande overeenkomst (de toetsing van de trouw aan de belijdenis) in de praktijk voor deputaten soms moeilijkheden opleverde en dat de conferentie van januari verhelderend had gewerkt. Dit leidde niet tot het opheffen of veranderen van de overeenkomst, wel tot de machtiging aan de synode om in geval van diepingrijpende vraagstukken een bezinningsconferentie uit te schrijven. Het rapport waarin de conferentie werd geëvalueerd, werd voor kennisgeving aangenomen.80 Hoe groot de invloed van Rietveld en zijn mededeputaten is geweest op de richting die de kerken zouden inslaan, valt niet precies in te schatten. Duidelijk is wel dat deputaten ‘de kat de bel hebben aangebonden’. In dit tijdsgewricht achtten zij het niet langer verantwoord op de gebruikelijke weg voort te gaan. Duidelijk is ook dat zij zich ondanks de druk van het moderamen niet terzijde hebben laten schuiven. Zij meenden dat het zo niet langer kon en ze vroegen de kerken hen daarin te volgen. Dat was hun boodschap. En tenslotte is duidelijk dat de conferentie, die de synodeleden de mogelijkheid had geboden in kleine kring met elkaar en met enkele theologen van gedachten te wisselen goed was gevallen.

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 310

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen