1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 156

142 vrouwen zoo algemeen verspreid is, waarbij ooit zelfs na jaren lang voortduren der hysterische verschijnselen een dementie is kunnen worden aangetoond. Bij een ziekte, die zoo veelvuldig optreedt, hadden wij, in verband met hetgeen ik zoo even gememoreerd heb, dit zeker mogen verwachten. Ik meen hiermee voldoende aangetoond te hebben, dat JELQERSMA door als oorzaak van alle psychosen organische processen in de hersenen aan te nemen, het groote principieele verschil weg doezelt, dat er tusschen de primaire zielsziekten (kiempsychosen) en secundaire of symptomatische zielsziekten (intoxicatiepsychosen) bestaat en dat hij zelf vooropstelt. Daarenboven is uit het bovenstaande voldoende gebleken, dat de stofwisselingtheorie der affecten, van welke zijde wij die ook bezien, onhoudbaar is. Bezien wij de psychosen van ons dualistisch standpunt dan doen zich geen moeilijkheden voor en is het principieele verschil, dat tusschen de primaire en secundaire psychosen bestaat, weer duidelijk en verklaarbaar. De primaire zielsziekten zijn zuivere of ware ziekten van de ziel, terwijl de secundaire zielsziekten slechts symptomatisch zijn en een bepaald complex van psychische symptomen vertegenwoordigen naast en gepaard gaande met lichamelijke afwijkingen. Tusschen beiden groepen gaapt een onoverbrugbare kloof. De grondfout van JELQERSMA en van de meeste psychiaters met hem ligt in de aanvaarding van het dogma: zielsziekten zijn hersenziekten. Dit is in zijn algemeenheid onjuist en is slechts geldig voor de intoxicatie- of symptomatische psychosen. De kiempsychosen van JELQERSMA zijn geen hersenziekten, maar primaire zielsziekten. Het overgroote deel der psychiaters hinkt op twee gedachten, eet van twee wallen. Terwijl men vasthoudt aan het dogma, dat zielsziekten hersenziekten zijn en de grondaetiologie dus zoekt in organische hersenafwijkingen, beweegt men zich in zijn symptomatologie en therapie langs den lijn van het psychische en de ziel. Dit voert tot inconsequenties. Als men voet bij stuk hield, zou men voor de kiempsychosen zijn heil niet moeten zoeken in een psychotherapie, maar trachten door de een of andere materieele behandeling de organische hersenafwijkingen tot genezing te brengen. Of beoefent men alleen psychotherapie bij gebrek aan beter?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen