1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 76

62

verlaten en hun heil te zoeken in het idealisme. Het meest herinnert ons HEINROTH aan LEIBNIZ, die het wezen van al het stoffelijke en geestelijke zocht in activiteit; de monaden van LEIBNIZ zijn de dragers dier activiteit en zijn zelve ook psychische wezens. HEINROTH

Meenmg omtrent

..

, .,.

was een christen, dat blijkt uit al r,

,.,

..,

, ^ , •• •

,

, „ c

2ijn geschriften. Zeer dikwijls spreekt hij in de taal des Bijbels en beroept zich op de Heilige Schrift. En toch had hij zulke onschriftuurlijke philosophische opvattingen. Hoe is dat te verklaren ? Een verklaring daarvan is alleen te vinden, als we HEINROTH beschouwen als een kind van zijn tijd. HEINROTH'S psychologie is geen zuiver empirische, maar steunend op de ervaring is zij innig verbonden met een bepaalde philosophie. Die philosophie put HEINROTH uit de werken van verschillende wijsgeeren, en toetst ze niet aan de Heilige Schrift, maar uitsluitend aan de rede. De rede staat bij hem zelfs boven het geopenbaarde Woord Gods. Hij kan den geheelen Bijbel niet aannemen als Gods Woord, en, al maant hij tot voorzichtigheid, ook bij hem moet de rede uitmaken, wat in den Bijbel goddelijke openbaring en wat menschelijk bijvoegsel is. ^) „De Heilige Schrift openbaart aan de menschen ontwijfelbaar zeker, dat God hen wil zalig maken, en hun daartoe den weg aangewezen heeft in zijnen zoon Jezus Christus, die door zijn lijden en sterven voor ons de eeuwige zaligheid heeft verworven. Maar de Heilige Schrift is niet gegeven om daaruit te putten een bepaalde beschouwing omtrent de wereld en het wezen van den ') In zijn Levensstudiën schrijft hij: Hoe moeten we de H. S. verstaan ? Juist als Heilige Schrift, d. v/. z. zóó, dat Iiare woorden alleen in dit opzicht gewicht en befeekenis voor ons hebben, als z^ van het heilige, van geest en leven getuigen. Derhalve het geestelooze en levenlooze, dat in onzen geest en ons leven niet als geestelijk en ab levend kan worden opgenomen en een wanklank geeft, zelfs al dringt het zich aan ons op in de woorden der K. S. (En v/ie staat er ons borg voor, dat er niet menigerlei onzin in de H. S. ingeslopen zij, — ook door het verzien der afschrijvers ?), moeten wij als onbruikbaar voedsel ter zijde laten liggen. Evenwel moeten wij ons wachten het onverstaanbare dadelijk voor onredel^k te houden, en evenzeer moeten wij ons v/achten het onverstaanbare blindelings aan te nemen, omdat het in de Schrift staat. Het verstand, door de rede geleid, is de toetssteen der waarheid. En van Paulus' brieven: Paulus schrijft veel verward» en onverstaanbaars. Hij is verblind door zijn eigen theorie van het geloof. De mensch is niet verdoemd, maar verdwaald.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen