'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 39

de vu en de natuurwetenschappen in de jaren 1880-1927

sici en sterrenkundigen van een volgende generatie, waaronder W. H. Keesom, W. J. de Haas, P. Ehrenfest, H. A. Kramers en L. S. Ornstein, die vooral actief waren in het Interbellum, internationaal volop mee.51

een vierde faculteit aan de vu 52 38

Alhoewel er van meet af aan was gesproken over een volledige universiteit – Kuyper had in zijn openingsrede gesteld dat hij ‘een afzonderlijke wetenschappelijke ontwikkeling’ wenste ‘voor álle faculteiten’53 – was in de eerste jaren van het bestaan van de vu de grootste zorg het instandhouden van de drie bestaande faculteiten. Toch werd ook in die beginperiode herhaaldelijk gepleit voor de oprichting van de twee resterende faculteiten. Op de tiende jaarvergadering, 19 juni 1890 te Amsterdam, verklaarde Woltjer dat de invloed van het beginsel ‘op het gebied van geene wetenschap buiten werking [kan] blijven: vandaar ook dat niet gerust mag worden, eer we een geneeskundige en een wis- en natuurkundige faculteit hebben’.54 In 1883 kwamen de eerste giften binnen die speciaal bestemd waren voor de medische faculteit.55 In 1905 kwam er een belangrijke reden bij om tot de stichting van de twee faculteiten over te gaan. In het laatste jaar van zijn ministerschap loodste Kuyper een nieuwe wet op hoger onderwijs door het parlement, waarmee aan de vu de effectus civilis werd toegekend: de maatschappelijke erkenning van de graden die de vu verleende. Hieraan was de voorwaarde verbonden dat de vu binnen 25 jaar uit vier en binnen 50 jaar uit vijf faculteiten zou bestaan met minimaal drie hoogleraren per faculteit.56 Deze wet zou een belangrijke stimulans vormen in het streven naar een volledige universiteit. Met de opbouw van een medische faculteit werd daarna een voortvarende start gemaakt. In 1907 werd L. Bouman benoemd tot hoogleraar in de psychiatrie en werd besloten een psychiatrisch-neurologische kliniek te stichten, die in 1910 werd geopend aan het Valeriusplein. In 1914 werd de arts F. J. J. Buytendijk benoemd tot lector en in 1919 tot hoogleraar in de algemene biologie. Met steun van het Van Coeverden Adriani fonds (de nalatenschap van een rijke predikant) kon een fysiologisch laboratorium worden gebouwd, naast de Valeriuskliniek.57 Bouman en Buytendijk verzorgden met hun beider specialiteiten echter maar een beperkt gedeelte van het medische curricu-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen