1924 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 69

53 tiansfundeerd werd en wel om de eenvoudige reden, dat de bloedcirculatie niet bekend was vóór de 17e eeuw en de gedachte aan de mogelijkheid van een bloedstransfusie onmogelijk kon opkomen in het brein van iemand, aan wien het bestaan van een bloedvaatstelsel totaal onbekend was, Raynaldus en Infessura geven dan ook een andere, meer geloohvaardige, lezing van het geval. Volgens hen, zou de Joodsche medicus drie jongens hebben doen verbloeden, uit dit bloed een drank hebben bereid, waarmee hij echter niet niet slaagde den toestand van den zieken paus te verbeteren. Kracht te putten uit het drinken van menschelijk bloed was geen nieuwe gedachte, In 1616 deelde William Harvey voor het eerst zijn inzichten mede aangaande de circulatie van het bloed en deze inzichten wei'lcn eerst wereldbekend, toen in 1628 zijn werk ,,Motion of the Heart and Blood" verscheen, Hiei-na zien wij de eerste pogingen van het transfundeeren van bloed. Zoo vinden wij genoemd in 1654 de Italiaan Francesco Folli; in 1664 Daniël in Leipzig, Pioniers waren Jean Denys in Franklijk en Richard Lower in Engeland, Lower begon zijn experimenten in 1665, hij transfundeerde met j-ucces het bloed van het eene dier in het andere door een buis te leggen tusschen de slagader van het eene en de ader van het andere dier. In 1667 transfundeerde Denys met succes het bloed van een lam in een man, In denzelfden tijd beoefenden vele anderen de transfusie van dier tot dier en van dier tot mensch. De methode werd warm ontvangen en velen brachten ze in praktijk. Echter te dikwijls was de dood het gevolg van den ingreep, zoodat men de methode weer ging verlaten, In Frankrijk werd ze zelfs verboden, totdat de Faculté de Paris e?- haar goedkeuring weer aan zou hechten. Het gevolg was, dat gedurende meer dan een eeuw de bloedstransfusie van de baan was. Eerst in het begin van de 19e eeuw kwam de methode weer meer op den voorgrond. Zoo verdienen de experimenten van Blundell in 1815 de belangstelling. Hij legde een s'agader en een ader van een hond bloot. Door middel van een buis werd het bloed uit den slagader gebracht in een vat en uit dit vat weer door een buis in de ader. Dit werd 24 uur voortgezet en op deze wijze 24 L, bloed overgebracht. De hond bleef in leven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen