'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 88

studenten en onderwijs

het tentamen. Sizoo ontving de studenten op zijn kamer op het laboratorium of bij hem thuis aan het Olympiaplein, niet ver van het lab. Een tentamen kon in lengte variëren van 20 minuten tot een hele middag. Wanneer een student de tentamens en practica voor het kandidaats- of doctoraalexamen met goed gevolg had afgelegd, ging hij langs bij alle docenten, die hem of haar nogmaals een gedeelte van de stof opgaven voor het examen. Op de vastgestelde dag van het examen zaten de docenten bijeen in een kamer, verdiept in een of ander tijdschrift of boek. De student werd binnengelaten door de pedel en de decaan gaf de docenten om beurten het woord, waarna deze opkeken uit hun lectuur en een vraag stelden. Meestal werd het niet al te lastig gemaakt, maar wanneer je een tentamen had gemist kon juist over dat vak wel eens behoorlijk worden doorgevraagd. Daarna kon je vertrekken, werd binnenskamers de uitslag vastgesteld en kon je, indien geslaagd, de bul komen tekenen en de felicitaties in ontvangst nemen.44 Het eerste doctoraalexamen experimentele natuurkunde werd behaald op 16 juni 1934 door een van Sizoo’s assistenten van het eerste uur C. P. Koene, gevolgd door J. de Vries op 26 september 1934, J. van Andel (die was overgekomen van Leiden) op 10 juli 1936 en D. J. Coumou op 5 oktober 1936. In 1938 studeerde een tweetal vu-studenten af in de theoretische natuurkunde. Zij waren begeleid door fysici van andere universiteiten: P. Groen studeerde af bij H. A. Kramers, de opvolger van Ehrenfest in Leiden, en H. Kuiper bij G. E. Uhlenbeck in Utrecht. Het lijkt er niet op dat Sizoo op zijn colleges heel vaak gesproken heeft over het onderwerp ‘geloof en natuurkunde’, maar zo nu en dan kwam het thema toch aan de orde. Sommige studenten hebben goede herinneringen aan de keren dat Sizoo naast zijn katheder ging staan en zich aan wat algemenere beschouwingen wijdde. Piet Kuijper, later voorzitter van de universiteitsraad, vertelt dat Sizoo op college de vraag stelde ‘of wij met al ons onderzoek een orde in de schepping aan het tot stand brengen zijn, dan wel die orde slechts bezig zijn te ontdekken?’45 Ook wordt verteld hoe Sizoo op zijn zaterdagse colleges ‘sprak over het gevaar dat de natuurwetenschappen worden overschat, alsof je van alle dingen alles zou weten als je er mee bekend zou zijn wat de natuurwetenschap daarvan weet. Anderzijds waarschuwde hij voor onderschatting van de natuurwetenschappen, die zich voordoet wan-

87

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen