1928 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 29

i5 men aan de innerlijk opklinkende akustische woordherinneringen (bij 't gewone spreken is van dit voorafgaand klinken geen sprake). Controle van het reeds uitgesproken woord heeft geen zin, daar deze controle te laat zou komen. Dus bleef over een reguleering door de prikkeling der akustische woordsporen van de hersenen. Deze verklaring door werking van physiologische processen was speciaal bedenkelijk, omdat het een onderzoek der theorie op hare juistheid onmogelijk maakt (schijnvcrklaring). Met verschillende eischen moet rekening worden gehouden. Ie eisch. Er is een organisme met afwijkingen ten opzichte van de norm, geen organisme bestaande uit ooren, oogen, hersenen, beenen, maar met ooren enz. Zoo is ook de psychische mensch niet samengesteld uit zijn denken, spreken, willen, uit optische, akustische doorlevingen, maar een mensch, die denkt, spreekt, optische doorlevingcn heeft. Bij aphasie is niet een mensch met veranderde spraak, maar een, wiens verandering zich in bepaalde verschijnselen zijner spraak, maar ook in de meest verschillende andere verschijnselen uit. Er is nooit een verschijnsel geïsoleerd van den geheelen zieken mensch. Verschillende praestaties van een patiënt bij dezelfde eischen en verschillende situaties (typisch bij hersenlaesies) zijn uit de afhankelijkheid der praestaties van den geheelen 'mensch te begrijpen. Een mensch is een psycho-physisch organisme. Elke ziekte verandert hem iji zijn geheel. 2e eisch. Men lette op alle verschijnselen. Sommige verschijnselen, die nauwelijks de aandacht trekken, kunnen van gewicht zijn en soms zijn bijzondere op den voorgrond tredende veranderingen (Leistungên) weinig geschikt voor het begrijpen van de functie-stoornis, die er de oorzaak van is. Bij amnestische aphasie b.v. ontbreken soms de woorden niet, wel worden de spraak-disposities in de gevorderde situatie niet gewekt door het veranderde „Totalverhalten". Ook bij den gezonde zou bij zulk een „Verhahen" (zooals de patiënt door de ten grondslag Uggende functie-stoornis alleen kan innemen) de spraakdispositie niet gewekt worden. 3e eisch. Men mag eerst dan een verschijnsel voor theorievorming gebruiken, zoo het geheel duidelijk is. Daarbij behoort niet alleen b.v. de kennis der effectieve reactie in een bepaalde situatie, maar ook de kennis van den weg, waarop de patiënt tot zijn reactie gekomen is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen