1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 56

42

schrijver der bekende Rhapsodieën; en HOFFBAUER, den psycholoog, die ook „Untersuchungen über die Krankheiten der Seele" schreef. In HEINROTH'S dagen begint de psychiatrie zich zelfstandig te ontwikkelen; in 1818 verscheen ook het eerste tijdschrift, geredigeerd door een medicus en alleen bestemd voor de bespreking van psychiatrische vraagstukken. (Zeitschrift für psychische Aerzte van NASSE). De psychiatrie is de kinderschoenen ontgroeid; ze verlaat het ouderlijke huis der groote medische wetenschap en tracht op eigen beenen te staan. Ze verkeert nu in de jongelingsjaren en houdt zich gaarne bezig met diepzinnige vraagstukken, zooals aan den jongelingsleeftijd eigen is. Jarenlang, bijna de geheele eerste helft van btni tussc en ^^ jg^ ggy^,^ streed men er over, wat in een psyc . en som . pgy^-j^Qgg eigenlijk ziek is, het lichaam of de ziel opvattingen.

o

J

of misschien beide. De strijd tusschen de psychische en de somatische school nam aller aandacht in beslag. Talrijk zijn de Tijdschriftartikelen, de grootere en kleinere werken, waarin „Psychiker und Somatiker" hun denkbeelden uiteen zetten. Gaat men na de inhoudsopgave van bovengenoemd tijdschrift van NASSE en ook nog van de eerste jaargangen van het nu nog bestaande Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie, in 1844 opgericht door DAMEROW, dan vindt men tal van onderwerpen, alle verband houdende met dien strijd. Zoo begint NASSE de eerste aflevering van zijn periodiek met de bespreking van de vraag, welken naam men aan de te bespreken ziekten moet geven. Moet men spreken van zielsziekten of geestesziekten, van ziels- of gemoedsstoornissen. Daar hangt veel van af; de naam moet toch het wezen der zaak uitdrukken. Zoolang echter het wezen der krankzinnigheid zoo weinig bekend is en daarover de meeningen zoozeer uiteen loopen, acht NASSE het gewenscht een naam te kiezen, die omtrent dit groote vraagstuk geen beslissing geeft. „Psychische Krankheiten" is een naam, die allereerst in aanmerking komt, maar nog liever heeft hij een geheel Duitschen naam en meent dien gevonden te hebben in het toen in gebruik komende woord „Irresein". Zijn voorstel vond echter weinig instemming. Al wist men nog betrekkelijk weinig omtrent het wezen der psychosen, toch had iedere psychiater daarover een vaste meening, die meestal meer steunde

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen