"Aesthetisch" of "puriteinsch"? - pagina 23

eenzelfde vrees als toen. A l mocht ik in dien tijd iets meer verworven hebben van hetgeen noodig is, om het werk, dat Gij mij oplegt, te verrichten, ik zie het verschil tusschen kunnen en moeten zoo groot, dat het mij niet weinig bezwaart. Niettemin dank ik U voor de be­ noeming, en voor het vertrouwen, dat daaruit spreekt. Dat zou mij eenigszins moed kunnen geven; maar liever wil ik dien zoeken bij Hem, die mij door U tot een ambt riep, dat ik niet heb gezocht; die mij ook krachten zal kunnen schenken, om U w vertrouwen niet te beschamen. HOOGGELEERDE HEEREN PROFESSOREN DEZER UNIVERSITEIT! Niet als een vreemdeling neemt Gij mij thans op in uw kring. E e r als een aankweekeling, indien ik het woord mag gebruiken, op gevaar af van litterair-historische herinneringen op te roepen, die hier zeer slecht passen. Dat ik mij reeds met zekere vrijmoedigheid onder U beweeg, heb ik geheel te danken aan de welwillendheid, waarmede Gij allen mij van den aanvang af van mijn lectoraat zijt tegemoetgetreden. Die toegevende vriendelijkheid zal U w jongste collega, nog altijd „een onervaren spitter", ook verder behoeven. En niet minder vaak als tot nog toe, zal ik ook U w raad en voorlichting noodig hebben; niet alleen van hen, met wie ik op het gebied van taal en letteren in nauwer of losser verband zal moeten samenwerken, maar ook wel van leden der andere faculteiten. Ik vertrouw erop, dat Gij ze mij zoomin als vroeger ooit zult weigeren. Het dunkt mij niet het kleinste voordeel van een Uni­ versiteit als de onze, dat de hoogleeraren, levend uit één beginsel, meer en beter dan anders, elkaar tot steun kunnen zijn. H O O G G E L E E R D E GOSLINGA! Ik kan niet nalaten, tot U afzonderlijk het woord te richten. Alleen om U te verzekeren, hoe zeer het mij verheugt, dat ik naast U kom te staan. Vrienden reeds als student aan de Rijks-Universiteit te Leiden, zullen wij dat nog meer zijn, vertrouw ik, als hoogleeraren aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Vrienden, die getrouw aan den gulden regel van onzen V A N ALPHEN, immer weten, wat zij aan elkander hebben. WELEDELE HEEREN STUDENTEN! Slechts met enkelen Uwer ben ik meer dan oppervlakkig bekend. En dat zal, denk ik, wel niet heel veel veranderen. Luchtkasteelen te bouwen, daarvoor ben ik te puriteinsch-nuchter. Groote beloften te doen, ligt niet in mijn aard. T e meer zal ik er mij van onthouden, naar ik mij minder in staat zou moeten achten, ze te vervullen. W e l wil ik U met nadruk verzekeren, dat ik ieder Uwer, die mogelijkerwijze mij eens zou willen raadplegen over dingen, de mij opgedragen vakken betreffend, gaarne naar krachten van dienst zal zijn. 25

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen