1921 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 39

27

a vocation" (Boston 1920), een neerslag van zijn ervaringen, is een kristallisatieverschijnsel van dit stadium. Treffend voor dit stadium is de gemoedelijkheid waarmee de leiding wordt gegeven. Men proeft er zoo uit, dat het op het adviesbureau nog niet druk loopt; dat er nog veel tijd tot praten is, en dat de nood tot geldverdienen nog niet zoo dringt, of er kunnen enkele weken af om te lezen en zichzelf te onderzoeken. PARSONS begint zijn beschermelingen voor de ook door hen geaccepteerde waarheid te stellen, dat zij, wanneer zij eens een kapitaaltje van enkele honderden dollars bezaten, wel degelijk eens zouden gaan informeeren hier en daar, hoe zij dit kapitaal het best zouden kunnen uitzetten. Een dergelijk kapitaaltje bezaten zij nu werkelijk, zij het ook niet in klinkende munten of, tegenwoordig, plakkende papiertjes, dan toch in hun geschiktheid voor een beroep. En wat deden zij ? Gingen zij er nu op uit om te weten te komen, hoe dit kapitaal het nuttigst te besteden ? Zij bekommerden er zich amper om. PARSONS trachtte daarom hen, die zijn hulp en voorlichting inriepen tot zelfanalyse en zelfkennis te brengen, wees hen uit de veelheid zijner ervaringen den weg naar een beroep, dat hij voor hen geschikt achtte. In 1912 verscheen er van de hand van den door zijn psychologie en zijn waarde-philosophie bekenden Duitschen ruilprofessor MüNSTERBERG, toen hoogleeraar aan de Harvard universiteit te Cambridge (Massachusetts) een boek: Psychologie und Wirtschaftsleben, waarvan ik het tweede hoofdstuk: Die Auslese der geeigneten Persönlichkeiten als een typeering voor het tweede stadium, waarin de leiding bij de keuze van het beroep na haar eerste verschijnen al spoedig overging, wil noemen. Dat het tot een tweede stadium kon komen vindt zijn oorzaak hierin, dat de experimenteele psychologie, inmiddels grootgeworden, er op uit was haar bruikbaarheid in het volle leven aan te toonen en begreep, dat, wilde de leiding bij de beroepskeuze ooit iets van beteekenis worden, de gemoedelijk praktische raadgeving gegrond op levenservaring door een meer systematische, een meer bewuste leiding moest worden vervangen. Zij meenden, dat tal van beroepen zeer bepaalde scherp te begrenzen eischen stelden aan hen, die dat beroep uitoefenden; dat deze dus aan die eischen moesten voldoen, of althans de dispositie daartoe

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen